Contributions to the flora of sweetgum forest nature protection area (Kargı Village/Bucak/Burdur)

Contributions to the flora of sweetgum forest nature protection area (Kargı Village/Bucak/Burdur)

This study deals with the vascular plant diversity of sweetgum (Liquidambar orientalis L.) forest which is one of the important natural areas of Burdur province. The research area is located in the Bucak district of Burdur province, which is placed in the C3 square according to Davis’ grid system. In the study, 123 genera belonging to 61 families, 134 species and subspecies taxa belonging to these genera were determined. The majority of the taxa are phytogeographically Mediterranean element (14.92%), and their endemism rate is 2.98%. Among the taxa, the family containing the highest number of species is Asteraceae (10.44%), and it is followed by Lamiaeae (8.95%) and Poaceae (7.46%). The aim of this study is to contribute to the studies which have intended to determine the biodiversity in Turkey and to protect important natural areas.

___

  • Acatay, A. (1963). Sığla Ağacı (Liquidambar orientalis Mill.)’nın Türkiye’de yayılışı yeni tespit edilen Liquidambar orientalis var. suber varyetesi ve sığla ağaçlarına musallat böcekler. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 13(2), 40-57.
  • Akbaş, K., Varol, Ö. (2015). Floristic properties and life forms of Liquidambar orientalis forests naturally distributed in Muğla Turkey. Biyolojik Çeşitlilik ve Koruma, 8(3), 159-167.
  • Akman, Y., Ketenoğlu, O., Kurt, L. (1992). Fethiye-Marmaris ve Bucak çevrelerinde yetişen Liquidambar orientalis Mill. topluluklarının floristik yapısı. Doğa-Turkish Journal of Botany, 16, 273-286.
  • Akman, Y., Quézel, P., Ketenoğlu, O., Kurt, I. (1993). Analyse syntaxinomique des foréts de Liquidambar orientalis en Turquie. Ecologia Mediterranea, 19(1), 49-57.
  • Alan, M., Kaya, Z. (2003). EUFORGEN Technical Guidelines for genetic conservation and use for oriental sweet gum (Liquidambar orientalis). International Plant Genetic Resources Institute, Rome, Italy. 6 pages.
  • Anonymous (2016). Sığla Ormanı Tabiatı Koruma Alanı Flora ve Fauna Araştırma Projesi Sonuç Raporu. Orman ve Su İşleri Bakanlığı DKMP Genel Müdürlüğü, VI. Bölge Müdürlüğü, Burdur.
  • Arslan, M.B., Şahin, H.T. (2016). Unutulan bir orman ürünü kaynağı: Anadolu Sığla Ağacı (Liquidambar orientalis Miller). Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 18(1), 103-117.
  • Atayeter Y. (2005). Aksu Çayı Havzası'nın jeomorfolojisi. Fakülte Kitabevi, Isparta.
  • Aydıngöz, M., Bulut, S. (2014). Egenin gizli kalmış şifa iksiri: Sığla. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1), 1-6.
  • Baytop, A. (1998). İngilizce-Botanik Kılavuzu İstanbul Üniversitesi Yayın No:4058, Eczacılık Fakültesi Yayın No:70, İstanbul.
  • Baytop, T. (1999). Therapy with medicinal plants in Turkey (past and present), 2nd edition. Nobel Tıp Kitabevi, İstanbul.
  • Bozkurt, Y., Göker, Y., Kurtoğlu, A. (1989). Sığla ağacının bazı özellikleri. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, 39 (1), 43-52.
  • Bozkurt, Y., Göker, Y., Kurtoğlu, A. (1990). Sığla odununun fiziksel ve mekanik özellikleri. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 40 (2), 1-18.
  • Çorbacı, O.L., Bilgili, B.C., Öner, N., Erşahin, S., Kasko-Arıcı, Y. (2019). Potential use of natural Turkish sweetgum species in landscape design in Turkey. Fresenius Environmental Bulletin, 28(2 A), 1621-1626.
  • Davis P.H. (1965-1985). Flora of Turkey and the east Aegean islands (Vol. 1-9). Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Davis P.H. (1988). Flora of Turkey and the east Aegean islands (Vol. 10). Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Değirmentepe, S., Baysal, E., Türkoğlu, T., Toker, H. (2015). Some properties of Turkish sweetgum balsam (styrax liquidus) impregnated oriental beech wood part I: physical properties. Wood Research, 60 (3), 397-408.
  • Donner J (1990). Distribution maps to P.H. Davis “Flora of Turkey, 1-10”. Linzer Biol Beitr 22: 381-515.
  • Duru, M.E., Çakır, A., Harmandar, M. (2002). Composition of the volatile oils isolated from the leaves of Liquidambar orientalis Mill. var. orientalis and L. orientalis var. integriloba from Turkey. Flavour and Fragrance Journal, 17, 95-98.
  • Efe, A.G. (1987). Liquidambar orientalis Mill.(Sığla Ağacı)'in morfolojik ve palinolojik özellikleri üzerine araştırmalar. Journal of the Faculty of Forestry Istanbul University (JFFIU), 37 (2), 87-114.
  • Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z., Adıgüzel, N. 2000. Türkiye bitkileri kırmızı kitabı (Eğrelti ve tohumlu bitkiler). Türkiye Tabiatini Koruma Dernegi & Van Yüzüncüyil Üniversitesi, Ankara.
  • Fakir H. (2005). Isparta sığla ormanı tabiatı koruma alanı anıt ağaçları. S.D.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 1, 25-36.
  • Fakir, H., Doğanoğlu. Ö. (2003). Isparta sığla (Liquidambar orientalis Mill.) ormanı tabiatı koruma alanı bitki taksonları. S.D.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, 1, 67-86.
  • Genç, A. (1999). Sığla ağacı (Liquidambar orientalis Mill.)’nın doku kültürü tekniği ile üretilmesi. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Teknik Bülten No:14. Orman Bakanlığı Ege Ormancılık Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, İzmir.
  • Günal, N. (1994). Liquidambar orientalis (Anadolu sığla ağacı)'in güneybatı Anadolu'daki yayılışında relief, iklim ilişkileri. Türk Coğrafya Dergisi, 29, 175-190.
  • Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (2012). Türkiye bitkileri listesi (Damarlı bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul.
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T., Başer, K. (2000). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol. 11. Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Huş, S. (1949). Sığla Ağacı’nın (Liquidambar orientalis Mill) Ormancılık Bakımından Önemi ve Sığla Yağının Kimyasal Araştırılması. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları Özel Sayı: 83, İstanbul.
  • İktüeren, Ş., Acar, İ. (1987). Sığla Ağacı’nın (Liquidambar orientalis Mill.) doğal yayılışı, sığla yağı üretimi ve pazarlaması. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları Dergi Serisi, 33(2), 7-15.
  • İstek, A., Hafızoğlu, H. (2005). Sığla ağacı (Liquidambar orientalis Mill.) odunu kabuğunun kimyasal bileşenleri. Gazi Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-5.
  • IUCN Red List Guidance Documents (2016). IUCN standards and petitions subcommittee. Guidelines for Using the IUCN Red List Categories and Criteria. Version 12, http://www.iucnredlist.org/technicaldocuments/red-list-training/red-list-guidance-docs, (accessed date: 01.06.2022).
  • Ketenoğlu, O., Kurt, L., Kurt, F. (2003). Sığla (Günlük) Ağacının (Liquidambar orientalis Mill) Ekolojik Özellikleri. Çevre ve İnsan, 56, 23-29.
  • Öztürk, M., Çelik, A., Güvensen, A., Hamzaoğlu, E. (2008). Ecology of tertiary relict endemic Liquidambar orientalis Mill. forests. Forest Ecology and Management, 256(4), 510-518.
  • Sağdıç, O., Özkan, G., Özcan, M., Özçelik, S. (2005). A Study on inhibitory effects of sığla tree (Liquidambar orientalis Mill. var. orientalis) storax against several bacteria. Phytotherapy Research, 19, 549-551.
  • Sarac, N., Şen, B. (2014). Antioxidant, mutagenic, antimutagenic activities, and phenolic compounds of Liquidambar orientalis Mill. var. orientalis. Industrial Crops and Products, 53, 60-64.
  • Şekercioğlu, Ç.H., Anderson, S., Akçay, E., Bilgin, R., Can, Ö.E., Semiz, G., ... and Dalfes, H.N. (2011). Turkey’s globally important biodiversity in crisis. Biological Conservation, 144(12), 2752-2769.
  • Selim, S., Sönmez, N.K. (2015). Sığla (Liquidambar orientalis Miller) popülasyonları dağılımının CBS ile belirlenmesi ve habitat kalitesinin peyzaj metrikleri kullanılarak değerlendirilmesi; Muğla Köyceğiz örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 12 (1), 30-38.
  • Sıcak, Y., Eliuz, E.A.E. (2018). Chemical composition and antimicrobial activity of Anatolian sweetgum (Liquidambar orientalis Mill.) leaf oil. Türk Yaşam Bilimleri Dergisi, 3(2), 277-281.
  • Soyaslan, İ.İ. (2020). Kargı Köyü (Burdur) Sığla Ormanı Tabiat Koruma Alanının Jeolojik, Hidrojeolojik ve Jeomorfolojik Özelliklerinin Değerlendirilmesi. El-Cezerî Fen ve Mühendislik Dergisi, 7 (2), 513-525.
  • Ürker, O. (2014). Çevre etiği bağlamında Anadolu sığla ormanları. [PhD Dissertation] Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Çevre Bilimleri Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Ürker, O., Lise, Y. (2018). Doğa Korumada Yeni Bir Kavram Olan Hassas Orman Ekosistemlerinin Anadolu Sığla Ormanları Üzerinden İncelenmesi. Anadolu Orman Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-11.
  • Velioğlu, E., Kandemir G., Tayanç, Y., Çengel, B., Alan, M., Kaya, Z. (2008). Türkiye’deki sığla (Liquidambar orientalis Miller) populasyonlarının genetik yapısının moleküler belirteçlerle belirlenmesi ve koruma stratejileri geliştirilmesi. Çevre ve Orman Bakanlığı Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü Teknik Bülten No: 20. Orman Ağaçları ve Tohumları Islah Araştırma Müdürlüğü, Ankara.