How children's interpersonal cognitive problem solving skills change through the years

Problem Durumu: Günümüzde eğitimde yeni yaklaşımları takip eden okul öncesi eğitim programlarında, çocuklarda bilimsel ve etkili düşünme, yaşam boyu öğrenme isteği, etkili kişiler arası ilişkiler kurabilme, problem çözme gibi çeşitli niteliklerin kazandırılmasının önemi vurgulanmaktadır. Sosyal becerilerin daha sonraki akademik başarılarda önemli bir belirleyici olduğu görüşünü benimseyen eğitim yaklaşımlarında, etkili sosyal ve kişiler arası problem çözme becerilerinin, entellektüel becerilerle ilişkili olduğu düşünülmektedir. Dolayısıyla okul öncesi eğitim kurumlarının çocukların sadece akademik başarılarının gelişmesini desteklemedikleri aynı zamanda sosyal ve kişiler arası problemlerini çözebilen bireyler yetiştirmeyi de hedeflerinin arasına alarak çok boyutlu eğitim programlarıyla okul öncesi eğitim programlarını zenginleştirdikleri gözlenmektedir. Türkiye’de okul öncesi eğitim kurumları incelendiğinde, kişiler arası problem çözme becerilerini geliştirebilecek çok yönlü eğitim programlarının sınırlı düzeyde uygulandığı görülmektedir. Okul öncesi eğitim programlarında çocuklarda bu beceririyi geliştirebilecek çeşitli etkinlikler gerçekleştirilmesine rağmen bu becerilere yönelik programlara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu bağlamda, Türkiye’de kişiler arası problem çözme becerilerine ilişkin çok yönlü eğitim programlarının geliştirilerek etkililik düzeylerinin ve yeterliliklerinin saptanması ya da değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, sürekli değişen günümüz koşullarına uyum sağlamada belirleyici rolü olan kişiler arası problem çözme becerileri açısından okul öncesi eğitim alanında da yeni stratejiler ve yöntemler belirlenmesine, önleyici ve müdahale edici programların zenginleştirilmesine ihtiyaç duyulmaktadır.

Çocukların kişiler arası bilişsel problem çözme becerileri zaman içerisinde nasıl bir değişim gösteriyor

Problem Statement: Because of innovations in science, technology, the media and changing lifestyles, the quality of education and the socio-cultural backgrounds of families play an important role in the problem-solving skills of children. How and to what extent negative or positive life experiences which are carried out by rapid changes through life would affect alternative problem solving thinking skills of children. Purpose of the Study: This studyaimed to assess whether or not the rapid changes and the progress in education affect the number of solutions related to the interpersonal problem-solving skills of children. The categories of the solution also were examined that children propose more socially accepted solutions with prosocial categories rather than those with violence categories. Methods: Two different groups of participants were compared in this study. The sample of the first study conducted in 1994 consisted of 74 children (34 girls, 40 boys) who attended public preschools (Dinçer, 1995). The sample of the second study conducted in 2004 consisted of 56 children (26 girls, 30 boys) attending two private and public preschools (Anlıak, 2004). The Preschool Interpersonal Problem Solving Test (Shure, 1992), which took 20- 30 minutes to complete individually, was used by well-trained testors to evaluate the alternative thinking skills of children. Findings and Results: The findings of the PIPS Test indicate that there was a significant increase in the number of categories and solutions proposed by children when compared to the findings of the first group, ten years ago. Although the numbers of solutions and categories concerning peer- and mother-related problems were high in total, it was observed that statistically there was not a significant increase in the total number of solutions concerning peer-related problems. When the categories that the children used to solve interpersonal problems were examined, we observed that today’s children use the categories of Loan and Physical Attack on Person for peer problems and the categories of Replace, Repair, Authority Aid, and Hide for mother-related problems. Conclusions and Recommendations: These findings show that it would be beneficial to enrich preschool education in Turkey in terms of interpersonal cognitive problem-solving skills. In other words, preschool education programs need to be supported with activities that systematically help children to gain these skills.

