Türkiye’de dün olduğu gibi bugün de, kitle iletişimi ile ilgili araştırmalar yapılmakla birlikte, tarihsel çalışmalar yok denecek kadar azdır. Oysa bu teknolojilerin, farklı kültürel ve tarihsel yapıların ürünü olduğu için, çıkış yerleri ve koşullarını bilmek gerekir. Bu da bizi kitle iletişim tarihini özellikle inceleme gereğine götürür. Bununla birlikte günümüzde yapılan çalışmalar, Türkiye üzerine yapılan araştırmalar yerine, genellikle çeviri ve yeni iletişim teknolojilerinin bir ürünü olan yeni medya üzerinde yoğunlaşmaktadır. Yeni medya üzerine yapılan çalışmalar da daha çok bunların nasıl ortaya çıktığıyla değil, nasıl kullanıldığıyla ilgilenen çalışmalardır. Bu anlamda, editörlüğünü Korkmaz Alemdar’ın yaptığı, Ankara Gazeteciler Cemiyeti tarafından basılan Türkiye’de Kitle İletişimi: Dün-Bugün-Yarın adlı derleme, bu alanda bir tarih çalışması olarak üzerinde durulmaya değerdir. İki cilt olarak basılan kitabın ilk baskısı 2009 yılında yapılmış, ikinci baskısı ise 2017 yılında gerçekleşmiştir. Biz burada kitabın ikinci baskısı üzerinde (toplam 1239 sayfa) duracağız. Kitabın önsözünde amaç “kitle iletişimi alanındaki gelişmeleri anlaşılır kılmak” olarak belirtilmiş ve gelişmelerin Türkiye için de 1980’li yıllardan itibaren, dünya koşullarının da etkisiyle, köklü değişikliklere yol açtığı açıklaması yapılmaktadır. Kitap, bugünü yansıtan 1980 sonrası gelişmeleri içeren çalışmalar yanında, bugünü değerlendirebilmek için dünün anlatıldığı 1920-1980 dönemini içeren çalışmalardan oluşmaktadır.