Students’ Perceptions of Teachers’ Behaviors of Social-Emotional Support and Students’ Satisfaction with the Classroom Atmosphere

Problem Durumu: Öğretmenlik, tek boyutlu olmayıp birçok becerinin bir arada bulundurulmasını gerektirir. Akademik sorumluluklarının yanında öğretmenin, örneğin sınıf içerisindeki iliskileri düzenlemek ve öğrencilerin sınıf içinde yasadığı duygusal sorunlarda yanında olmak gibi sorumlulukları da vardır. Ayrı konularmıs gibi görünse de, bu iki alandaki yeterlikler yakın etkilesim içerisindedir ve öğretmenin her ikisinde de becerili olması gerekir. Bu alanlardan birindeki beceriler, diğerinin desteği olmadan genellikle basarısızlıkla sonuçlanır. Öğrencilerin sınıf içerisindeki duygusal yasantılarının, öğrenmeleriyle iliskili olduğunu göstermektedir. Hatta birçok arastırma; sınıf içinde gerçeklesen öğrenmelerin önemli bir kısmının, öğrencilerin duygusal özellikleriyle açıklanabileceğine isaret etmektedir. Fakat bu alandaki öğretmen davranıslarının islevsel olarak tanımlanması ve öğrencilerin öğrenmeleriyle olan etkilesiminin belirlenmesi, zordur. Bu noktada önemli olan, öğrencilerin öğretmen davranıslarını nasıl algıladığıdır. Öğrencilerin duygusal yasantıları ile akademik basarıları arasında bir iliskinin var olma olasılığı, algılarının önemini göstermektedir; çünkü algılarındaki farklılıklar, öğrenmelerdeki farklılasmaların önemli bir kısmını açıklabilir. Öğrencileri duygusal olarak destekleme çabaları, önemli kazanımlar sağlayabilir. Bu nedenle, öğretmenlerin öğretim etkinlikleri sırasında, öğrencilerinin morallerini yükseltecek tedbirler almaları önerilmektedir. Zaten uygulamadan gelen bir yönelimle, deneyimli ve/veya iyi öğretmenler derslerini öğrencilerinin sosyal-duygusal ihtiyaçlarını dikkate alarak planlar. Böyle bir yaklasımla karsılasan öğrencilerin de bulundukları ortamlardan daha fazla memnun oldukları gözlenmektedir. Arastırmanın Amacı: Bu çalısma; öğretmenlerin sosyal-duygusal destek davranısları ile öğrencilerin öğrenme ortamına iliskin algıları arasındaki iliskileri irdelemeyi hedeflemistir. Bu iliskiyi belirleyebilmek için kullanılabilecek bir ölçeğin gelistirilmesi de, bu arastırmanın amaçları arasında düsünülmüstür. Arastırmanın temel denenceleri ise asağıdaki sekilde belirlenmistir: a) Öğretmenleri tarafından sosyal ve duygusal olarak desteklenen öğrenciler sınıfta bulunmaktan memnun kalırlar ve b) öğretmenlerin sosyal-duygusal destek davranısları öğrencide farklı düzeylerde memnuniyet duygusu olusturur. Yöntem: Betimsel nitelikteki bu çalısmada analizler; yüzde, aritmetik ortalama ve F testi kullanılarak yapılmıstır. Denencelere paralel olarak; a) öğretmenlerin sosyal-duygusal davranıslarına iliskin öğrencilerin algılarını ve ayrıca b) öğrencilerin öğrenme ortamına yönelik hissettikleri memnuniyet düzeylerini belirlemek amacıyla Likert tipinde bir anket kullanılmıstır. Öğrencilere; öğretmenlerden sıkça beklenen 12 adet sosyalduygusal davranısı, sınıflarında ne sıklıkta gözledikleri sorulmus ve besli bir ölçekte (“1=hiçbir zaman’ … ‘5=her zaman’) cevaplamaları istenmistir. Veriler, 1200 öğrencinin 58 öğretmen hakkında doldurduğu toplam 3275 anketlerden elde edilmis ve gerekli istatistiksel teknikler kullanılarak çözümlenmistir. Bulgular ve Sonuçlar: Öncelikle, arastırmanın yürütüldüğü kurumda zaten kullanılmakta olan bir anket olan 25 maddelik ‘Öğretmen Değerlendirme Anketi’nin 12 tanesinin sosyal-duygusal açıdan öğrenciyi destekleyici nitelikle olduğu alanyazına dayalı olarak belirlenmistir. 