PDF

___

Anderson, A.R., Christenson, S.L., Sinclair, M.F., & Lehr, C.A. (2004). Check & connect: The importance of relationships for promoting engagement with school. Journal of School Psychology, 42, 95 – 113.
Anlıak, Ş. (2004). Farklı eğitim yaklaşımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarında kişiler arası bilişsel problem çözme becerisi programının etkisinin incelenmesi [The effects of interpersonal cognitive problem solving program in preschools using different education approaches]. Published doctoral dissertation, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Anlıak, Ş. & Dinçer, Ç. (2005a). Farklı eğitim yaklaşımları uygulayan okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların kişiler arası problem çözme becerilerinin değerlendirilmesi [Examining interpersonal problem skills of preschool children in preschool using different kind of methods]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 38, (1), 149-166.
Anlıak, Ş. & Dinçer, Ç. (2005b). Developing interpersonal cognitive problem solving skills in preschool period, Eurasian Journal of Educational Researh, 5 (20), 122- 134.
Asher, S. R. (1978). Children’s peer relations. In Lamb (Ed.), Social and Personality Development., Winston: Halt and Rinehart.
Asher, S. R., & Papuette J.A. (2003) Loneliness and peer relations in childhood. Current Directions in Psychological Science, 12 (3), 75-78.
Bingham, A. (1983). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi [Improving problem solving skills of children]. F. Oğuzkan (Trans.), İstanbul: MEB Basımevi.
Bloomquist, M. L & Schnell, S.V. (2002). Helping children with aggresion and conduct problems. New York: The Guilford Pres.
Bunting, A., Li, P.P., Locke, J., & Prakash, N. (2005). Creating 21 st. century learning environments, PEB Exchange, 55, 15-26.
Çağdaş, A., & Seçer, Z. (2002). Çocuk ve ergende sosyal ve ahlak gelişimi [Social and moral development in early childhood and adolescents]. R. Arı. (Ed.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Çağlar, A. (2005). Okul öncesi dönemde değerler eğitimi [Teaching values in preschool period]. In Gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar [New approaches in development and education].(pp. 304- 310). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları Ltd. Şti.
Demir, M.K. (2008). 2005 Social studies curriculum’s effects on student’s critical thinking skills. Eurasian Journal of Educational Research, 33, 113- 126.
Denham, S.A. & Burton, R. (1996). A socio-emotional intervention for at-risk 4-yearolds. Journal of School Psychology, 34 (3), 225 – 245.
Denham, S.A. & Burton, R. (2003). Social and emotional prevention and intervention programming for preschoolers. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers.
DeJames, P.L. (2001). Effective parent/teacher/child relationships. Education, 102 (1), 34 – 36.
Deveci, H. , Yilmaz, F., & Karadağ, R. (2008) Pre-service teachers’ perceptions of peace education . Eurasian Journal of Educational Research, 30, 63- 80.
Dinçer, Ç. (1995). Anaokuluna devam eden 5 yaş grubu çocuklarına kişiler arası problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi [Examining the effects of problem solving training on the acquisition of ınterpersonal problem solving skills by 5 years old children]. Published doctoral dissertation, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Dinçer, Ç. & Güneysu, S. (1997). Examining the effects of problem solving training on the acquisition of ınterpersonal problem solving skills by 5 years old children in Turkey, International Journal of Early Years Education, 5 (1), 37- 46.
Dinçer, Ç. & Güneysu, S. (2001). Examining the permanence of problem solving training given for the acquisition of interpersonal problem solving skills, International Journal of Early Years Education, 9 (3), 207- 219.
Erwin, P. G., & Ruane, G. E. (1993). The effects of a short- term social problem solving programme with children, Counseling Psychology Quarterly, 6(4), 35- 50.
Erwin, P. G. (1994). Effectiveness of social skills training with children: a meta analitic study (1), Counselling Psychology Quarterly, 7(3), 1- 6.
Helm, J. H. & Katz, L. G. (2001). Young ınvestigators: The projects approach in the early years, Teachers College Press, Columbia.
Hennessy, E., & Martin, S. (1992). Children and day care. London: Paul Chapman Publishing Ltd.
Honig, A. S. ve Wittmer, D.S. (1996). Helping children became more prosocial: ideas for classrooms, families, schools, and communities. Young Children. 51(2), 62- 70.
Hortaçsu, N. (2002). Çocuklukta ilişkiler: Ana-baba, kardeş ve arkadaşlar [Relationships in early childhood period: mother-father, sibling and friends]. Ankara: İmge Yayınevi.
Howes, C., Hamilton, C. E., & Matheson, C. C. (1994). Children’s relationships with peers: differential associations with aspects of the teacher-child relationship, Child Development, 65, 253- 263.
