GRAFİK TEKNİKERLİĞİ PROGRAMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu çalışmanın amacı, Grafik Teknikerliği Programlarının (GTP) etkililiğini öğrenci görüşleri doğrultusunda belirlemektir. Bu amaçla 201 öğrenciye anket uygulanmıştır. Araştırmada şu bulgulara ulaşılmıştır: GTP, amaç ve içerik bakımından öğrenci beklentilerini karşılamaktan uzaktır. Bu okullarda teknik donanım yeter-siz ve öğretim sunuş yoluyla sürdürülmektedir. Öğretim elemanları mesleki yönden yeterli iken, pedagojik açıdan yetersizdirler. Öğrenciler, proje tabanlı bir öğretim yaklaşımı ile bilgisayar ve yabancı dil derslerine ağırlık verilmesini istemektedirler.

Anahtar Kelimeler:

Grafik Teknikerliği Programları, Program Değerlendirme, Tekniker Yetiştirme

PDF

___

1. Açıkgöz, K.Ü. (1996). Etkili Öğrenme ve Öğret-me. Kanyılmaz Matbaası, İzmir
2. Ayhan, A. (2002). Dünden Bugüne Türkiye’de Bilim-Teknoloji ve Geleceğin Teknolojileri. İs-tanbul: Beta Basım ve Dağıtım.
3. Becer, E. (2002). İletişim ve Grafik Tasarım. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları
4. Demir, R.(1996). Üniversitenin Bugünü ve Yarı-nı-Sorunlar, Sorumlular, Çözüm Önerileri. An-kara: Palme Yayıncılık.
5. Doğramacı, İ. (2000). Türkiye’de ve Dünyada Yükseköğretim Yönetimine Bir Bakış. Ankara: Meteksan A.Ş.
6. Ensari, H. (2001). 21. Yüzyıl İçin Çağdaş Bir Yönetim Yaklaşımı: Toplam Kalite Yönetimi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Türk Eğitim Sistemi. İstanbul: Sedar Yayıncılık.
7. Güney, M.Ş. (2004). Mühendislik Eğitiminde Laboratuar Çalışmalarının ve Teknik İngilizce-nin Önemi. I.Ulusal Mühendislik Kongresi 20-21 Mayıs, İzmir.
8. Habakuk, M. (1985). Diognostic Analysis of Courses, Efficiency in Higher Education, Publis-hed By: European Center For Higher Education, Capes-Unesco.
9. Hedberg, T. (2001). The Role of the Global Engineer- A European View. Kluwer Academic Publishers. http://site.ebrary.com.
10. İnan, K. (2005). Mühendislik Eğitiminde Yeni Yaklaşımlar ve Türkiye. http://egitim.emo.org.tr/ bildiriler/bildiri_20.doc (Erişim: 12.03. 2005).
11. Karakaya, Ş. (2003). Modernizim Postmoder-nizm ve Öğretmen Çalışma Kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
12. Karasar, N. (1981). Ön Lisans Eğitimi ve Teknik Eğitime Uygulanabilirliği. Ankara: A.Ü. Eğitim Bilimler Fakültesi Yayınları No: 106.
13. ÖSS. (2005). Öğrenci Seçme Sınavı Kılavuz Kitabı. Ankara: ÖSYM Başkanlığı.
14. Özdemir, S. (1997). Eğitimde Kalite Ne Anlama Geliyor? Türkiye, Türk Cumhuriyetleri ve Asya Pasifik Ülkeleri Uluslar arası Eğitim Sempoz-yumu, Elazığ.
15. Şahinel, M. (2003). Etkin Öğrenme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
16. Şenatalar, B. (2004). Öğretim Etiği, Araştırma Etiği ve Yönetim Etiği. (Editör: C.C. Aktan). İs-tanbul: Değişim Yayınları.
17. Teker, U. (2002). Grafik Tasarım ve Reklam. İz-mir: Dokuz Eylül Yayınları.
18. Uysal, Ö. (2004). Çözüm Mühendisliği. I.Ulusal Mühendislik Kongresi 20-21 Mayıs, İzmir.
19. Üstündağ, T. (2002). Yaratıcılığa Yolculuk. An-kara: Pegem A Yayıncılık.