İNSAN ONURU IŞIĞINDA KİŞİSEL ÖZERKLİK VE YERELLİK İLKESİ

Bu çalışma, modern sonrası çağımızın sosyal, siyasal ve kültürel yaşamının temel ilkeleri olarak kabul edilen insan onuru, bireysel veya grup özerkliği ve yerindelik ilkesi kavramları arasındaki ilişkiyi incelemektedir. Bu konuda yazmanın temel sebebi, bu üç kavram arasında potansiyel bir gerilimin varlığıdır; çünkü onlar rekabet halindeki çıkarları, farklı türdeki özgürlükleri ve hakları temsil edebilirler. Bu olgu, kendisini farklı bölgesel ve uluslararası toplumlar ve bireyler arasındaki siyasal ve sosyal yaşam çatışmalarında belli etmektedir. Bunun yanında, bu kavramlar, statik değildirler ve ebedi olarak tanımlanmamışlardır. Onlar çok sayıda açıklığa kavuşturulmasını gerektiren içsel gerilim ve doğalarından gelen çelişkiler de içermektedirler. Şu sonuç çıkarılabilir ki, insan onuru, özerklik ve yerindenlik ilkesi birbirine yakın durmaktadırlar, fakat onlar arasında bir potansiyel gerilim de mevcuttur. Bununla beraber, hepsi birlikte, bütün medeni toplum üyeleri için insan onuruna uygun bir sosyal yaşamı mümkün kılmaktadırlar. Onlar onurlu bir yaşamı, bireylerin ve grupların çeşitli özgür davranışları arasındaki adaleti temin etmektedirler ve düşünülebilecek herhangi bir camianın birlik ve beraberliğinin ön şartı olan çok çeşitli özgürlük alanları arasında bir denge oluşturmaktadırlar.

INDIVIDUAL AUTONOMY AND THE PRINCIPLE OF SUBSIDIARITY IN LIGHT OF THE HUMAN DIGNTY

___

  • Steven V. Hicks, The prospects of World Order: A hegelian Approach, Interpretation, a Journal of political philosophy, volume 3, Issue 1, Fall 2002, P. 49