Demographic and Clinical Characteristics of Applications to The Emergency Service for Suicide Attempts

Amaç: Parasuisid acil servislerimizi sıkça meşgul eden ve ileride gerçekleşecek suisid ihtimalini gösteren önemli bir sağlık sorunudur. Bölgemizdeki parasuisid hastalarının epidemiyolojik ve klinik özelliklerinin incelenmesi bize, bu hastalara yaklaşımda yol gösterecektir. Gereç ve Yöntem: Acil servisimize 45 ayda gelen yetişkin parasuisid hastaları kesitsel olarak cinsiyetlerine, Erzurum il sınırı içi/dışından gelmelerine, intihar şekline, başvuru mevsimine ve ilaçla zehirlenen hastalar da şikayetlerine göre incelenmiştir. Gruplarda x2, t testi veya Mann Whitney U testi ile anlamlı görülen parametreler mutivarite analizle incelenmiştir. Bulgular: Yüzde 66,8’i bayan olan toplam 533 hastanın incelenmesinde, evli kadınlarda ve bekâr erkeklerde intihar girişimlerinin daha fazla olduğu görülmüştür. Antidepresan ile zehirlenme bayanlarda, salisilat ve alkol alımı ise erkeklerde daha yüksektir. Agresif suisidler erkeklerde, agresif olmayan suisidler ise bayanlarda daha sık görülmektedir. Erzurum il dışından sevk edilen hastalar genellikle organofosfat zehirlenmesi olan hastalar ve şuur kaybı olan hastalardır. İntihar girişimi anlamlı olarak en sık ilkbaharda görülmektedir. İlkbaharda antidepresan ilaç alarak intihara teşebbüs oranı fazla iken; yazın organofosfat alarak intihar girişiminde bulunma oranı fazladır. Sonuç: Acil servisimize başvuran parasuisid hastalarının metodlarda değinilen gruplandırmaya göre incelenmesinde önemli farklılıklar göze çarpmaktadır. Acil serviste tedavi ve takibin planlamasında bu veriler yol gösterici olacaktır.

Demographic and Clinical Characteristics of Applications to The Emergency Service for Suicide Attempts

Introduction and Objectives: Parasuicide is an important health problem which frequently occupies our emergency services and shows the possibility of future suicides. The investigation of the epidemiological and clinical features of parasuicidal patients in our region will guide us in approaching these patients.Method: Adult parasuicidal patients who were admitted to our emergency department in 45 months were examined according to their gender, the way they came from the inside/outside of Erzurum province, the suicide form, the application season and complaints for the patients who were intoxicated with medication. In the groups, the parameters which were found to be significant with x2, t test or Mann Whitney U test were examined by multivariate analysis.Results: A total of 533 patients, 66.8 percent of whom were females, were more likely to have suicide attempts in married women and single men. Antidepressant intoxication is higher in females, while salicylate and alcohol intake is higher in males. Aggressive suicides are more common in males and non-aggressive suicides are more common in females. Patients referred from outside the province of Erzurum are usually patients with organophosphate poisoning and loss of consciousness. Suicidal attempt is most commonly seen in the spring. While the rate of attempted suicide was higher in spring with antidepressant drug; In the summer, the rate of attempting suicide by taking organophosphate is high. Conclusion: There are significant differences in the parasuicidal patients admitted to our emergency department according to the grouping mentioned in the methods. These data will provide guidance for treatment planning and follow-up in ED.