12 maddelik anketin güvenirliğini tespit etmek için okulda öğrenim görmekte olan bes gruptaki 109 öğrencinin, 11 öğretmen için doldurmus olduğu 297 anket kullanılmıstır. Sonuç olarak anketin Alpha güvenirlik katsayısının 0.97 olduğu ve her bir maddenin ‘düzeltilmis madde korelasyon değerlerinin (corrected item total correlation)’ oldukça yüksek olduğu belirlenmistir. Bu uygulamadan elde edilen veriler, anketteki maddelerin tek boyutlu olup olmadığını ve tek boyutlu değilse boyut sayısını ve faktör yüklerini belirlemek amacıyla faktör analizine tabi tutulmustur. Sonuçlar sadece bir faktörün, 1’in üzerinde özdeğere (eigenvalue) sahip olduğunu ve bu faktörün de 12 maddedeki değiskenliğin yüzde 75.9’unu açıkladığını göstermistir. Bu tespitler sonunda, alanyazından da yararlanılarak seçilmis olan 12 maddelik anketin; ‘öğretmenlerin, sınıflarında ne tür sosyalduygusal destek davranısları’ sergilediğini belirlemek için kullanılabileceği yargısına varılmıstır. Ayrıca öğretmenlerin sosyal-duygusal destek davranıslarının, öğrencilerin bulundukları sınıftaki memnuniyet düzeylerini ne oranda öngörebildiğini belirlemek üzere, genel uygulamadan elde edilen veriler kullanılarak (3275 anket) regresyon analizi yapılmıstır. Hesaplanan faktör değerlerinin bağımsız değisken olarak girildiği analizde, öğrencilerin öğrenme ortamından memnuniyetleri bağımlı değisken olarak girilmistir. Yapılan analiz; öğretmenlerin söz konusu davranıslarına iliskin öğrenci algılarının, sınıfta bulunmaktan memnun olma düzeylerini çok yüksek oranda (%83) öngörebildiğine ve modelin de istatistiksel açıdan anlamlı olduğuna isaret etmistir. Diğer yandan, öğretmenlerin sosyal-duygusal davranısları itibariyle birbirinden farklılık gösterdikleri de bilinmektedir. Sınıfta bulunmaktan memnun olan ve olmayan öğrencilerin öğretmenlerinin göstermekte oldukları sosyal-duygusal destek davranısları arasında anlamlı farklılıkların olduğu belirlenmistir; bazı öğretmenlerin, bir takım sosyalduygusal destek davranıslarını diğer öğretmenlere oranla daha sık sergiledikleri tespit edilmistir. Sebep-sonuç iliskisi içinde düsünülmese de; öğretmenlerin söz konusu davranısları gösterme sıklığıyla öğrencilerin öğrenme ortamına hakkındaki memnuniyet düzeyleri arasındaki anlamlı iliski dikkate değer bir konudur.Sonuç ve öneriler: Öğretmenlerin, akademik sorumluluklarının yanında kisisel iliskilerdeki sorumluluklarının da üzerinde önemle durmak gerekir. Öğretmenlerin sınıf içindeki sergiledikleri sosyal-duygusal destek davranısları, öğrencilerin öğrenme ortamında bulunmaktan hissettikleri memnuniyeti önemli düzeyde etkileyebilmektedir. Bu iliskiyi b

PDF

___

Alder, N. L., & Moulton, M. R. (1998). The eye of the beholder: Middle schoolers talk about caring, Schools in the Middle, 7(3), 6-7.
Banner, J. M. Jr., & Cannon, H. C. (1997). The elements of teaching. New Haven, CT: Yale University Press.
Bloom, B. S. (1976). Human characteristics and school learning. New York: McGraw-Hill.
Brandt, R. (2003). How new knowledge about the brain applies to social and emotional learning. In M. J. Elias, H. A. Arnold & C. S. Hussey (Eds.), EQ + IQ = Best leadership practices for caring and successful schools (pp. 57-70). Thousand Oaks, CA: Corwin Press.
