Davidson, özellikle semantik metafor kuramlarına karşı eleştirel bir yaklaşım geliştirir. Ona göre metafor, bu kuramların aksine, tek anlamlı olarak kabul edilmelidir. Bunun için ifadeleri, anlamla ve kullanımla ilgili olarak ikiye ayırır. Metafor tek anlamlı ve açıkça yanlış bir ifadedir. Fakat birisi, çoğunlukla, doğru olduğuna inandığı ifadeler dile getirme eğilimindedir. Bu nedenle, bilerek yanlış bir ifade dile getirmek anlamla değil; kullanımla ilgili olmalıdır. Metaforlar yanışlıklarından dolayı kullanımla ilgilidir ve muhatapta dürtmeye benzer bir etki ortaya çıkarırlar. Bu etkinin bir neticesi bazı karşılaştırmalar yapmak ve bazı benzerlikler bulmak olabilir. Ancak bunlar, anlamadan sonra gerçekleşen şeyler olduğu için anlamsal olmayacaktır. Dolayısıyla Davidson, metafor ifadelerin bilişsel, anlamsal ve önermesel olmadıklarını düşünür. Ayrıca metaforları eksiltilmiş benzetme olarak gören kuramların görüşlerini kabul etmez. Metaforla ilgili, sınırlı olumlu tanımlarından birisi ise Wittgenstein’ın tavşanördek görseline (T-Ö kafası) dayanır. Buna göre, metaforlar bir şeyi görmeyi değil ama bir şeyi, başka bir şey olarak-görmeyi sağlar. Dolayısıyla olarak-görme metaforu açıklamak için iyi bir yoldur. Bu çalışmada, Davidson’ın metafor kuramının ana hatlarını verdikten sonra, onun üç önemli özelliği bağlamında bir inceleme yapacağım. İlki, metaforla benzetme/benzerlik ilişkileri ve bunlarla ilgili sorunlardır. Diğeri metaforu olarak-görme ile açıklamanın sorunlarıdır. Sonuncusu ise metaforun tek anlamlı olduğu savıyla ilgilidir. Bu savın sorunlu yanlarına rağmen, semantik ve pragmatik metafor kuramları kadar iyi çalışan bir özellikte olduğunu göstermeye çalışacağım. Bununla birlikte, çoğunlukla, Davidson’ın kendi anlam kuramıyla ve başka metafor kuramlarıyla ilişkileri de göstermeyi deneyeceğim. 

Davidson placed his critical approach mostly opposite the semantic theories of metaphor. Accordingly, metaphors – as the opposite of these theories – should to be assumed as having only one meaning. Davidson distinguished statements as matters of meaning and use. Metaphors have only one meaning and are clearly false expressions. However, speakers are mostly disposed to state expressions that they believe to be true. Therefore, uttering a false expression on purpose must not be a matter of meaning but of use. Metaphors are matters of use due to their falsity and affect the listener similar to a nudge. One result of this effect may be to make comparisons or find some similarities. However, these processes occur after finding out meanings, so they cannot be semantic. Therefore, Davidson considered metaphoric expressions to be neither cognitive, semantic, nor propositional. Furthermore, he denied the views in theories that look at metaphors as elliptical similes. In addition one of his positive definitions of him, relies on Wittgenstein’s rabbit-duck visual (R-D illusion). Accordingly, metaphors cause not one thing to be seen but one thing to be seen as another. As such, the phenomenon of seeing-as is a good way to explain metaphors. I will examine the three important features of Davidson’s theory in this study, after giving the main points of Davidson’s theory of metaphor. The first is the relationship between metaphors and similes and their problems. The second one is the problems of explaining metaphors by seeing-as. The last one is related to the claim that metaphors have only one meaning. Despite the problems of this claim, I shall try to show the aspects of the claim that provide solutions as good as if not better than semantic or pragmatic metaphor theories. Also, I shall attempt to establish the relationships among Davidson’s theory of metaphor, his own theory of meaning, and other theories of metaphor.