Toplum Destekli Polislik biriminde çalışan personelin toplum destekli Polislik felsefesini algılama düzeyleri: Türk Polis teşkilatı örneği

Toplum Destekli Polislik (TDP) 1980’li yılların başından itibaren ABD gibi gelişmiş ülkelerde 2000’li yılların başından itibaren de Türkiye’de uygulanan yeni bir polislik felsefesidir. TDP tarzı felsefelerin herhangi bir organizasyonda etkili bir şekilde kullanılabilmesi için o felsefenin özellikle organizasyonda uygulayıcı konumda bulunan personel tarafından kabul edilmesi ve içselleştirilmesi gerekmektedir. TDP faaliyetleri ülkemizde yaklaşık 10 yıldır uygulanmasına rağmen bu felsefenin nasıl algılandığına dair bir çalışmanın eksikliği görülmüş ve Türkiye’nin çeşitli şehirlerinde TDP Şube Müdürlüklerinde çalışan 313 personelin TDP ile ilgili algıları beşli Likert ölçeğine göre hazırlanan bir anketle ölçülmüştür. TDP personelinin genel TDP algısı ile TDP unsurlarının farkındalığı konusundaki algıları 4 ve 4’ün üzerinde bulunmuş olup TDP birimlerinde çalışan personelin TDP felsefesinin anlamı, TDP’nin unsurlarının içeriği ve amaçları konularında bilinçli oldukları sonucu ortaya çıkmıştır. Halkla ilişkiler (4,7) TDP’nin en iyi anlaşılan unsuru olarak göze çarparken, TDP felsefesinin kurumsallaşma (3,0) konusunda istenilen seviyeye ulaşamadığı tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcıların demografik özelliklerinden bağımsız olarak TDP konusunda benzer görüşlere sahip oldukları anlaşılmıştır.

Perception level of community Policing philosophy by community Policing officers: The case of Turkish National Police

Community Policing (CP) has been the leading philosophy in policing in developed countries like the United States from the 80s and in Turkey since 2000. Philosophies such as CP can only be effective when they are perceived and internalized by the personel who puts them into practice. Although CP activities have been implemented for 10 years, lack of studies regarding the perceptions about CP was noticed and perception levels of 313 CP officers from various police departments were measured by using a survey with 5 item Likert questions. The perception of CP in general and perceptions of four elements of CP resulted in scores of 4 and over which demonstrates that CP officers understood and internalized the meaning, content, and goals of CP philosophy. Public relations (4,7) was the most understood element of CP whereas institutionalization (3,0) of the philosophy has not yet reached to expected levels. Furthermore, it is understood that the survey participants have similar beliefs regardless of their demographic charasteristics.

