Yeni Bir Yaşam Biçimi: Artırılmış Gerçeklik (AG)

Teknoloji alanındaki gelişmeler/değişimler insan hayatını doğrudan veya dolaylı olarak etkilemektedir. Özellikle iletişim teknolojisi alanında hızla gelişen/ değişen yazılım ve donanımlar insanların yaşama şekilleri, çevresi ile etkileşimi, bireysel zaman geçirme biçimleri üzerinde belirleyici olmakla kalmayıp, insan hayatını ilgilendiren her alanda da etkisini göstermektedir. “Artırılmış Gerçeklik (Augmented Reality-AR)” kavramı; sağlık, eğitim, havacılık, savunma, mimarlık, pazarlama, yayıncılık, seyahat, emlak, otomotiv, müzecilik, reklam, eğlence, dijital oyun gibi alanlarda teknolojideki değişime paralel olarak kullanılmaktadır. Teknolojideki bu değişimin görsel ürüne yansımasına en iyi örnek teşkil edebilecek artırılmış gerçeklik, bilgisayar tarafında üretilen ses, görüntü, animasyon, hologram gibi dijital elemanları akıllı telefon, tablet ve sanal gerçeklik gözlükleri sayesinde bulunduğumuz ortamın üzerine gerçek zamanlı olarak yerleştirerek yeni bir algı ortamı oluşturur. Zenginleştirilmiş bu yeni ortam sayesinde gerçek hayata fiziksel olarak yerleştirilmesi mümkün olmayan nesne ve olgular, artırılmış gerçeklikte sanal olarak algılanabilir hale gelir. Artırılmış gerçeklik sayesinde oluşan bu algı ortamları dijital oyunlar gibi eğlence odaklı kalmayıp hayat kurtaran bir ameliyattan, ameliyatı yapan doktorun eğitiminden, gerçekte var olmayan bir tasarım ürünü veya yapının görselleştirilmesinden, tarih öncesi çağda yaşamış olan bir yaratığın veya var olmuş bir mekânın canlandırılmasından, ambalajın etiketi üzerinden ürün detayına ulaşmaya kadar birçok alanda reel olarak kullanılmaya başlanmıştır. Teknolojik gelişmelerin paralelinde yaşam şekillerinin değişmesi ile yakın gelecekte bugün hayal bile edilemeyecek birçok ortamın artırılmış gerçeklik sayesinde insanlara sunulacağı açıktır. Bu çalışmanın amacını; artırılmış gerçeklik konusuna genel bir bakış açısı sunmak, son gelişmeleri incelemek, toplumsal yaşam üzerindeki etkilerini uygulama alanlarını dijital ortamlar açısından değerlendirmek oluşturmaktadır

Anahtar Kelimeler:

artırılmış gerçeklik, dijital teknoloji, mobil uygulamalar

PDF

___

Azuma, R. T. (1997). A Survey of Augmented Reality. Presence. 6(4). 355–385.
Behzadan, A. H. (2008). ARVISCOPE Georeferenced Visualization of Dynamic Construction Processes in Three-Dimensional Outdoor Augmented Reality. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Michigan: Department of Civil and Environmental Engineering-The University of Michigan.
Billinghurst, M., Kato, H., Poupyrev, I. (2001). “The MagicBook: A Transitional AR Interface”. Computers and Graphics. 25(5). 745-753.
Caudell, T. P. ve Mizell, D. W. (1992). “Augmented Reality: An Application of Heads-Up Display Technology to Manual Manufacturing Processes”. Proc. Hawaii Int’l Conf. on Systems Sciences. Kauai: IEEE CS Press. 659–669.
Dugdale, A. (17 Mart 2010). GM to Use Augmented Reality Tech for Safer Driving. http://www.fastcompany.com/1586608/gm-to-use-augmented-reality-tech-for-safer-driving. 7 Şubat 2018.
Feiner, S. K. (2002). “Augmented Reality: A New Way of Seeing”. Scientific American. 286(4). 48-55.
Hampp, A. (19 Kasım 2009). Marketers Hop on Augmented Reality Bandwagon to Promote ‘Avatar’. http://adage.com/madisonandvine/article?article_id=140661. 7 Şubat 2018.
Höllerer, T. H., ve Feiner, S. K. (2004). “Mobile Augmented Reality”. H. A. Karimi ve A. Hammad (ed.) Telegeoinformatics: Location- Based Computing and Services. (392-421). USA: CRC Press.
Julier, S. ve Bishop, G. (2002). “Tracking: How Hard Can It Be?”. IEEE Computer Graphics and Applications. 22(6). 22–23.
Kapp, C. (21 Haziran 2009). SimSnails [Video]. http://www.youtube.com/watch?v=4JTCabfxEcw. 10 Ocak 2018.
Ludwig, C. ve Reimann, C. (2005). “Augmented Reality: Information at Focus”. Cooperative Computing & Communication Laboratory. 4(1). 1-12.
Mann, S. (1997). “Wearable Computing: A First Step Toward Personal Imaging”. Computer. 30(2). 25–32.
Matysczok, C., Radkowski R., Berssenbruegge, J. (2004). “AR-Bowling: Immersive and Realistic Game Play in Real Environments Using Augmented Reality”. ACE’04: Proc. Int’l Conf. on Advances in Computer Entertainment Technology. Singapore: ACM Press. 269–276.
Milgram, P., ve Kishino, F. (1994). “A Taxonomy of Mixed Reality Visual Displays”. IEICE Transactions on Information Systems. 77(12).
Raju, P. (21 Ekim 2009). 15 Stunning Augmented Reality Apps for iPhone. http://techpp.com/2009/10/21/15-stunning-augmentedreality-iphone-apps/. 12 Ocak 2018.
Samset, E., Schmalstieg, D., Vander Sloten, J., Freudenthal, A., Declerck, J., Casciaro, S., Rideng, Ø., Gersak, B. (2008). “Augmented Reality in Surgical Procedures”. Proc. SPIE. 68(6).
Sisodiaa, A., Bayerb, M., Townley-Smith, P., Nash, B., Little, J., Casarly, W., Gupta,A. (Mayıs 2007). “Advanced Helmet Mounted Display (AHMD)”. Proc. SPIE 6557: Head- and Helmet-Mounted Displays XII: Design and Applications. doi:10.1117/12.723765.
Tamura, H. (2002). “Steady Steps and Giant Leap Toward Practical Mixed Reality Systems and Applications”. VAR’02: Proc. Int’l Status Conf. on Virtual and Augmented Reality. Leipzig: Germany.
Yuen, S. (25 Şubat 2011). Ford of Britain Launched an AR Campaign. http://steveyuen.org/blog/?p=1124. 18 Ocak 2018.
Yuen, S., Gallayanee, G., Johnson, E. (2011). “Augmented Reality: An Overview and Five Directions for AR in Education”. Journal of Educational Technology Development and Exchange (JETDE). 4(1). doi: 10.18785/jetde.0401.10.
Zhou, F., Duh, H. L., Billinghurst, M. (2008). “Trends in Augmented Reality Traching. Interaction and Display: A Review of Ten Years in ISMAR”. Mixed and Augmented Reality. ISMAR 7th IEE/ACM International Symposium. (193-202). Cambridge: IEEE.