Dilin Temel İşlevi ve Türkçenin Yapısı Açısından 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki Dil Bilgisi Kazanımlarının Aşamalılığı

Dil öğretimi sürecinde dil bilgisinin öğretilip öğretilmeyeceği ya da ne kadarının öğretileceği ile ilgili kesin bir sonuca varılamamış olsa da ana dil olarak Türkçe öğretiminde Türkçenin yapısının öğretimi ile ilgili kazanımlar belirli bir aşamalılığa göre öğretim programında yer almaktadır. Bu çalışmada Türkçe öğretmenlerinden ve Türkçe eğitimi alanında çalışan öğretim elemanlarından alınan görüşler doğrultusunda 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki dil bilgisi kazanımlarının aşamalılığı dilin yapısı ve temel işlevi doğrultusunda ele alınmıştır. Betimsel modelde düzenlenen çalışmanın verileri yarı standartlaştırılmış görüşme yöntemi ile elde edilmiştir, verilerinin analizinde betimsel analiz kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre her iki çalışma grubunun da konu ile ilgili görüşleri örtüşmektedir. Türkçe öğretmenleri ve akademisyenler dil bilgisi kazanımların aşamalılığının Türkçenin yapısı ile uygunluk göstermediği, kök ve ek konusu ile başlamanın öğretim sürecinde birtakım sorunların yaşanmasına sebep olduğu ve kazanımların sözcük kavramı ve sözcük türleri ile başlaması gerektiği konusunda aynı görüşe sahiplerdir.

Progressivity Of Grammar Acquisitions in the 2018 Turkish Curriculum in Terms of Main Function of Language and Structure Of Turkish

The teaching acquisitions related to the structure of the Turkish language are part of the curriculum according to a certain progressivity despite the lack of absolute outcome concerning the possibility and the extent of grammar instruction in language teaching. In this research, the progressivity of grammar acquisitions in the 2018 Turkish curriculum is discussed in accordance with the opinions of Turkish language teachers and academics working in the field of Turkish instruction. Based on a descriptive model, the data of this research are obtained from semi-structured interviews and analyzed using categorical analysis method, which is one of the types of content analysis. According to the results of this research, the opinions of the two groups overlap. In other words, both the Turkish language teachers and the academics share the same opinion on the following aspects: the progressivity of grammar acquisitions is incompatible with the structure of Turkish language, beginning with a lesson on root and suffix results in several difficulties in the teaching process, the acquisitions should start with the concept of word and the parts of speech.  

