Taner Timur, Jürgen Habermas’ın kişiliğini ve ortaya koyduğu çalışmasını tahlile tabi tuttuğu kitapta oldukça iyi bir okuma yaptığını bize göstermektedir. Kamusal alan kavramını derinliğine ele alan Habermas, burjuva kamusal alanının oluşumunu “rasyonel iletişim”in sosyolojik temeli olarak görmektedir. “Filozofla entelektüel, birbirine ters düşmemelidir.” (s. 21.) Akıl yürütmenin kamusal kullanımı, önce salonlarda ve kahvelerde daha sonra burjuva kamusal alanı ile siyasal iktidar arasında aracı olacaktı. Bu yerlerde özel kişiler arasında “ortak kurumsal kriterler” oluşmuştu. Bunların ilki, hiyerarşik yapının önemsizliğiydi. İkincisi de laikleşmedir.