Öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algılarının incelenmesi

Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algılarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Bu çalışma genel tarama modelinde betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2014- 2015 yılı Diyarbakır merkez ilçelerinde görev yapan ve Kürtçe dersine giren çeşitli branşlardan 60 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen 10 maddelik “Kürtçe Öğretimine Yönelik Algı Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeğin yapılan yapı geçerliği çalışması sonucunda 10 maddenin toplam varyansın %35’ni açıkladığı belirlenmiştir. Ölçeğin Faktör yükleri .32 ile .750 arasında değişen değerler almıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .82 olarak belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algıları “Düşük düzeyde (Katılmıyorum)” olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algıları arasında cinsiyet,kıdem, branş ve okulun bulunduğu yer değişkenlerine göre anlamlı bir olmadığı bulunmuştur.

Öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algılarının incelenmesi

Bu araştırmanın amacı öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algılarını çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Bu çalışma genel tarama modelinde betimsel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2014-2015 yılı Diyarbakır merkez ilçelerinde görev yapan ve Kürtçe dersine giren çeşitli branşlardan 60 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen 10 maddelik “Kürtçe Öğretimine Yönelik Algı Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçeğin yapılan yapı geçerliği çalışması sonucunda 10 maddenin toplam varyansın %35’ni açıkladığı belirlenmiştir. Ölçeğin Faktör yükleri .32 ile .750 arasında değişen değerler almıştır. Ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı .82 olarak belirlenmiştir. Çalışmanın sonucunda öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algıları “Düşük düzeyde (Katılmıyorum)” olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğretmenlerin Kürtçe öğretimine yönelik algıları arasında cinsiyet, kıdem, branş ve okulun bulunduğu yer değişkenlerine göre anlamlı bir olmadığı bulunmuştur.

___

  • Akın, S. (2007). (Çev. Güneş), Yazınca, Boğaziçi Üniversitesi Edebiyat Kulübü Dergisi, 8. Sayı, İstanbul.
  • Alev, A. M .(2010). Sözüm Türkçe üzerine (2.Baskı) İstanbul: Kesit Yayınları. Arıcı, A. F. (2005). İlköğretim okullarında dil bilgisi öğretimi üzerine öğretmen görüşleri. KKEFD (12), 53 – 60.
  • Büyükikiz, K.K. (2013). Yabancılara Türkçe öğretimi alanında hazırlanan lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(25), 203 – 213.
  • Çelebi, M. D. (2006) Türkiye’de anadili eğitimi ve yabancı dil öğretimi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (21), 285 – 307.
  • Demir, C. & Yapıcı, M. (2007). Ana Dili Olarak Türkçenin Öğretimi ve Sorunları. Sosyal Bilimler Dergisi 9, 177 – 192.
  • Güleryüz, H. (2008). Dil ve anadil. A. Tazebay ve S. Çelenk (ed.). Türkçe Öğretimi (ss. 311-329) içinde Ankara: Maya A.
  • İnal, K. (2012). Kürt sorununun önemli bir boyutu olarak dil akp döneminde kürtçenin kamusallaşması. Eğitim-Bilim-Toplum Dergisi, Cilt: 10, Sayı:37.
  • Karacan, H. (2012). Türkiye’de Rusça eğitiminin yeri ve önemi (Doktora Tezi), Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemi (19. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kırmızı, B. (2010). Anadolu lisesi öğrencilerinin Almanca dersinin öğretimine yönelik görüşlerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi (29), 197-210.