PDF

___

Bullock, K. (2010). “Generating and Using Community Intelligence: The Case of Neighborhood Policing, International Journal of Police Science and Management, C.12, S.1, ss.1-11.
Carter, D. (2000), “Reflections on the Move to Community Policing”, http://webs.wichita.edu/depttools/ depttoolsmemberfiles/rcpi/Policy Papers/Reflections on Comm Pol.pdf , (erişim tarihi :15.06.2012).
Colvin, C. ve Goh, A. (2006). “Elements Underlying Community Policing: Validation of Construct”, Police Practice and Research, C.7., S.1., ss.19-33.
Cheurprakobkit, S. (2002). “Community Policing: Training, Definitions and Policy Implications”, Policing: An International Journal of Police Strategies and Management, C.24, S.4, ss.709-725.
Community Policing Defined. (2012). COPS: Community Oriented Policing: http://www.cops.usdoj. gov/Publications/e051229476_CP-Defined-TEXT_v8_092712.pdf (erişim tarihi :15.06.2012).
Delice, M. ve Duman, A. (2012). Toplum Destekli Polislik Kapsamında Halkın Polis Algısının Ölçülmesi. Polis Bilimleri Dergisi, 14(2), 1-31.
Delice, M. (2013). Halkın Bıçak ve Bıçakla İşlenen Suçlar Algısının Ölçülmesi: Erzurum İli Örneği. Adli Bilimler Dergisi, 12(2), xx-xx.
Ferraro, K. F. (1995) Fear of Crime: Interpreting Victimization Risk, Albany: State University of New York Press Yayınları.
Field, A. (2005). Discovering Statistics Using SPSS: Second Edition. Thousands Oak, CA: SAGE Publications Inc.
Gianakis, G. ve Davis, J. III. (1998), “Reinventing or Repackaging Public Services? The Case of Community-Oriented Policing.”Public Administration Review C. 58, S.6, ss.485-98.
Gölge, S. (2010), “Polis İmajı ve Algılamsaında Halkla İlişkiler”, Yıldız Dilek Ertürk, (Ed.), Polis ve Halkla İlişkiler,(s.333-355), İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları
Güçdemir, Y. (2010), “Halkla İlişkiler Alanına Genel Bir Bakışla Emniyet Teşkilatında Halkla İlişkilerin Önemi”, Yıldız Dilek Ertürk, (Ed.), Polis ve Halkla İlişkiler,(s.3-20), İstanbul: Kutup Yıldızı Yayınları
Gül, S. K. (2010). “Toplum Destekli Polislikte Polis Yöneticilerinin Rolü”, (Ed. Alper Sözer), Toplum Destekli Polislik: Toplum, Suç ve Güvenlik, ss.137-155, Adalet Yayınevi, Ankara.
Hess, K. M. ve Orthmann, C. H. (2011). Introduction to Law Enforcement and Criminal Justice. New York: Delmar Yayınları.
Innes, M., Abbott, L., Lowe, T. ve Roberts, C. (2009), “Seeing Like a Citizen: Field Experiments in Community Intelligence-Led Policing”, Police Practice and Research, C.10, S.2, ss. 99-114.
Kelling, G. (2000), “Police and Communities: The Quiet Revolution”, Oliver, Williard (Ed.), Community Policing Classical Readings, (s.60-70), Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall Yayınları.
Kohm, S. (2000), “Spatial Dimensions of Fear in a High-Crime Community: Fear of Crime or Fear of Disorder?”, Canadian Journal of Criminology & Criminal Justice, C.51, S.1, ss. 1-30.
Moore, M., Trojanowicz, R. ve Kelling, G. (2000) “Crime and policing”, Oliver, Williard (Ed.), Community Policing Classical Readings, (s.41-59), Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall Yayınları.
Murray, J. (2005), “Policing Terrorism: A Threat to Community Policing or Just a Shift in Priorities?” , Police Practice & Research C.6, S.4, ss.347-61.
Nunnally, C. (1978). Psychometric Theory. New York, NY: McGraw-Hill.
Oliver, W. (1998), Community oriented policing: A systematic approach to policing. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall Yayınları.
Oliver, W. (2006) “The Fourth Era of Policing: Homeland Security”, International Review of Law, C.20, S.1-2, ss. 49-62.
Peaslee, L. (2009), “Community Policing and Social Service Partnerships: Lessons from New England”, Police Practice and Research, C.10, S.2,ss 115-131.
Schmallager, F. (2004),Criminal Justice Today, Upple Suddle River, New Jersey: Pearson Prentice Hall Yayınları.
Steinheider, B. ve Wuestewald, T.(2008). “From the Bottom-up: Sharing Leadership in a Police Agency. Police Practice and Research, C.9, S.2,ss 145-163.
Toplum Destekli Polislik (TDP) Hizmet Standardı Ve Uygulamaları, http://www.asayis.pol.tr/belge/ TDP_Hizmet_Standardi_ve_Uygulamalari.pdf , (erişim tarihi :15.06.2012).
Trojanowicz, R. ve Bucqueroux, B. (1990), Community Policing: A Contemporary Perspective, Cincinnati, OH:Anderson Yayınları.
Uludağ, Ş. (2010), Vatandaşların Suç Korku (güvenlik Endişesi) Seviyesine Etki Eden Faktörler ve Alınabilecek Önlemler: Malatya örneği. Polis Bilimleri Dergisi, 12(1), 1-28.
Williams, J. ve Sloan, R. (1990), Turning Concept Into Practice: The Aurora, Colorado Story. E. Lansing, MI: Michigan University National Center for Community Policing.
Zengin, C. (2012), “ Polis Eğitim Fonksiyonunun Yönetsel Performansinin Değerlendirilmesi: Tematik Denetim Yönteminin Uygulanabilirliği”, Polis Bilimleri Dergisi, C.14, S.1, ss. 101-134.