Program Değerlendirme Doktora Tezlerine Ait İçerik Çözümlemesi (1996-2017)

Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de yapılan program değerlendirme doktora tezlerinin farklı değişkenlere göre analiz edilmesi ve mevcut durumu ortaya koymaktır. Araştırma, program değerlendirme konu alanındaki mevcut durumu ortaya koyarak, bu alandaki eğilimlerin belirlenmesinde ve ilerlemenin izlenmesinde yardımcı olması açısından önemlidir. Ayrıca araştırma, yapılacak diğer program değerlendirme çalışmalarına yol göstermesi açısından da önem taşımaktadır. Bu araştırmada Türkiye’deki üniversitelerde EPÖ Anabilim/Bilim Dalı’nda yapılan program değerlendirme doktora tezleri doküman analizi ile incelenmiştir. Bu araştırmaya, Türkiye’deki üniversitelerde EPÖ Anabilim/Bilim Dalı’nda 1996-2017 yılları arasında program değerlendirme alanında yapılan doktora tezleri dâhil edilmiştir. Analiz kapsamına alınan tezlerin çözümlenmesinde, içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Analiz edilen doktora tezlerinin 1996-2017 arasında kabul edildiği görülmüştür. EPÖ’nün lisans programlarının kapatıldığı yıl olan 1998’den sonra program değerlendirme doktora tezlerinin daha fazla yapıldığı da açıktır. Program değerlendirme doktora tezlerinin birçoğunun konusunun örgün eğitim programlarının etkililiğine giriyor olması konuların örgün eğitim programlarının değerlendirilmesi ve yaygın eğitim programlarının değerlendirilmesi diye sınıflama yapılmasına itmiştir. Tezlerin neredeyse bütününe yakınının örgün eğitim programlarının değerlendirilmesi başlığı altına girdiği görülmektedir. Alanındaki program değerlendirme doktora tezlerinin büyük bir bölümünün Ankara’da yapıldığı görülmektedir. Bazı tezlerin Türkiye’de ulaşılabildiği kadar uzak yerleri de içeriyor olması tezlerin yapıldığı il sayısını arttırmıştır. Tezlerin katılımcılarının çoğunlukla yükseköğretim kurumlarındaki bireylerden oluşması öğrenim düzeyi üniversite olan katılımcıların oranının yüksek olmasını sağlamıştır.

Content Analysis of PhD Dissertations on Curriculum Evaluation (1996-2017)

The aim of this research is to analyze the curriculum evaluation PhD dissertations in Turkey according to different variables and present the current situation. The Research is important in terms of helping to identify tendencies in this area and to monitor progress through setting out the current situation in the area of curriculum evaluation. In this research, PhD dissertations on curriculum evaluation which were written in Curriculum and Instruction Departments in universities in Turkey were examined by document analysis. Curriculum evaluation PhD dissertations made in Curriculum and Instruction Departments in universities in Turkey during 1996-2017 were included in this research. In the analysis of the dissertations included in this research, content analysis was applied. It was seen that the analyzed PhD dissertations are accepted between 1996-2017. It is also clear that the curriculum evaluation PhD dissertations have been made more since 1998 when undergraduate programs in CI were closed. The fact that subjects of many of the curriculum evaluation PhD dissertations include the formal education subjects, has led to the classification of the subjects as the evaluation of the formal education curricula and the evaluation of the non-formal education curricula. It was seen that approximately all of PhD dissertations were listed under the heading of evaluation of the formal education curricula. It was seen that the dissertations were made mostly in Ankara. As a result of that some of the dissertations include places as far as possible in Turkey, the number of provinces where theses have been increased. The majority of participants of the dissertations consisted of individuals from higher education institutions, which provided a high proportion of participants with a university level of education.

___

  • Akpınar, B. (2009). Eğitim ve Program. Elazığ: Data Yayınları.
  • Bellon, J. J. & Handler, J. R. (1982). Curriculum development and evaluation: A design for Improvement. Kendall / Hunt Publishing Company.
  • Bilen, M. (1999). Plandan uygulamaya öğretim (5. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Corbin, J. & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks, CA: Sage
  • Demirel, Ö. (2012). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Ertürk, S. (1998). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
  • Fitzpatrick, J. L., Sanders, J. R. & Worthen, B. R. (2004). Program evaluation: Alternatife approaches and practical guidelines. Pearson.
  • Gözütok, D. (2005). Program değerlendirme, In M. Gültekin (Ed.), Öğretimde planlama ve değerlendirme (pp.175-190). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Hazır Bıkmaz F., Aksoy, E., Tatar, Ö. & Altınyüzük Atak, C. (2013). The Content Analysis of PhD. Theses Completed in the Field of Curriculum and Instruction (1974-2009). Education and Science, 38 (168), 288-303.
  • Klenowski, V. (2010). Curriculum evaluation: Approaches and methodologies. International Encyclopedia of Education. Retrieved from http://eprints.qut.edu.au/26163/1/ Klenowski_curriculum_evaluation.pdf
  • Kozikoğlu, İ. & Senemoğlu, N. (2015). Eğitim Programları ve öğretim alanında yapılan doktora tezlerinin içerik analizi (2009-2014). Eğitim ve Bilim, 40(182), 29-41.
  • Krippendorff K. (1980). Content analysis: An Introduction to its methodology. Sage Publications, Newbury Park.
  • Marsh, C. J & Willis, G. (2007). Curricullum: Alternatife approaches, ongoing issues. Colombus: Pearson: Prentice Hall.
  • Oliva, P. F. & Gordon, W. R. (2012). Developing the curriculum. Allyn & Bacon: Old Tappan.
  • Ornstein, A. C. & Hunkins F. P. (1988). Curriculum-foundations, principles and issues. United States: Allyn and Bacon.
  • Saracaloglu, A. S. & Dursun, F. (2010). Türkiye’de eğitim programları ve öğretim alanındaki lisansüstü tezlerin incelenmesi. 1. Ulusal Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi Tam Metinler Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  • Saylor, J. G., Alexander, W. M. & Lewis, A. J. (1981). Curriculum planning for better teaching and learning. New York, NY: Holt, Rinehart & Winston.
  • Scriven, M. (1967). The methodology of evaluation. R. E. Stake (Ed.). AERA Monograph Series on curriculum evaluation, Chicago: Rand McNally.
  • Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Ankara: Gönül Yayıncılık.
  • Tavşancıl, E., Çokluk, Ö., Çıtak, G., Kezer, F., Yıldırım, Ö. Y., … & Özlem, D. T. (2010). Eğitim bilimleri enstitülerinde tamamlanmış lisansüstü tezlerin incelenmesi (2000-2008). Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi Kesin Raporu.
  • Tuncel, İ. (2012). Program geliştirmenin kuramsal temelleri, H. Şeker (Ed.), Eğitimde Program Geliştirme Kavramlar Yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Tyler, R. W. (1969). Basic principles of curriculum and instruction. University of Chicago press.
  • Uşun, S. (2012). Eğitimde program değerlendirme süreçler yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Varış, F. (1994). Eğitimde program geliştirme, teori ve teknikler. Ankara: Alkım Yayıncılık.
  • Wiles, J. W., & Bondi, J. C. (2010). Curriculum development: A guide to practice. Prentice Hall.
  • Yüksel, İ.. & Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Yüksel, S. (2002). Örtük program. Eğitim ve Bilim, 27(126), 31-37.