TÜRKİYE’NİN TARIM ARAZİLERİ POLİTİKASI: BİR KAMU POLİTİKASI SÜREÇ ANALİZİ

Çalışmada öncelikli olarak kamu politikası ve kamu politikası analizi kavramları üzerinde durulduktansonra başlıca politika analizi yöntemleri kısaca açıklanmaktadır. Daha sonra kamu politikası analizyöntemlerinden Süreç Yönetimi Yaklaşımı çerçevesinde Türkiye’nin tarım arazileri politikası analizedilmektedir. Yapılan analizde ilk önce politika önerilerinin ortaya çıkmasına neden olan ihtiyaçlar, ihtiyaçlarıgidermek için benimsenen politikalar incelenmekte, ardından bu politikaların uygulanma şekilleri veuygulamalardan elde edilen sonuçlar değerlendirilmektedir. Çalışma neticesinde Türkiye’deki tarım arazileripolitikası belirleme sürecinin ihtiyaç temelli olmadığı, politikaların uzun vadeli rasyonel hedeflere göre değilgünübirlik beklentilere göre belirlendiği, aynı konuda birbirleriyle çelişen farklı politikalar benimsendiği,belirlenen politikaların uzun süreli uygulanamadığı ve bu nedenle de beklenen başarının bir türlü eldeedilemediği sonucuna ulaşılmaktadır.

Turkey’s Farmlands’ Policy: A Public Policy Process Analysis

In this study, after focusing on public policy and public policy analysis, the main policy analysis methods are briefly explained. Later, Process Management Approach, which is one of public policy analysis methods, are used Turkey's farmlands' policy are analyzed. In the analysis, firstly, the needs that have led to the emergence of policy recommendations and the policies adopted to address them are examined, and then the way these policies are implemented and the results are obtained from them are assessed. At the end of the study, it is concluded that the process of determining Farmland’s policy is not based on the needs in Turkey, the policy choice is based on the expectations of the day rather than the long-term rational targets, different policies are conflicting with each other on the same issues, the specified policies could not be implemented for a long time and therefore, the desired success could not be achieved.