Genç, Ş. & Senemoğlu, N. (1999). Okul öncesi eğitim [Early childhood education, In İlk öğretimde etkili öğretme ve öğrenme elkitabı (Modül 12) [Effective teaching and learning in primary school handbook (Modül 12)], İstanbul: MEB Basımevi.
Greenberg, M. T, Domitrovich, C., & Bumbarger, B. (2001). The prevention of mental disorders in school- aged children: Current state of the field. American Psychological Association. Retrieved April 23 2005 from http://journals.apa.org/prevention/volume4/pre0040001
Kaya, Z. (2005). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme [Teaching technology and developing material]. Pegem A Yayıncılık Tic. Ltd. Şti., Ankara.
Oktay, A., (2005). 21. Yüzyıla girerken dünyada yaşanan değişimler ve erken çocukluk eğitimi [The changes in the world and early childhood education in 21. th century]. In Gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar [New perspectives in development and education] (18-30). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları Ltd. Şti.
Özusta, Ş. (1998). Çocuklarda problem çözme becerileri eğitimi [Training problem solving skills on children], Türk Psikoloji Yazıları, 1, (1), 73-80.
Pianta, R.C. (1998). Enhancing relationships between children and teachers. Washington, DC: American Psychological Association.
Reid, K., Littlefield, L., & Hammond, S.W. (2008). Early intervention for preschoolers with behavior problems: Preliminary findings for the Exploring Together Preschool Program. Australian e-Journal for the Advancement of Mental Health, 7(1), 1 – 15.
Rogers, D.L. ve Ross, D.D. (1986). Encouraging positive social interaction amoung young children. Young Children., 41(3), 13-17.
Sayar, Ö. Ö. (31 Ocak 2006). http:// saglik.tr.net/ ruh_sagligi_genclik_siddet_1.shtml
Shure, M. B., Spivack, G., & Jaeger, M. (1971). Problem solving thinking and adjustment among disadvantaged preschool children, Child Development, 42, 1791- 1803.
Shure, M. B., & Spivack, G. (1980). Interpersonal problem solving as a mediator of behavioral adjustment in preschool and kindergarden children, Journal of Applied Developmental Psychology, 1, 29- 44.
Shure, M. B., & Spivack, G. (1982). Interpersonal problem-solving in young children: a cognitive aproach to prevention, American Journal of Community Psychology, 10(3), 341- 356.
Shure, M. B. (1992). The PIPS test. manual for 4 to 6 year old children (2nd ed.). Philadelphia: Hahneman University, Department of Mental Health Sciences.
Shure, M. B. (2001a). I can problem solve (An interpersonal cognitive problem-solving program) (ICPS). Illinois: Research Press.
Shure, M. B. (2001b). What’s right with prevention? Commentary on “prevention of mental disorders in school- aged children: Current state of the field, Prevention and Treatment. Retrieved May 23 2005 from http://journals.apa.org/prevention/volume4/pre0040001a.html
Spence, S. H. (2003). Social skills training with children and young people: theory, evidence and practice, Child and Adolescent Mental Health, 8 (2), 84-96.
Sönmez, V. (2001). Öğretmen el kitabı [Teacher handbook]. Anı Yayıncılık.
T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı [Turkish republic the ministry of national education] (2002) 36- 72 aylık çocuklar için okul öncesi eğitimi programı [Preschool education program for 36-72 months old children]. Author.
Vestal, M. A. (2001). How teacher training in conflict resolution and peace education influences relationships and interactions in Head Start Center, Doctoral dissertation, Nova Southeastern University, Dissertation Abstracts International, AAT3003729.
Webster-Stratton, C., & Reid, J. (n.d.) The incredible years classroom management teacher training program: content, methods, and process. Retrieved July 24, 2008 from http://www.son.washington.edu/centers/parentingclinic/ opendocs/teachertrainingprogram.pdf
Winter, S. M. (1999). The early childhood ınclusion model a program for all children, Association for Childhood Education International, Olney.
Wittmer, D. S., & Honig, A. S. (1994). Encouraging positive social development in young children, Young Children, 49 (5), 4-12.
Yalın, H. I. (2003). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme [Teaching technology and developing material]. Nobel Yayın DağıtımTic. Ltd. Şti., Ankara.
Zembat, R. & Unutkan, Ö. (1999). Okulöncesinde çocuğun sosyal gelişiminde aile katılımının önemi örnekleri [The importance of family participation on social development in preschool], in Marmara Üniversitesi anaokulu/anasınıfı öğretmeni el kitabı. İstanbul: Yapa Yayınları.
Zembat, R. & Unutkan, Ö. P. (2005). Problem çözme becerilerinin gelişimi. [Development of problem solving skills] in Gelişim ve eğitimde yeni yaklaşımlar [New perspectives in development and education] (pp. 221-229). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları Ltd. Şti.