31995

FOUCAULT’DA KENDİLİK ETİĞİ VE SANAT YAPITI OLARAK YAŞAM

İlk dönem çalışmalarını “arkeoloji” ve “soybilimi” olarak isimlendiren Foucault, son dönem çalışmalarında etik konusu üzerinde yoğunlaşır. Foucault, etiği, öznenin “kendi kendisi ile ilişkisi” olarak tanımlar. Ona göre insanlar kendilerini ahlaki özneler olarak oluşturabilirler. Bireylerin ahlaki bir özne olarak kendilerini oluşturmak için yaptıkları pratiklere “kendilik pratiği” veya “asetik pratik” adını veren Foucault, etik ile ilgili düşüncelerini Eski Yunan ve Roma toplumlarının incelenmesine dayandırır. Ona göre Eski Yunan’da etiğin temel ilkesi “kendini bilmek” ve “kendine özen göstermek”tir. Eski Yunan’da etik “özgür olmak” ve “yaşam sanatı” ile ilişkiliydi. Ona göre günümüz insanı da bazı benlik teknolojilerini kullanarak kendi yaşamına şekil verebilir ve böylece yaşamını bir sanat eserine dönüştürebilir

Anahtar Kelimeler:

Etik, Kendilik Pratikleri, Kendilik Teknolojileri, Yaşam Sanatı, Eski Yunan

Ethics of Self in Foucault and Life As Work of Art

Foucault, who named his early works as “archaeology” and “genealogy”, then put emphasis on ethics in his final Works. Foucault defines ethics as a “relationship of the self with itself”. According to him, people can constitute themselves as moral subjects. Individual’s practices that are used for constituting themselves as moral subjects are called “practices of the self” or “ascetic practice” by him. Foucault’s thought about ethics is based on Ancient Greek and Rome society. According to him, in Ancient Greek the main principle of ethics is “knowing thyself” and “taking care of the self”. In Ancient Greek ethics was related to “being free” and “art of life”. According to him modern day individuals can recreate his life by using some technologies of the self. Thus, he can convert his life into a beautiful work of art

Keywords:

Ethics, Practices of Self, Technologies of the Self, Art of Life, Ancient Greek,

PDF

___

Akay, Ali (2000), Foucault’da İktidar ve Direnme Odakları, İstanbul: Bağlam Yayınları.
Best, S. ve Kellner, D. (1998), Postmodern Teori (çev. Mehmet Küçük), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Carlsson, Anna-Lena (2007), Ethical Aspects of Nietzsche and Foucault’s Writing on Self-Formation NSE conference in Århus, Denmark, May 31-June 3.
Davidson, Arnold. I. (2002), “Arkeoloji, Jenoloji ve Etik”, Foucault ve Bilginin Arkeolojisi (drl. ve çev. Veli Urhan), İstanbul: Paradigma Yayınları, 101-117.
Davidson, Arnold I. (2005), “Ethics as Ascetics: Foucault, the History of Ethics, and Ancient Thought”, The Cambridge Companion to Foucault, Second Edition Edited by Gary Gutting, Cambridge University Press, 123-148.
Foucault, M. (1988), Cinselliğin Tarihi, C. 2 (çev. H. Tufan), İstanbul: Afa Yayınları.
Foucault, M. (1993), Cinselliğin Tarihi, C. 1 (çev. H. Tufan), İstanbul: Afa Yayınları.
Foucault, M. (1994), Kelimeler ve Şeyler/ İnsan Bilimlerinin Bir Arkeolojisi (çev. M. Ali Kılıçbay), Ankara: İmge Kitabevi.
Foucault, M. (1999), Kendini Bilmek (Söyleşi: Huck Gutman, Patrick H. Hutton), (çev. Gül Çağalı Güven), İstanbul: Om Yayınevi.
Foucault, M. (2000), “Etiğin Soybilimi Üzerine: Sürmekte Olan Çalışmaya İlişkin Bir Değerlendirme”, Özne ve İktidar (çev. I. Ergüden-O. Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları,193-220.
Foucault, M. (2000), “Bir Özgürlük Pratiği Olarak Kendilik Kaygısı Etiği”, Özne ve İktidar, (çev. I. Ergüden-O. Akınhay), İstanbul, Ayrıntı Yayınları, 221-247.
Foucault, M. (2000), “Bir Varoluş Estetiği”, Özne ve İktidar (çev. I. Ergüden- O. Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 262-268.
Foucault, M. (2000), “Hakikat ve İktidar”, Entelektüelin Siyasi İşlevi (çev. Işık Ergüden- Osman Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2000, 59- 85.
Hülür, Himmet (2008), “İktidar/Bilgi Sarmalı: Michel Foucault’da Disiplinsel Doğruluk ve Özne”, Ekev Akademi Dergisi, sy. 35, 149-164.
Hülür, Himmet (2009), “Faşist Olmayan Varolma Biçimlerinin Olanakları Üzerine: Michel Foucault’da Normalleşme, Benlik ve Etik”, Ekev Akademi Dergisi, sy. 40, 447-470.
Keskin, Ferda (1997), “Foucault’da Öznellik ve Özgürlük”, Toplum ve Bilim, sy. 73, 30-44.
Luna, Wendyl (2009), “M. Foucault and Ethical Subjectivity”, Kritike, Vol, 3, No. 2, 139-146.
Megill, A. (1998), Aşırılığın Peygamberleri (çev. T. Birkan), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
Milchman, Alan and Alan Rosenberg (2007), “The Aesthetic and Ascetic Dimensions of An Ethics of Self-Fashioning: Nietzsche and Foucault”, Parrhesia, No. 2, 44-65.
Miller, Paul Allen (2005), “The Art of Self-Fashioning, or Foucault on Plato and Derrida”, Foucault Studies, No. 2, 54-74.
Nehamas, Alexander (2002), Yaşama Sanatı Felsefesi (çev. Cem Soydemir), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Nietzche, Friedrich (2003), Şen Bilim (çev. Levent Özşar), Bursa: Asa Yayınları.
O’Leary, Timothy (2002), Foucault and the Art of Ethics, London and New York: Continuum.
Revel, Judith (2006), Foucault: Güncelliğin Bir Ontolojisi (çev. Kemal Atakay), İstanbul: Otonom Yayıncılık.
Urhan, Veli (2000), Michel Foucaul ve Arkeolojik Çözümleme, İstanbul: Paradigma Yayınları.