Eskişehir-Bozüyük Bölgesindeki Seramik Sektöründe İş Kazaları ve Kişisel Koruyucu Malzeme Kullanımının Kazalar Üzerindeki Etkisi

Dünya’da ve ülkemizde sanayi ve teknolojiye bağlı olarak yaşanan gelişmeler üretimi arttırmıştır. Ancak üretimin artmasında etkili olan teknoloji, çalışanlar açısından karmaşık bir hal almış, yeni iş kazaları ve meslek hastalıkları riskleri ortaya çıkmıştır. Ortaya çıkan riskler, işverenlerin ve çalışanların yerine getirmeleri gereken zorunluluklarla en aza indirilebilmektedir. İşyerinde meydana gelebilecek riskleri önleyebilmenin bir yolu, işverenlerin çalışanlarına kişisel koruyucu malzeme temin etmesi ve çalışanların da bu koruyucu malzemeleri düzenli olarak kullanmasıdır. İşverenler tarafından, işin gereğine uygun koruyucu malzemelerin temin edilmemesi ya da temin edilen koruyucu malzemelerin çalışanlar tarafından düzenli kullanılmaması, önemli bir iş kazası nedeni ve iş kazalarının önlenememesindeki en önemli etkenlerdendir. Bu çalışmada, Eskişehir-Bozüyük Bölgesindeki Seramik Sektöründe, kişisel koruyucu malzemelerin temini ya da kullanılmamasının iş kazası nedeni olup olmadığı, iş kazalarının önlenmesi için gerekli olup olmadığı araştırılmaya çalışılmıştır.

Work-Related Accidents and the Effects of Personal Protection Materials in the Ceramics Sector Across Eskişehir-Bozuyuk Region

Developments regarding the industry and technology in the world as well as Turkey have increased the production. However, the technology effective in the increase of the production has become a complicated issue among employees, and new work accidents and professional disease risks have come into existence. These risks can be reduced to minimum with the obligations that employers and employees have to obey. One way of preventing possible risks at the work place is provision and utilization of regularly protection materials. Some of the most important reasons of work accidents are unprovided personal protection materials for employees and failure to regularly use them. The aim of this study was to find out whether failure to provide or utilize personal protection materials was the reason for work accidents in Ceramic Sector in Eskişehir-Bozüyük region and whether the provision and utilization of such materials were necessary for preventing the work accidents.

