Toplumcu Gerçekçi Yazar Kemal Bilbaşar’ın Cemo Adlı Eserinden Yansıyan Anadolu

Toplumcu gerçekçilik, Marksist ideolojinin sanatçıya ve onun oluşturduğuesere yansımasıdır. Toplumcu gerçekçi eleştiri, edebiyatı yazıldığı toplumsalkoşullar içinde ele alan ve toplumun ideolojisi içinde inceleyen bunu yaparkende estetik bir düzlem oluşturmayı amaçlayan bir kuramdır. Temeline insanıkoyması, Marksizmle olan ilişkisi bu kuramın siyasal/ideolojik yönünü ön planaçıkarır.1934 yılında, Sovyet Yazarlar Birinci Kongresi’nde resmi olarak kabul edilenve aynı yıllarda Sovyet Rusya’da etkin olan akım, Türk edebiyatına da yenisoluk getirmiştir. Bu akımı yaşam felsefesi haline getirip eser veren bir yazarda Kemal Bilbaşar’dır.Bu çalışmamızın ilk kısmında “Toplumcu gerçekçilik” genel özellikleri itibariyleele alınmış, ikinci kısımda ise Kemal Bilbaşar’ın Cemo romanı toplumcu gerçekçilik bakımından değerlendirilmiş, toplumcu gerçekçi bakış açısıylaAnadolu’nun bir bölgesi gerçekçi bir düzlemde verilmeye çalışılmış ve yazarıntoplumcu gerçekçi eğilimlerinin romanına nasıl yansıdığı üzerinde durulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

toplumcu gerçekçilik, marksizm, Kemal Bilbaşar

PDF

___

Aragon, L. (1994). Saf şiir yoktur, (Çev. E. Alkan), İstanbul: Broy
Baydar, M. (1960.) Edebiyatçılarımız ne diyorlar?, İstanbul: Ahmet Halit Yaşaroğlu Kitapçılık.
“Bilbaşar’la Konuşma” (1972). Yeni Ortam. nr. 96, 17 Aralık.
Çetin, N. (2004). Türk hikâyesinde sosyalist realizm (toplumcu gerçekçilik), Hece Öykü Dergisi, Ağustos / Eylül, S.2, s. 52-71
Çubukçu, A. (1996) Sosyalist gerçekçilik 1-4, Evrensel Kültür, 56: 25-40.
Fischer, E. (1974). Sanatın gerekliliği, (Çev. C. Çapan), İstanbul: Konuk.
Gülgeçgil, İ. (1976.) Sanatta sosyalist gerçekçilik, İstanbul: Yeni Dünya.
Gün, S. (2013/4). Mülksüzleşme süreci bağlamında bir köy Monografisi, Folklor Edebiyat, Sayı: 76, s. 80
Jdanov, A.A. (1977). Edebiyat, müzik ve felsefe üzerine, (Çev. F. Berktay), İstanbul: Bora.
Kağan, M. (1993). Estetik ve sanat dersleri, (Çev. A. Çalışlar), Ankara: İmge.
Kemal B. (1977). Milliyet Sanat, S. 21, Ocak, s.3.
Kemal Bilbaşar Özeleştirisini Yapıyor, (1971). Yeni Edebiyat, Ağustos, s.6.
Kemal Bilbaşar Anlatıyor (1967). Türk Dili, Sayı:195, 1 Aralık, s.218-219.
Kemal Bilbaşar Diyor Ki: (1960). Yelken, Sayı:45, Ekim, s.19.
Kurdakul, Ş. (1987). Çağdaş Türk edebiyatı II cumhuriyet dönemi (1923-1950), İstanbul: Broy.
Lunaçarski, A. (1998). Sosyalizm ve edebiyat. (Çev. A. Bezirci). İstanbul: Evrensel.
Marx, K. (1997). Hegel’in hukuk felsefesinin eleştirisi, (Çev. K. Somer). Ankara: Sol.
Marx, K. - Engels F. (1968). Sanat ve edebiyat. (Çev. M. Belge). Yeni Dergi, S. 44.
Moran, B. (2004). Edebiyat kuramları ve eleştiri, İstanbul: İletişim.
Oktay, A. (2008). Toplumcu gerçekçiliğin kaynakları, İstanbul: İthaki.
Özdemir, E. (1981). Gerçekçilik Üzerine Yargılar, Türk Dili-Yazın Akımları Özel Sayısı, s. 349.
Siniavski, A. (1967). Sosyalist realizm, (çev. S. Türker), İstanbul: Habora.
Suchkov, B. (1978). Gerçekçiliğin tarihi, (çev. A. Çalışlar), İstanbul: Bilim.
Tunalı, İ. (1979) .Marksist eleştiri, İstanbul: Altın Kitaplar.
Ünlü, M. – Özcan, Ö. (1991). Cumhuriyette yeniler dönemi, 1940-1960, İstanbul: İnkılap.