İnsanın ihtiyaç duyduğu malların üretilmesi, tüketilmesi ve bunlardan yararlanılması olgusunun sosyal bir çevre içinde gerçekleşmesi, bu mallara kimin ve nasıl sahip olacağı sorununu ortaya çıkarır. Bu özelliği dolayısıyla mülkiyet, hem sosyal çatışmanın, hem de sosyal düzenlemenin ve bu arada hukukun konusu olma niteliğini taşımaktadır. Tarihsel sürece bakıldığında, mülkiyetin kime ait olması gerektiği konu­ sunda iki temel yaklaşımın bulunduğu görülür. Birincisi özel mülkiyeti mut­lak ve dokunulmaz bir hak olarak gören yaklaşım, İkincisi ise kolektif mül­kiyeti kabul eden yaklaşımdır. Fakat ana yön böyle olmakla birlikte, mülki­yet konusunda bir üçüncü yaklaşım vardır ki, bu yaklaşım, esasen özel mül­kiyeti kabul etmekle birlikte, bu hakkın kullanılmasını kamu yararıyla sınır­lamaktadır. Bu yaklaşım da sosyal fonksiyon olarak mülkiyet anlayışı diye adlandırılmaktadır.