ARENDTÇİ POLİTİK YARGININ KANTÇI KÖKLERİ

20. yüzyıl düşünce tarihinin önemli isimlerinden olan Hannah Arendt’in politik yargı düşüncesinin bilinen iki kaynağı Antik çağ filozofu Aristotales’in phronêsis kavramı ve Aydınlanma dönemi filozofu Immanuel Kant’ın beğeni yargısıdır. Arendt, kendi siyaset felsefesini ve özellikle siyasi yargı anlayışını betimlerken Kantçı beğeni yargısına ve bu yargıya ilişkin sensus communis ve genişletilmiş zihniyet kavramlarına sıkça başvurmuştur. Siyasi yargıyı tümellerden bağımsız olarak betimlemek isteyen Arendt için Kant estetiğinin bu iki kavramının önemi büyüktür. Bu çalışma, Arendt’in, Kantçı transandantal estetik ile olan bağını bu kavramlar aracılığıyla incelemektedir. Arendt ile Kant arasındaki bu bağı incelerken yanıtı aranacak olan temel soru ise şudur: Arendt, aşkınsal Kant estetiğinin elemanlarını kendi ampirik politik yargısının temel taşları haline getirme çabası içinde Kant’ı detransandantalize etmiş midir?

Anahtar Kelimeler:

Arendt, Kant, sensus communis, genişletilmiş zihniyet, beğeni yargısı

The Kantian Roots of The Arendtian Political Judgment

The two known sources of political judgment in Hannah Arendt, a prominent thinker of the 20th century, are Aristotle’s concept of phronêsis and Immanuel Kant’s notion of judgment of taste. When Arendt delineates her political philosophy and her understanding of political judgment in particular, she repeatedly refers to the Kantian judgment of taste and its notions such as enlarged mentality and sensus communis. These two notions of the Kantian aesthetics are of great value for Arendt since she desires to describe a political judgment free from universals. This paper examines the link between Arendt and the Kantian transcendental philosophy through these two notions. While analyzing this link, the fundamental question to be answered is this: Does Arendt detranscendentalize the mentioned elements of the Kantian transcendental aesthetics for the sake of her own understanding of political judgment?

Keywords:

Arendt, Kant, sensus communis, enlarged mentality, judgment of taste,

PDF

___

ARENDT, Hannah. The Life of the Mind, Secker & Warburg, London,1978. — — 1998. — — Ronal Beiner, University of Chicago Press, Chicago, 1982. — No:1,1946. — Penguin: New York,1994. — Yayınları, İstanbul, 1996. — İstanbul, 2000.
BEINER, Ronald. ―Interpretive Essay‖, Hannah Arendt: Lectures on Kant’s Political Philosophy, The University of Chicago Press, Chicago,1982. — Philosophy in a Time of Lost Spirit: Essays on Contemporary Theory. University of Toronto Press Incorporated, 1997.
BERNSTEIN, J. Richard. Philosophical Profiles: Essays in a Pragmatic Mode, PA: University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 1986.
DEGRYSE, Annelies. ―Sensus Communis as a Foundation for Men as Political Beings: Arendt‘s Reading of Kant‘s Critique of Judgment‖, Philosophy and Social Criticism, Vol.37, No:3, 345–358, 2011.
KANT, Immanuel. Critique of Judgment. Trans. James Meredith. Oxford University Press, New York, 1978. — Critique of Pure Reason, trans. & ed. Paul Guyer ve Allen W. Wood, Cambridge University Press: Cambridge, New York, 2007.
MARSHALL, David L. ―The Origin and Character of Hannah Arendt‘s Theory of Judgment‖, Political Theory, Vol. 38, No:3, 367– 393, 2010.
NORRIS, Andrew. ―Arendt, Kant, and the Politics of Common Sense‖, Polity, Vol.29, No:2, 165–191, 1996.
YAR, Majid. ―From Actor to Spectator: Hannah Arendt's 'Two Theories' of Political Judgement‖. Philosophy & Social Criticism, Vol.26. No:2, 1–27, 2000.