Gamze EKİCİ, Ege TEMİZKAN

Evde sanal gerçeklik yöntemi ile gerçekleştirilen oyun temelli yaklaşımın geriatriklerde dengeye etkisi: kisa dönem takipli ön çalışma

Amaç: Bu çalışmada, geriatrik bireylere sanal gerçeklik ile verilen oyun temelli yaklaşımın denge üzerineetkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya; 65 yaş ve üzerinde, son 12 ayiçerisinde en az 1 kez düşme hikayesi olan, kognitif etkilenimi olmayan ve Berg Denge Skalası’ndan(BDS) 45 puan ya da daha düşük alan 4’ü erkek, 10’u kadın toplam 14 birey dahil edilmiştir. Katılımcılarındenge düzeyleri BDS kullanılarak saptanmıştır. Katılımcılar kendi evlerinde 4 hafta boyunca, haftada 2gün 30’ar dakikalık 8 seans denge eğitimine alınmıştır XBOX Kinect ile oyun skorları da kaydedilmiştir.Tüm değerlendirmeler eğitim öncesi (EÖ), eğitim sonrası (ES) ve 1 ay sonra olmak üzere 3 kez tekraredilmiştir. Sonuçlar: EÖ ve ES karşılaştırıldığında BDS ve oyun skorlarında (sırasıyla, p=0.001 vep=0.001) istatistiksel olarak anlamlı artışlar saptanmıştır. ES ile 1 ay sonraki takip puanlarıkarşılaştırıldığında ise kaydedilen ortalama puanlarda hafif bir azalma olmasına karşın EÖ’ye göre 1 aysonrasına bakıldığında anlamlı iyileşmenin hem denge hem oyun skorları açısından devam ettiğigörülmüştür. Tartışma: Çalışmanın sonuçlarına göre sanal gerçeklik yöntemi ile gerçekleştirilen oyuntemelli yaklaşım, geriatrik bireylerde dengenin geliştirilmesinde etkilidir. Ancak bu konuda daha büyükörneklem grupları ve kontrol grubu ile yapılacak uzun takipli çalışmalara gereksinim vardır.

Effects of Game Based Virtual Reality Training at Home on Balance in Geriatrics: Preliminary Study with Short-Term Follow-Up

Purpose: This study aims to investigate the effects of game based virtual reality training on balance in geriatrics. Material and Methods: 14 individuals (4 male, 10 female) who are over 65 years old, have fallen at least once in the past year, doesn’t have any cognitive problems and scored 45 point or lower in the Berg Balance Scale (BBS) were included. Balance score was obtained from BBS before and after the training sessions. Over 4 weeks, participants completed eight 30-min sessions and game scores were recorded. After the finalization of the training sessions, the participants were included in a follow-up session in which the BBS was applied one more time and game scores were recorded again. Results: There were significant improvements in; BBS Score and the game scores (p=0.001 and p=0.001 respectively) when compared before and after training. When the follow up game scores and Berg Balance scores were compared with the initial data, the improvements were still significant even after 1 month of non-training phase. Conclusion: According to the results, game based virtual reality balance training is effective in improving balance in geriatrics. Nevertheless, there is a need for controlled studies with bigger sample groups and longer follow-up periods.

