Anadolu söylenceleri, ülkelerin kültür mirasının belirgin göstergeleri olarak tanımlanankaynak niteliğindeki eserlerdir. Kültürlerarası iletişimin kurulması bağlamında geçmişten geleceğeuzanan bir köprü olarak tanımlanabilen söz konusu Anadolu söylenceleri, masalları,hikâyeleri vb. eserleri, kültürlerin üst üste yerleşmesi ve örülmesiyle şekillenmekte, nesildennesillere aktarılırken yeniden yapılanmaktadır. Keza, Anadolu anlatılarının tarihsel bir belgeniteliği taşımaları, gerçeklik payı taşımalarından kaynaklanmaktadır. Bu nedenle söz konusuanlatıların bir ülkenin kültür tarihinin bileşenlerinden olduğu söylenebilir. Öyle ki anlatılarınkişilerin yaşadıkları ülkelerin yapısal örüntüsüne göre şekillendiği de ifade edilebilir birgerçektir. Bu makale kapsamında bireylerin, öğrenme koşulları göz önünde tutularak Anadolusöylencelerini algılama duyarlılıklarının değişkenliği incelenmektedir. Yöntem, Anadolumitolojilerinin farklı bireylere göre ifade ediliş biçimlerinin incelenmesi amacıyla tasarım öğrencilerinden oluşturulan bir grup öğrenci ile atölye çalışması gerçekleştirilmesi ile oluşturulur.Aynı ya da farklı efsanelerin kişilerin yorumlama ve kâğıda yansıtma biçimlerindekideğişkenliğinin gözlendiği atölye çalışmasında, uygulamalardaki farklılıklar, işaretler vesemboller tasarım değerlendirme açısından / kültür ve sembol bağlamında incelenmektedir.Algı ve yorumlama farklılıklarının nedeni, bilinen ve bilinmeyen anlatıların yorumlanış şekillerive yaratıcılık süreci bu makale kapsamında değerlendirilmektedir. Araştırma sonucunda,öğrenilmiş simgelerin ve sembollerin kişiler üzerindeki anlam farklılıklarının tasarımlarayansıması ile belirginleşmektedir. Sonuç olarak, öğrenme ve bilgiyi kodlama farklılıklarınınkültürel bağlamda kişiden kişiye göre değişiklik gösterdiği açıktır.