Murtaza KORLAELÇİ

Ahlâkî Hayat ve Öbür Dünya İnancı

Ahlâk bir çağda veya bir insan grubu tarafından kabul edilmiş ilkelerinin tümüdür. Kesin ve evrensel olarak geçerli muntazam davranış kurallarının tümüdür. Kant’a göre vazife ahlâkı, kategorik emperatiflere dayanan ahlâktır. Platon’a göre insanlık Tanrı’nın koyduğu yasalarla yönetilmelidir. Başka bir görüşe göre ahlâk, var olmak zorunda olan yaşayış biçimlerinin ilmidir. Dolayısıyla ahlâk zorunlu iyinin ilmidir. Etik ahlâk değil, ahlâkın felsefesidir.Hz. Muhammed’in ahlâkı Kur’an’dır. İnsanlığın kurtuluşu, Allah’ın koymuş olduğu yasala-rın insanlığa uygulanmasıyla gerçekleşebilir. İnsanlığın kurtuluşu İslâm’dadır. Her nefis ölümü tadacaktır. Ölüm öbür dünyaya bir doğuştur. “Dünya hayatı bir oyun ve eğlenceden başka bir şey değildir. Ahiret yurdu ise Muttakiler için elbette daha hayırlıdır. Hâlâ aklınız başınıza gelmeyecek mi?” (Kur’an 6/32).

PDF

___

• Akarsu, Bedia, Felsefe Terimleri Sözlüğü, Ankara, 1984.
• Aksekili, Ahmet Hamdi, Ahlâk Dersleri, Ankara, 1340-1342.
• Aster, Ernest Von, İlk ve Orta Çağda Felsefe Tarihi, İstanbul 1999.
• Chevalier, Jaques, La Vie Morale et I’au delà, Paris, 1938.
• Ebû Mansur el-Mâtürîdi, Te’vilâtü’l-Kur’an, çev.: İbrahim Tüfekçi, cilt 16, İstanbul 2019.
• Erişirgil, Mehmet Emin, Kant ve Felsefesi, İstanbul 1339.
• Fahreddin er-Râzî, Tefsir-i Kebir, cilt. 22, çev.: Suat Yıldırım ve arkadaşları, Ankara 1995.
• Faulquié Paul, Dictionnaire de la langue Philosophique, Paris 1992, s. 453.
• Gökberk, Macit, Felsefe Tarihi, Ankara, 1974.
• Heimsoeth, Heinz, Ahlâk Denen Bilmece, çev.: Nermi Uygur, İstanbul 1978.
• İbn Kesir, Hadislerle Kur’an-ı Kerim Tefsiri, cilt 4, çev.: Bekir Karlıga, Bedrettin Çetiner, İstanbul 1986.
• İmam Gazâlî, İhyau Ulumid-din, çev.: Ahmet Serdaroğlu, cilt 4, İstanbul 2011.
• İmam Nevevî, Riyâzü’s Salihîn, çev.: M. Yaşar Kandemir ve arkadaşları, cilt 3, İstanbul 1997.
• İsmail Fennî Ertuğrul, Lugatçe-i Felsefe, İstanbul 1341.
• Kant, İmmanuel, Pratik Aklın Eleştirisi, çev.: İonna Kucuradi, Ülker Gökberk, Funda Akatlı, Ankara 1980.
• Ksenophon, Sokrates’ten Anılar, çev.: Candan Şentuna, Ankara 1990.
• Kur’an
• Kutup Seyyid, Fîzılâl-il-Kur’an, cilt 15, çev.: Bekir Karlığa, M. Emin Saraç, İ. Hakkı Şengüler, İstanbul Tarihsiz.
• Lalande, André, Vocabulaire Technique et Critique de la Philosophie, Paris 1980.
• Öner, Necati, İnsan Hürriyeti, İstanbul 1982.
• Platon, Yasalar, çev.: Candan Şentuna – Saffet Babür, Ank. 1988.
• Rosenthal M. ve Yudin P., Materyalist Felsefe Sözlüğü, çev.: Aziz Çalışlar, İstanbul 1972.
• Sortais, Gaston, S. J., Traité de la philosophie, Paris, 1924.
• Ülken, Hilmi Ziya, Ahlâk, İstanbul 1946.
• Ülken, Hilmi Ziya, İslâm Düşüncesine Giriş I, İstanbul 1954.
• Yazır, Elmalılı M. Hamdi, Hak Dini Kur’an Dili, sadeleştiren: İsmail Karaçam ve arkadaşları, cilt 8, İstanbul, Tarihsiz.
• Zemahşeri, Keşşaf Tefsiri, çev.: Abdülaziz Hatip ve arkadaşları, cilt 2, İstanbul 2017.