PDF

___

Akın L. (2005) İş Sağlığı ve Güvenliği, III. Yılında İş Yasası.
Akyüz, Ö. (1982) “İş Kazalarının Önlenmesi Konusunda İşveren Görüşleri”, İş Kazalarını Önleme Semineri, Ankara, MPM Yayın No 261.
Alpsoy L. (2003) “İş Sağlığı ve Güvenliğinin Hukuki Boyutu ve İş Kazası-Meslek Hastalığının Tanımları, Sınıflandırılması, Kayıplar, Çözüm Önerileri ve İş Makinalari ile Yaşanmış Kaza Örnekleri”, TMMOB Makine Mühendisleri Odası İş Makinaları Sempozyumu.
Arıcı, K. (1999) İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Dersleri, Ankara, Tes-İş Eğitim Yayınları.
Ayhan A. (2003) “Sosyal Güvenlik İş Güvenliği İlişkisinin Ergonomi Bakımından Önemi”, 9. Ulusal Ergonomi Kongresi, 16-18 Ekim 2003, Pamukkale Üniversitesi, Bildiriler, Kınıklı/Denizli.
Bacak, B. (2003) “İş Kazalarını Önlemede Eğitimin Önemi”, Mercek, Yıl:8, Sayı:32.
Çam İ. (1991-1992) “Türkiye’deki İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Probleminin Çözümünde Eğitimin Önemi Üzerine Bir Araştırma”, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği (İnceleme ve Araştırmalar), ÇSGB İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı.
Çelik, H. (1999) “İş Kazası Ve Meslek Hastalığı Olaylarında İşveren ve Üçüncü Kişilerin SSK Karşısındaki Sorumluluğu”, Sosyal Güvenlik Dünyası Dergisi, Ocak-Şubat-Mart, Yıl:2, Sayı:3.
Çiçek, S. (2003) “Seramik Sektörü ve Türkiye Seramik Hammaddeleri Potansiyeli”, Seramik Semineri, Jeoloji Mühendisleri Odası Yayın No:78.
DTP, (2001) Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı.
Ekmekçi, Ö. (2003) “4857 Sayılı İş Kanunu’nda İzinler ve İş Sağlığı ve İş Güvenliğine İlişkin Hükümler”, Yeni İş Yasası Seminer Notları.
Esin M.N. ve Öztürk N. (2005) “Çalışma Yaşamı ve Kadın Sağlığı”, Türk Tabipler Birliği Mesleki Sağlık ve Güvenlik Dergisi, Temmuz, Ağustos,Eylül 2005.
Gerek, N. (1998) Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği, Türk Metal Sendikası Yayını.
Güney, S. (1990) “İş Kazalarının Yapısal Analizi ve Kaza Yapan İşgörenlerin Kişilik Profilleri ile İlgili Bir Araştırma”, Yayınlanmamış Doktora Tezi. İ.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güney, S. (1992) “İş Kazalarının Davranışsal Boyutları”, Uludağ Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, Cilt:XIII, Sayı:1-2.
Güzel, A. ve Okur A. R. (2003) Sosyal Güvenlik Hukuku, Yenilenmiş 9. Basım, İstanbul, Beta Basım.
Ilıcak Ş. (1988) “Çevre-İşyeri Koşulları ve Ergonomik Yaklaşımlar”, 1. Ulusal Ergonomi Kongresi, İstanbul Teknik Üniversitesi ve MPM,Ankara.
İhracatı Geliştirme Etüd Merkezi Sektör Raporları www.igeme.org/tur/arge/inceleme03123.htm, (Erişim Tarihi: Nisan 2004).
Kaymak Ö. (1992) “İş Kazaları”, ÇSGB, İşçi Sağlığı Daire Başkanlığı, İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Sempozyumu, Ankara.
McCormick E. J. ve Ilgen D. (1985) Industrial and Organizational Psychology, 8th Edition, Prentice-Hall, Englewood Cliffs, New Jersey.
Mert, V. R. (2002) “İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetlerinde Yeni Hedefler”, İşveren, Mayıs, Cilt:XL, Sayı:8.
Süzek S. (2000) “İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Konusunda Somut Çözüm Önerileri”, Kamu-İş, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Nisan, Cilt:5, Sayı:3.
Shipp D. K. (2005) “What Are Safety Equipment Standarts and Where Do They Come From?”, Occupational Hazards.
Tan O. (1999) “İş Kazalarının Maliyeti”, İş Sağlığı ve Güvenliği Kongresi Bildiriler Kitabı, İstanbul: Makine Müh. Odası Yay. No:239.
Tan O. ve İşsever H. (2001) “İş Kazalarının Oluştuktan Sonraki Maliyetlerinin Analizi”, İş Sağlığı İş Güvenliği Kongresi Bildiriler Kitabı, TMMOB, Makine Mühendisleri Odası Yayın No:E/2001/263.
Tezcan, İ. (2003) “Türk Seramik Sektörü”, Seramik Semineri, Jeoloji Mühendisleri Odası Yayın No:78.
Tufan, B. (1994) Göçmen İşçilerde İş Kazaları, Ankara.
Tunay M. ve Varol T. (1998) “Orman Ürünleri Endüstrisinde Gürültü Riski”, 6. Ergonomi Kongresi, MPM Yayın No:622, Ankara.
Turan, C. (1995) Hukuksal Yönden İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği, Ankara.