___

  • 1. Bekaroğlu M. Birinci Basamak İçin Acil Psikiyatri. İstanbul, Uniform Matbaası, 1998.
  • 2. Köknel Ö. Genel ve Klinik Psikiyatri. İstanbul, Nobel Tıp Kitabevi, 1989.
  • 3. Sağınç, H., et al., Yatarak tedavi gören hastalarda intihar öyküsünün araştırılması. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2000. 78-82(1).
  • 4. Fish, K., Suicide awareness at the elementary school level. . J Psychosoc Nursing, 2000. 20-23(38).
  • 5. Üstün, B., Özkıyım ve hemşirelik yaklaşımı. Türk Hemşireler Dergisi, 1992. 9-11(42).
  • 6. Gould MS, Fisher P, Parides M: Psychosocial risk factors of child and adolescent completed suicides. Arch Gen Psychiatry 1996; 53:1155-1162.
  • 7. Dilsiz A, Dilsiz F, Ökten F: İntihar davranışı: Demografik özellikler ve risk faktörleri. İzmir SSK Tepecik Hastanesi Dergisi 1992; 2:297-302.
  • 8. Aydın H, Battal S, Özşahin A, Aydınalp K, Boz Ü: İntihar davranışının sosyodemografik özellikleri. XXIV. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi Serbest Bildiriler Kitabı, 1988, s.238-246, Ankara.
  • 9. Fidaner H, Fidaner C: İntihar: Çok yönlü sosyal psikiyatri sorunu. XXIII. Ulusal Psikiyatri ve Nörolojik Bilimler Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 1987, s.301-307, İstanbul.
  • 10. Durkheim E, Ozankaya Ö. Toplumbilimsel inceleme intihar. çeviren Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara. 1986.
  • 11. Enstitüsü, T.B.D.İ., Türkiye İstatistik Yıllığı. Ankara, Hekimler Yayın Birliği, 2008.
  • 12. Welch, S., A Review of the Literatüre on the Epidemiology of Parasuicide in the General Population. Psychiatric Serv, 2001. 368-375(52).
  • 13. Eskin, M., İntihar- Açıklama, Değerlendirme, Tedavi ve Önleme:Risk Etmenleri. Ankara 2003. 133-222(Bölüm5).
  • 14. Skegg, K., Self-Harm. Lancet, 2005. 1471-83(366)
  • 15. Roy, A., S. BJ, and S. VA, Comprehensive Textbook of Psychiatry,. Baltimore: Lippincott Williams & Wilkins, Psychiatric emergencies 2000. 2031-2040 (7).
  • 16. Mufson L, N.Y., Warner V. , The relationship between parental diagnosis, offspring temperament and offspring psychopathology: a longitudinal analysis. J Affect Disord 2002. 61-69(71).
  • 17. Mufson L, N.Y., Warner V. . J Affect Disord, The relationship between parental diagnosis, offspring temperament and offspring psychopathology: a longitudinal analysis. 2002. 61-69(71).
  • 18.Mufson, L., Y. Nomura, and V. Warner, The relationship between parental diagnosis, offspring temperament and offspring psychopathology: a longitudinal analysis. J Affect Disord 2002. 61-69(71).
  • 19. Şenol, V., et al., İntihar girişimi nedeniyle Erciyes Universitesi Tıp Fakultesi Acil Anabilim Dalı’na başvuran olguların incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005. 19-29 (6).
  • 20. Lapatto-Reiniluoto, O., Acute poisonings:Epidemiology and gastrointestinal decontamination. Helsinki Hakapaino 2001. 1 1 - 4.
  • 21. Kurt, I., et al., Adnan Menderes ünıversıtesınde ızlenen zehırlenme olguları. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 2004. 5(3)(37 - 40).
  • 22. Yılmazçetin, C.E., S. Taner, and K. Ögel, İstanbul Örnekleminde Ergenlerde Riskli Davranışların Yaygınlığı ve Sosyodemografik Etkenlerle İlişkisi,. 2001.23. Aktepe, E., S. Kandil, and M. Topbaş, Çocuk Ve Ergenlerde İntihar Davranışı. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni 2005. 88-97(2): p. 4.
  • 24. A, C. and Ö. H, Türkiye'de 15-24 Yaş Grubu İntiharlar (1974-2001). IX. Halk Sağlığı Kongresi Bildirileri 2005.
  • 25. Köknel, Ö., Genel ve Klinik Psikiyatri. Nobel Tıp Kitabevi, 1989. İstanbul.
  • 26. Ozdel O, Varma G, Atesci F, Oguzhanoglu N, Karadag F, Amuk T. Characteristics of suicidal behavior in a Turkish sample. Crisis. 2009(30(2)):90-3.
  • 27. Tüzün B, Polat O, Vatansever S, Elmas I. Questioning the psycho-socio-cultural factors that contribute to the cases of suicide attempts: an investigation. Forensic Sci Int. 2000( 113(1-3)):297-301.
  • 28. Özgüven H, Soykan Ç, Haran S. İntihar girişimlerinde sorun alanları ve tetikleyiciler. Kriz Dergisi. 2003;11:13-24.
  • 29. Şenol V, Unalan D, Avşaroğulları L, İkizceli İ. İntihar girişimi nedeniyle Erciyes Universitesi Tıp Fakultesi Acil Anabilim Dalı’na başvuran olguların incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005;19-29(6).