Clark, C. M., & Jensen, K. I. (1992). Toward relational responsibility. In F .K. Oser, A. Dick, and J. L. Patry (Eds.), Effective and responsible teaching: The new synthesis (pp. 431-440). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Csikszentmihalyi, M., & McCormack, J. (1986). The influence of teachers. Phi Delta Kappan, 67, 415-419.
Davidson, A. (1999). Negotiating social differences: Youths' assessments of educators' strategies. Urban Education, 34, 338-369.
Davidson, A., & Phelan, P. (1999). Students' multiple worlds. In Advances in motivation and achievement: Role of context. Vol. 2. 233-283. Stamford, CT: JAI Press.
Eldeleklioğlu, J. (2008). Gender, romantic relationships, ınternet use, perceived social support and social skills as the predictors of loneliness. Egitim Arastirmalari - Eurasian Journal of Educational Research, 33, 127-140.
Elias, M. (2003) Academic and social-emotional learning. Brussels, Belgium: International Academy of Education (IAE). Retrieved on January 10, 2007, from http://www.ibe.enesco.org.
Hirst, P. H., & Peters, R. S. (1971). The logic of education. New York: Humanities Press.
Kress, J. S., Norris, J. A., Schoenholz, D. A., Elias, M. J., & Seigle, P. (2004). Bringing together educational standards and social and emotional learning: Making the case for educators. American Journal of Education, 111, 68-89.
LeDoux, J. E. (2000). Emotion circuits in the brain. Annual Review of Neuroscience, 23, 155- 184.
Lickona, T. (1991). Educating for character: How our schools can teach respect and responsibility. New York: Bantam Books.
Mendes, F. (2003). “What empathy can do”. Educational Leadership (September), 56-59.
Noddings, N. (1984). Caring: A feminine approach to ethics and moral education. Berkeley, CA: University of California Press.
Oser, F. K. (1994). Moral perspectives on teaching. Review of Research in Education, 20, 57-127.
Oser, F. K., Dick, A., & Patry, J. L. (1992). Responsibility, effectiveness, and the domains of educational research. In F. K. Oser, A. Dick, and J. L. Patry (Eds.), Effective and responsible teaching: The new synthesis. (pp. 3-13), San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Palmer, P. J. (1998). The courage to teach: Exploring the inner landscape of a teacher's life. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Pianta, R. (1999). Enhancing relationships between children and teachers. Washington, DC: American Psychological Association.
Protheroe, N. (2005). Learning and the teacher-student connection. Principal, October/ September, 50-52.
Ryan, R. & Deci, E. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well being. American Psychologist, 55, 68-78.
Sockett, H. (1993). The moral base for teacher professionalism. New York: Teachers College Press.
Stipek, D. (2006). Relationships matter. Educational Leadership, 64 (1), 46-49.
Täte, P. M. (2001). Excellence in teaching: Myths and legends. In T. Arnold (Ed.), Facing change: Proceedings of the AIESEP World Sport Science Congress. (pp. 1.45-1.51), Rockhampton, Queensland, Australia: Association Internationale des Escoles Superieures d'Education Physique and School of Health and Human Performance, Central Queensland University.
Täte, P. M. (2006). Academic and relational responsibilities of teaching. Journal of Education, 187 (3), 1-20.
Telli, S., den Brok, P. & Cakiroglu, J. (2008). Teachers' and students' perceptions of the ideal teacher. Egitim ve Bilim-Education and Science, 33 (149), 118-129.
Turanlı, A. S. (1999) “Influence of teachers’ orientations to classroom management on their classroom behaviors, students’ responses to these behaviors, and learning environment in ELT classrooms”. Unpublished Dissertation, Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
Wang, M. C., Haertal, G. D., & Wahberg, H. J. (1993). Toward a knowledge base for school learning, Review of Educational Research, 63, 249-294.
Yıldırım, Ö. (2008). Pre-service English teachers’ views of teacher and student responsibilities in the foreign language classroom. Egitim Arastirmalari – Eurasian Journal of Educational Research, 33, 211-226.
Zins, J. E., Weissberg, R. P., Wang, M. C., & Walberg, H. J. (2004). Building school success through social and emotional learning. New York: Teachers College Press.