PDF

___

Adıgüzel, Ş. (2012). 6360 Sayılı Yasa’nın Türkiye’nin Yerel Yönetim Dizgesi Üzerine Etkileri: Eleştirel Bir Değerlendirme. Toplum ve Demokrasi Dergisi, (13-14), 153-176.
Akdoğan, A. A. (2015), Türkiye’de Kamu Politikası Disiplininin Tarihsel İzleri, F. Kartal (Ed.).Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları. Ankara: TODAİE Yayınları, 75-98.
Aktan, R. (1980). Türkiye’de Toprak Reformu Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 26(3), 37-83.
Altieri, M. A. (2002). Agroecology: The Science of Natural Resource Management for Poor Farmers in Marginal Environments. Agriculture Ecosystems & Environment, 93(1-3), s. 1-24.
Anderson, J. E. (1990). Public Policy Making. London: Thomas Nelson and Sons Ltd.
Anonim (2006). CARGILL Uğruna Anayasa Çiğneniyor. Tarım ve Mühendislik Dergisi, (78-79), 16-20.
Anonim (2014). Tarım Arazilerinin Sürdürülebilir Kullanımı Çalışma Grubu Raporu. Onuncu Kalkınma Planı Tarım Özel İhtisas Komisyonu. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayınları.
Berzeg, Kazım (1972). Türk Tarımı ve Toprak Reformu. Ankara: Şark Matbaası.
Cochran, C. L. & Malone, E.F. (2014). Public Policy: Perspectives and Choices. CO: Lynne Rienner Publishers.
Çevik H. H. & Demirci, S. (2008). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Çevik, H. H. (1998). Kamu Politikaları Analizi Çalışmaları Üzerine Türkiye Açısından Bir Değerlendirme. Amme İdaresi Dergisi, 31(2), 103-113.
Çevik, H. H. (2010). Kamu Yönetimi: Kavramlar-Sorunlar-Tartışmalar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Çevik, H. H. & Demirci, S. (2011). Kamu Politikası: Aktörler ve Modeller, Bekir Parlak (Ed.), Kamu Yönetiminde Yeni Vizyonlar, Alfa Aktüel Yayınları, Bursa, 17-59.
Çevik, H. H. & Demirci, S. (2012), Kamu Politikası. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
DeLeon, P. & Vogenbeck, D. M. (2007). The Policy Sciences at the Crossroads. F. Fischer, G. Miller & M. Sidney (Ed.). Handbook of Public Policy Analysis-Theory, Politics, and Methods. New York: CRC Press, 3-15.
Demirhan, Yılmaz (2016). Kamu Politikaları: Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve. S. Aslan & Y. Demirhan (Ed.). Türk Siyasi Hayatında Ak Parti Dönemi. Bursa: Ekin Basın Yayım Dağıtım, 45-70.
DPT (2000). Tarımsal Politikalar ve Yapısal düzenlemeler Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: DPT Yayınları.
Dye, T.R. (1987), Understanding Public Policy, (Sixth Edition) Prentice Hall Inc. , London, Englang.
Easton, D. (1965) A Framework for Political Analysis, Englewood Cliffs, N. J.: Prentice Hall, Inc.
Ergene, A. (1972). Zirai Kalkınmamız ve Toprak Reformu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(1), 1-13.
Ergun, T. (2004). Kamu Yönetimi: Kuram Siyasa Uygulama. Ankara: TODAİE Yayınları.
Eryılmaz, B. (2015), Kamu Yönetimi, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
GTHB (2018). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Tarım Arazileri Düzenleme Verileri (Temmuz 2018). Ankara: Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Yayınları. https://www.tarimorman.gov.tr/sgb/Belgeler/SagMenuVeriler/TRGM.pdf (11.09.2018).
Gül, H. (2015). Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri. Yasama Dergisi, (29), 5-31.
Gün, S & Eraktan, S. (2005). Tarımsal Mülkiyet Rejimi ve Vergilendirme. Türkiye Ziraat Mühendisliği Teknik Kongresi Bildiri Kitabı, 2, 1197-1207.
Günaydın, G. (2006). Bağımsız Türkiye İçin Bağımsız Tarım Modeli. Tarım ve Mühendislik, (78-79), 10-15.
İnce, E. (2006). Köylüyü Topraklandırma Kanunu’nun Türk Siyasal Yapısının Oluşumu Üzerindeki Etkileri. Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 13, 59-78.
Kafaoğlu, A. B. (2002). Tarım: Bolluk İçinde Yoksulluk. Yayın No: 337. İstanbul: Kaynak Yayınları.
Kaptı, Alican (2013). Kamu Politika Süreci. Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 17-23.
Kapucu, N. & Kösecik, M. (2002). Transferability of Administrative Reforms: New Public Management as an Example. Hacettepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 20(1), 135-154.
Kayıkçı, S. (2005). Bir Kamu Politikası Süreci Analizi: 1980 Sonrası Türkiye’de Tütün Politikası. Mülkiye Dergisi, 29(247), 43-70.
Kırımhan, S. (1997). Sürdürülebilir Tarım ve Uygulamaları. Türkiye’nin Tarım Politikası ve Çevre (9-10 Ekim 1997). Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları, 35-46.
Longman (2005). Dictinary of Contemporary English. Harlow: Pearson Education Limited.
Osman, F. A. (2014). Public Policy Making: Theories and Their Implacations in Developing Countries. https://www.researchgate.net/publication/253836498 (14.07.2918).
Önal, N. E. (2012). Anadolu Tarımının 150 Yıllık Öyküsü. İstanbul: Yazılama Yayınevi.
Özdemir, N. (1978). Türkiye’de Toprak Reformunun Geçmişi ve Toprak Reformu Kooperatifleri. Kooperatifçilik Dergisi, (39), 3-24.
Planck, U. & Ayyıldız, T. (1976). Toprak Reformu ve Bazı Ülkelerde Uygulaması. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Basımevi.
RG (1984). 3083 Sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlemesine Dair Tarım Reformu Kanunu. Resmi Gazete (01.12.1984 tarih ve 14599 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (1985). 3155 sayılı Tarım Reformu Genel Müdürlüğünün Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun, Resmi Gazete (05.03.1985 tarih ve 18685 tarihli), Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (2003). Tarım İşletmelerinin Yeterli Tarımsal Varlığa Sahip Olup Olmadığının Tespitine Dair Yönetmelik. Resmi Gazete (26.01.2003 tarih ve 25005 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (2005). 5403 Sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu. Resmi Gazete (03 Temmuz 2005 tarih ve 25880 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (2007). Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. Resmi Gazete (9 Şubat 2007 tarih ve 26429 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (2012). 6302 sayılı Tapu Kanunu ve Kadastro Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun. Resmi Gazete (18 Mayıs 2012 tarih ve 28296 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
RG (2014). 6537 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun. Resmi Gazete (15 Mayıs 2014 tarih ve 29001 sayılı). Ankara: Başbakanlık Yayınları.
Sabatier, A. P. (2007). The Need for Better Theories. P. A. Sabatier (Ed.). Theories of the Policy Process. University of California: Westview Press. https://cursodeposgrado.files.wordpress.com/2011/08/librosabatier.pdf (14.06.2015)
Şahin, B. ve Yıldız, S. (2013). Kamu Politikasında Politik Ağlar. A. Kaptı (Ed.), Kamu Politikası Süreci: Teorik Perspektifler, Modeller ve Analiz Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık, 159-172.
Tanilli, S. (2009). Nasıl Bir Demokrasi İstiyoruz? İstanbul: Cumhuriyet Kitapları.
TÇV (1997). Türkiye’nin Tarım Politikası ve Çevre (9-10 Ekim 1997). Yayın No: 122. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayınları.
TDK (2018). Büyük Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu İnternet Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5b3dc0189f6903.7 9480223 (05.07.2018).
TKB (2011). Arazi Toplulaştırma Çalışmaları. Ankara: Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayınları. http://www.tarim.gov.tr/E_kutuphane,arazi_toplulastirmasi.html (15.05.2011).
Turhan, Ş, (2005). Tarımda Sürdürülebilirlik ve Organik Tarım. Tarım Ekonomisi Dergisi, 11(1), 13-24.
TÜİK (2016). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Konularına Göre İstatistikler. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1003 (05.09.2018).
TÜİK (2018). Tarımsal İşletme Yapı Araştırması 2016. Haber Bülteni (19 Nisan 2018). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24869 (14.08.2018).
TÜİK (2018). Temel İstatistikler: Tarım. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu. http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist (14.08.2018).
Usta, A. (2013). Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış. Yasama Dergisi, (24), 78-102.
Usta, A. (2014). Yeni Kamu Yönetiminde Politikaların Değerlendirilmesi: Tipolojiler, Boyutlar ve Ölçütler. Sayıştay Dergisi, (94), 5-27.
Ünal, U. (2014). 20 Yılda 3 Milyon Hektar Tarım Arazisi Yok Oldu. Zaman Gazetesi (29 Haziran 2014 tarihli).
Yetkin, İ. (2015). Türkiye’de Tarım Arazileri Daralıyor. Ankara: Türkiye Ziraatçılar Derneği. http://www.ziraatcilerdernegi.org.tr/index.php/tr/Ana-Sayfa/Haber-Oku/ (19.01.2015)