___

  • Alagözlü, N. (2016). Eğitimsel dilbilim kapsamında küçük ölçekli dilbilim ve dil öğretimi: kavramlar ve katkıları, Türkbilig, 32, 181-208.
  • Ayvacı, H. Ş., Alev, N ve Yıldız, M. (2014). Öğrenme kazanımlarının tasarlanma sürecine ilişkin lisansüstü öğrencilerinin zihinsel modellerini belirlemeye yönelik bir çalışma, K. Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23 (3), 1013-1030.
  • Balcı, A. ve Şenyüz, A. (2015). Ortaokul 6-8. sınıflar Türkçe dil Bilgisi öğretiminde konu sıralaması ve konu tekrarı, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 87-148.
  • Baş, T. ve Akturan, U. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. (2. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Bilgin, N. (2014). Sosyal bilimlerde içerik analizi. (3. Baskı). Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Blyth, C. (1997). A constructivist approach to grammar: teaching teachers to teach aspect, The Modern Language Journal, 81, 50-66.
  • Börekçi, M. (2009). Türkiye Türkçesinde yapı ve işlev bakımından sözcükler. Erzurum.
  • Berg, L. B. ve Lune, H. (2015). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Çev. Ed: Hasan Aydın). Konya: Eğitim Kitabevi.
  • Creswell, J. W. (2014). Araştırma deseni nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları. (4. Baskıdan çeviri). (Çev. Ed: Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
  • Ekinci Çelikpazu, E. (2015). Ortaokul 5-8. sınıf dil bilgisi öğretimi üzerine bir inceleme, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 10/15, 333-360.
  • Erdem, İ. (2008). Öğretmen görüşlerine göre dil bilgisi konularının öğretilme güçlükleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(1), 85-105.
  • Güven, A. Z. (2013). Dil bilgisi konularının öğretim sorunları. Dil ve edebiyat eğitimi dergisi. 2(6), 1-10.
  • Jameson, F. (2013). Dil hapishanesi yapısalcılığın ve Rus biçimciliğinin eleştirel öyküsü, (Çev. Mehmet H. Doğan), (3. Baskı). Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
  • Karahan, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün-parça ilişkisinin önemi. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 4(8), 23-30.
  • Karatay, H., Kartallıoğlu, M. ve Coşkun, S. (2012). İlköğretim öğrencilerinin dil bilgisi konularını öğrenme düzeyleri. TÜBAR XXXII, 199-219.
  • Kula, O. B. (2012). Dil felsefesi edebiyat kuramları I, (1. Basım). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Mıles, M. B. and Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi. (2. Baskıdan çeviri) (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun-Ali Ersoy). Ankara: Pegem Akademi.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
  • Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). İngilizce dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar). Ankara.
  • Onan, B. (2012). Dil bilgisi öğretiminde temel ilkeler ve izlenen aşamalar. Murat ÖZBAY. (Ed.). Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi (1. Baskı) içinde (s. 71-102). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Pfotenhauer, R. (2015). Avisual approach to teaching grammar. Victoria University, Melbourne, Australia.
  • Saussure, F. (2001). Genel dilbilim dersleri (Çev: B. Vardar). İstanbul: Multilingual.
  • Sayar, S. (2015). İlköğretim 6-8 Türkçe programının dil bilgisi ve yabancı dil öğretimi açısından taşıdığı yapısal sorunlar ve çözüm önerileri, International Journal of Languages’ Education and Teaching UDES 2015, 2369-2378.
  • Yağmur, K. (2010). Türkçe ders kitaplarının üst düzey bilişsel becerileri geliştirme yeterliliği, Hakan Ülper. (Ed.). Türkçe ders kitabı çözümlemeleri (içinde), 191-219. Ankara: Pegem Akademi.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Güncelleştirilmiş geliştirilmiş 6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yunita, W. (2016). Best pracice in teaching English grammar to university students: deductive, inductive, or combination of both?, Proceedings of the Fourth International Seminar on English Language and Teaching (ISELT-4), 435-443.
Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1999
  • Yayıncı: Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

Dilin Temel İşlevi ve Türkçenin Yapısı Açısından 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programı’ndaki Dil Bilgisi Kazanımlarının Aşamalılığı

Esra EKİNCİ ÇELİKPAZU

Ortaöğretim Kurumu Öğretmenlerinin Web 2.0 Uygulamaları İçin Haberdarlıklarının, Yeterlilik Düzeylerinin, Kullanım Sıklıklarının ve Eğitsel Amaçlı Kullanım Biçimlerinin İncelenmesi

Feride KARACA, Niyazi AKTAŞ

Mikroöğretim Uygulamasının Hizmet Öncesi İngilizce Öğretmenlerinin Mesleki Öz-yeterlik İnançlarına Etkisi

Ayşegül TAKKAÇ TULGAR

Ortaöğretim Kurumu Öğretmenlerinin Web 2.0 Uygulamaları İçin Haberdarlıklarının, Yeterlilik Düzeylerinin, Kullanım Sıkılıklarının ve Eğitsel Amaçlı Kullanım Biçimlerinin İncelenmesi

Feride KARACA, Niyazi AKTAŞ

Öğretmen Adaylarının Eğitim Programına İlişkin Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi

Berfu KIZILASLAN TUNÇER, Çavuş ŞAHİN

Öğretmen Adaylarının Okul, Öğretmen ve Öğrenci Kavramlarına İlişkin Metaforik Algıları

Özlenen ÖZDİYAR, Nilay NEYİŞÇİ

Varlığında Çocuk, Yokluğunda Yetişkin Olmak: Baba Kaybı, Kardeş İlişkileri ve Aile Yılmazlığı

Didem AYDOĞAN, Yaşar ÖZBAY

MEB Okul Öncesi Fen Etkinliklerinin Bilimsel Süreç Becerileri Açısından İncelenmesi

Merve ÜNAL, Duygu BİNGÖL

Öğretmenlerin Örgütsel İmaj Algıları Ve Öğrenci Başarıları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Çalışma

Yüksel KAVAK, Seva DEMİRÖZ

Psikolojik Danışman Adaylarının Psikolojik Danışma Özyeterliklerinin Çeşitli Betimsel Özellikleri Açısından İncelenmesi

Ayşe Sibel TÜRKÜM, Fuad BAKİOĞLU