PLATON’DA YASALAR VE YASALARIN KAYNAĞI

Sofistlerin göreli düşünme biçimi, kavramları şüpheli hale getiren tutumları Sokrates ve ardından gelen Platon için büyük bir sorun teşkil etmektedir. Sofistlerin kavramlara şüpheyle baktığı ve bunların altını oyduğu, Sokrates ve Platon’un ise bunları sağlam temellere oturtmaya çalıştığı görülmektedir. Böylesi bir ortamda Platon’un siyasi dizgeyi nasıl temellendirdiği merak uyandırır. Söz konusu düzenin en önemli ayaklarından biri şüphesiz yasaların biçimlendirilişidir. Platon’un biçim verdiği siyasi düzen anayasal tasarıyla şekillendiğine göre, onu teşkil eden yasaları incelemek kayda değer olmalıdır. Bunun yanı sıra yasa koyucunun niteliklerini belirlemek büyük önem arz etmektedir. Bu bağlamda, makalenin amacı yasaları ve onun kaynaklarını belirlemek olup yasa koyucunun niteliklerine ışık tutmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Yasalar, Devlet Adamı, anayasa, yasa, yasa koyucu, yasaların kaynağı, Devlet,

LAWS AND SOURCE OF LAWS IN PLATO

The way of thinking that belongs to Sophists and their positions that make concepts suspicious causes to a big problem for Socrates and Plato who come after them. It seems that Sophists look at the concepts with suspicion and undermine them, while Socrates and Plato try to establish them on solid foundations. In such an atmosphere, it is intriguing how Plato grounds the political order. Undoubtedly, one of the most important divisions of the order in question is the formation of laws. Since the political order shaped by Plato is formed with a constitutional scheme, it should be significant to examine the laws that constitute it. Moreover, determining the qualifications of the legislator is of great importance. In this context, the purpose of this article is to determine the laws and its sources and to shed light on the qualifications of the legislator.

Keywords:

Laws, Statesman, constitution, law, legislator, source of laws,

PDF

___

Aristoteles. (2011). Politika (14 b.). (M. Tunçay, Çev.) İstanbul: Remzi Kitabevi.
Arslan, A. (2016). İlkçağ Felsefe Tarihi 2 - Sofistlerden Platon'a (5 b.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Benson, H. H. (2006). Plato's Method of Dialectic. H. H. Benson içinde, A Companion to Plato (s. 85-101). Malden, Oxford, Victoria: Blackwell Publishing.
Çıvgın, A. G. (2018). Platon'un Adalet ve Filozof Kral Anlayışı. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(1), 212-229.
Duncan, C., & Steinberger, P. J. (1990). Plato's Paradox? Guardians and Philosopher-Kings. The American Political Science Review, 84(4), 1317- 1322.
Keyt, D. (2006). Plato on Justice. H. H. Benson içinde, A Companion to Plato (1 b., s. 341-356). Malden-Oxford: Blackwell Publishing.
Kraut, R. (2010). Ordinary Virtue from the Phaedo to the Laws. C. Bobonich içinde, Plato's Laws: A Critical Guide (s. 51-70). California: Cambridge University Press.
Laks, A. (1990). Legislation and Demiurgy: On the Relationship between Plato's Republic and Laws. Classical Antiquity, 2(9), 209-229.
Laks, A. (2007). The Laws. C. R. Schofield içinde, History of Greek and Roman Political Thought (s. 190-232). Cambridge: Cambridge University Press.
Lane, M. (2012). Plato's Political Philosophy: The Republic, the Statesman and the Laws. P. P. Mary Louise Gill içinde, A Companion to Ancient Philosophy (s. 170-191). Oxford: Blackwell Publishing Ltd.
Mayhew, R. (2011). God or Some Human: On the Source of Law in Plato's Law. Ancient Philosophy(31), 311-325.
Meyer, S. S. (2006). Plato on the Law. H. H. Benson içinde, A Companion to Plato (s. 373-388). Malden, Victoria, Oxford: Blackwell Publishing .
Nightingale, A. W. (1999). Plato's Lawcode in Context: Rule by Written Law in Athens and Magnesia. The Classical Quarterly, 1(49), 100-122.
Plato. (1942). The Republic. London: Harvard University Press-William Heinemann Ltd.
Plato. (1995). Kratylos. E. A. Duke, W. F. Hicken, W. S. Niccol, D. B. Robinson, J. C. Strachan, E. A. Duke, W. F. Hicken, W. S. Niccol, D. B. Robinson, & J. C. Strachan (Dü) içinde, Platonis Opera. New York: Oxford University Press.
Plato. (2005). Euthyphron. H. N. Fowler içinde, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Phaedrus (s. 1-61). Cambridge, Massachusetts, London, : Cambridge University Press, Loeb.
Platon. (2006). Devlet (10 b.). (S. Eyüboğlu, & M. A. Cimcoz, Çev.) İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Platon. (2007). Yasalar (3 b.). (C. Şentuna, & S. Babür, Çev.) İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
Platon. (2014). Devlet Adamı (3. b.). (F. Akderin, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
Platon. (2015). Kratylos (1 b.). (F. Akderin, Çev.) İstanbul: Say Yayınları.
Reid, J. (2019). The Mixed Constitution in Plato's Laws. Australian Journal of Philosophy, 1-18.
Rowe, C. (2007). The Politicus and Other Dialogues. C. R. Schofield içinde, History of Greek and Roman Political Thought (s. 233-257). Cambridge: Cambridge University Press.
Saxonhouse, A. (2020). Platon'un Politik Düşüncesinde Filozof ve Kadın. Felsefelogos, 75(2), 109-123.
Schofield, M. (2007). Approaching the Republic. C. R. Schofield içinde, History of Greek and Roman Political Thought (3. b b., s. 190-232). Cambridge: Cambridge University Press.
Stalley, R. F. (1983). An Introduction to Plato's Laws. Oxford: Basil Blackwell Publisher Limited.
Welton, W. A. (1995). Divine Inspiration and the Origins of the Laws in Plato's Laws. The Journal for Ancient Greek Political Thought(14), 53-83.
White, D. A. (2007). Myth, Metaphisics and Dialectic in Plato's Statesman. Hampshire: Ashgate Publishing Limited.
Woozley, A. (2010). Plato and the Need for Law. The Philosophical Quarterly(60), 373-395.
İnternet Kaynakları Plato. (2021, Ocak 25). Perseus Digital Library. www.perseus.tufts.edu: http://www.perseus.tufts.edu/hopper/searchresults?q=plato.
Rowe, C. (2007). Cleitophon and Minos. C. R. Schofield içinde, History of Greek and Roman Political Thought (s. 303-310). Cambridge: Cambridge University Press.