Mühendislik Fakültelerinde Aktif Öğrenim Metodları

Aktif Öğrenim (AÖ) yeni bir eğitim sistemi olup, çalışma ve araştırmaları doğru bir anlayış içinde ele almakta, öğrencinin gelişmesini, sorumluluk ve karar verme yeteneği kazanmasını sağlamakta, öğrenciler ve yönlendirici arasında iş birliğini geliştirmekte, daha ileri düşünme metodları için disiplinler arası dinamik, üretici öğrenim faaliyetlerinden yararlanılmasını sağlamaktadır. Aktif Öğrenim, Probleme Dayalı Öğrenim (PDÖ) ve Birlikte Öğrenim (BÖ) olmak üzere iki farklı sistemi kapsamaktadır. PDÖ'nün hedefleri öğrenimde öğrenciye aktif bir rol vermek ve öğrencinin sorumluluk kazanmasına yardımcı olmaktır. BÖ ise öğrencilerin takım içinde çalışmasını sağlamak, böylece hem birbirlerinden yararlanmak, hem de yönlendirici yardımı ile birlikte çalışmayı temin etmektir. Aktif Ôğrenim; ilk defa 1967'de, Kanada'da McMaster Üniversitesi Tıp Fakültesinde uygulanmıştır. Aktif öğrenim sistemlerinden Probleme Dayalı Öğrenim son zamanlarda çeşitli akademik kuruluşlarda; örneğin, USA, İngiltere, Danimarka, Avustralya, Meksika, Belçika ve diğer bir çok ülkede 200'ün üzerinde Üniversitede uygulanmaktadır. Ülkemizde ise İzmir Dokuz Eylül Üniversitesinde 1997'den beri başarı ile uygulama alanı bulmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Aktif öğrenim, probleme dayalı öğrenim, birlikte öğrenim

PDF

___

Abacıoğlu, H., E. Akalın, N. Atabey, O. Dicle, S. Miral, B. Nusal ve S. Sarıoğlu, 2002. Probleme Dayalı Öğrenim, Dokuz Eylül Üniversitesi Yayını.
Baum, E., C.R. "Chuck" Pennoni ve G. D. Peterson, 1999. Engineering Education in the Third Millenium. Presented at the 28. Engineering Education Symposium, 20-24 September, Istanbul, Turkey.
Gülseçen, S., 2002. Problem-Tabanı i Öğrenme Yaklaşımı ile BT Donanımlı Öğretmen Adayları Yetiştirme, i. Ü. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Örneği, New Information Technologies in Educations, Workshop Proceedings, October, İzmir.
Güzeliş, c., M. Çalışkan ve F. Akgün, 2004. Çok Sesli ve Çok Boyutlu Bir Mühendislik Eğitimine Doğru, ı. AktifEğitim Kurultayı Bildiriler Kitabı, s:I-7.
Johnson, P. A., 1999. Problern-Based, Cooperative Learning in the Engineering Classroom Journalaf Professional Issuses in Engineering Education and Practice January.
Mourtos, K. J., 1997. The nuts and bolts of cooperative learning in engineering .• Journal of Engineering Education,January.
Smerdon, E. T., 2006. Global Challenges in Engineering Education, http://www.nsf.gov (Ziyaret tarihi: 30/04/2006).
Tuna, O., A. G. Cerit, H. Kişi ve S. Paker, 2005. Problem Based Learning in Maritime Education, DEÜ Deniz İş. ve Yön. Yüksek Okulu.
Utku, M., 2004. Jeofizik Mühendisliğinde Aktif Eğitim. Jeofizik Bülteni. Sayı 46-4748.
White, H. B., 1996. Dan Tries Problem-Based Learning: A Case Study, L.Richim (Ed.) To Improve the Academy, VoUS.
ilgili WEB Siteleri http://www.abet.org (ABET Kriterleri ve Organizasyonu) (Ziyaret tarihi: 30/04/2006). http://www.cooplearn.org (Cooperative Learning Centre) (Ziyaret tarihi: 30/04/2006). http://pblmm.k12.ca.us/PBL.guide (Ziyaret tarihi: 30/04/2006). http://www.udel.edu/ (Ziyaret tarihi: 30/04/2006).