Eski Medenî Kanun m. 545 “Kanuni ve mansup mirasçılar mirası reddedebilirler. Müteveffanın vefatı anında, terekenin borca müsteğrak olduğu şayi veya sabit olursa, miras reddedilmiş olur” şeklinde idi. Bu maddede “borca müsteğrak” yani yeni ifade ile “borca batıklık” kavramından bahsedilmekte ve borca batık durumda olanın da “tereke” olduğu belirtilmekte idi. Bu hüküm, 22.11.2001 tarihli yeni Medenî Kanun m. 605‟te “Yasal ve atanmış mirasçılar mirası reddedebilirler. Ölümü tarihinde mirasbırakanın ödemeden aczi açıkça belli veya resmen tespit edilmiş ise, miras reddedilmiş sayılır” şeklinde düzenlenmiştir1: Bu yeni düzenleme, eski hükümle karşılaştırıldığında, kanun koyucunun, eski düzenlemede borca batıklık anlamına gelen “borca müsteğrak” (Überschuldung) ifadesini kullanmaktan vazgeçtiği, bunun yerine “ödemeden acz” (Zahlungsunfähigkeit) ifadesini tercih ettiği; yine eski düzenlemede borca batık durumunda olanı ifade etmek için kullandığı “tereke” kavramını yeni kanunda “mirasbırakan” olarak değiştirmiştir. Eski Medenî Kanun m. 558‟e denk gelen yeni Medenî Kanun m. 618 incelendiğinde, kanun koyucunun yeni Medenî Kanunda “ödemeden acz” kavramının kullanımına ilişkin bu tercihini bilinçli olarak yaptığı ve aynı ifadeyi bu hükümde de kullandığı görülmektedir.