PDF

___

Bateni, H. (2012). Changes in balance in older adults based on use of physical therapy vs the Wii Fit gaming system: a preliminary study. Physiotherapy, 98(3), 211-216.
Berg, K., Wood-Dauphine, S., Williams, J. I., & Gayton, D. (1989). Measuring balance in the elderly: preliminary development of an instrument. Physiother Can, 41(6), 304-311.
Berg, K. O., Wood-Dauphinee, S. L., Williams, J. I., & Maki, B. (1992). Measuring balance in the elderly: validation of an instrument. Can J Public Health, 83, 7-11.
Chien, M. Y., Kuo, H. K., & Wu, Y. T. (2016). Sarcopenia, cardiopulmonary fitness, and physical disability in community-dwelling elderly people. Physical therapy, 90(9), 1277-1287.
Daniel, F. D. N. R., de Souza Vale, R. G., Giani, T. S., Bacellar, S., Escobar, T., Stoutenberg, M. et. al. (2011). Correlation between static balance and functional autonomy in elderly women. Arch Gerontol Geriatr, 52(1), 111-114.
Folstein, M. F., Folstein, S. E., & McHugh, P. R. (1975). “Minimental state”: a practical method for grading the cognitive state of patients for the clinician. Journal of Psychiatric Research, 12(3), 189-198.
Güngen, C., Ertan, T., Eker, E., Yaşar, R., & Engin, F. (2002). Standardize mini mental test’in Türk toplumunda hafif demans tanısında geçerlik ve güvenilirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 13, 273-281.
Howard, M. C. (2017). A meta-analysis and systematic literature review of virtual reality rehabilitation programs. Comput Human Behav, 70, 317-327.
Kaewkaen, K., Koetkhumtong, M., Decha, P., Kumnet, K., Mekurai, C., Rueangsirarak, & et. al. (2017). Effects of balance training incorporating with a kinect-based exergame on mediolateral postural sway in older adults with balance impairment: A pilot study. Journal of Associated Medical Sciences, 50(2), 236.
Keskinoğlu, P., Uçku, R., Yener, G., Yaka, E., Kurt, P., & Tunca, Z. (2009). Reliability and validity of revised Turkish version of Mini Mental State Examination (rMMSE-T) in community-dwelling educated and uneducated elderly. Int J Geriatr Psychiatry, 24(11), 1242-1250.
Levac, D. E., & Galvin, J. (2013). When is virtual reality “therapy”?. Arch Phys Med Rehabil, 94(4), 795-798. Liu, L. (2005). Virtual reality and occupational therapy. OT Now, 24-5.
Mora, J. C., & Valencia, W. M. (2018). Exercise and older adults. Clin Geriatr Med, 34(1), 145-162. Özdamar, K. (1999). SSPS ile Biyoistatistik,( 3. Baskı). Eskişehir: Kaan Kitabevi.
Şahin, F., Yılmaz, F., Özmaden, A., Kotevoğlu, N., Şahin, T., & Kuran, B. (2008). Reliability and validity of the Turkish version of the Berg Balance Scale. J Geriatr Phys Ther, 31(1), 32-37.
Siracuse, J. J., Odell, D. D., Gondek, S. P., Odom, S. R., Kasper, E. M., Hauser, C. J., & et. al. (2012). Health care and socioeconomic impact of falls in the elderly. Am J Surg, 203(3), 335-338.
Skjæret, N., Nawaz, A., Morat, T., Schoene, D., Helbostad, J. L., & Vereijken, B. (2016). Exercise and rehabilitation delivered through exergames in older adults: An integrative review of technologies, safety and efficacy. Int J Med Inform, 85(1), 1-16.
Torpil, B., Uyanık, M., & Altuntaş, O. (2016). Huzurevinde yaşayan geriatrik bireylerde denge ve yürüme fonksiyonları ile depresyon ve fonksiyonel bağımsızlık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 4(2), 73-80.
Turniak, B., Kikowski, L., Olejnik, J., & Krekora, K. (2017). The assessment of prevalence of balance disorders in elderly. Acta Balneologica, 59(2), 137-141.
Webster, D., & Çelik, O. (2014). Systematic review of Kinect applications in elderly care and stroke rehabilitation. J Neuroeng Rehabil, 11(1), 108.
Williams, B., Doherty, N. L., Bender, A., Mattox, H., & Tibbs, J. R. (2011). The effect of Nintendo Wii on balance: A pilot study supporting the use of the Wii in occupational therapy for the well elderly. Occupational Therapy in Health Care, 25(2-3), 131-139.
World Health Organization. (2016). Ageing and life course. http://www.who.int/ageing/en/ Erişim tarihi: 18.07.2017 Zimmerli, L., Jacky, M., Lünenburger, L., Riener, R., & Bollinger, M. (2013). Increasing patient engagement during virtual reality-based motor rehabilitation. Arch Phys Med Rehabil, 94,1737-46.