Küçürek Öykü, Kısa Kısa Öykü mü, Anlatı mı?

Günümüzde türler arasındaki sınırlar erimekte, türsel farklılıklar giderek ortadan kalkmaktadır. Söz gelişi roman kullandığı belgelerle tarihin alanına girmekte; öykü şiire, şiir form bakımından öyküye yaklaşmaktadır. Aynı anlayışın sonucu olarak anılar, geziler, mektuplar roman ve öykü biçiminde yazılmakta, hatta deneme ve köşe yazıları da öykü adı ile yayımlanmaktadır. Tüm bu arayışlar ve çabalar, kurmaca metin yazarlarını ortak bir yazı türü altında buluşmaya doğru götürmektedir. Bu ortak türün adı anlatıdır. Bu yazıda, yazınsal türlerin özellikle öykünün öteki kurmaca türlerle kimi zaman da öğretici metinlerle karıştığı, küçürek öykünün ise sadece bugüne özgü olmadığı, geçmişte farklı adlar altında ve formlarda yazıldığı, günümüzde ise giderek tür özelliğini kaybederek anlatıya dönüşeceği düşüncesi kanıtlanmaya çalışılacaktır.

Is it Short Short Story, mini fiction or Narrative?

In today’s world, the borders between genres become more and more vague and the generic differences become less detectable by time. For example, novel enters in the field of history by the documents it uses; story moves to poetry and poetry moves to story by form. As a result of the same intelligence, memories, travel reports, letters are written in the form of novel and story, in addition even essays and column writings are published by the title of story. All these searches and efforts, lead fictional text writers to come together under a common textual genre. The name of this common genre is narrative. In this text, the thoughts such as; textual genres- especially storyblend with other fictional writings and sometimes with instructional texts, short story is not unique to today but existed in past under different names and in different forms, in today’s world short story will lose its characteristics and will become narrative; will be tried to be proven.

___

  • Akbal, Oktay, (1996), “Bir Öykü Evreni Yazarın Evreninden Bir Parçadır”, (Konuşan: Feridun Andaç), Adam Öykü 4.
  • ___________, (27.10.1988), “Evet-Hayır”, Cumhuriyet Gazetesi.
  • Akçay, Ahmet Sait (2000); “Türk Öyküsünün Yeni Çehresi: Yeni Öykü ya da Bireysiz Öykü”, Hece Türk Öykücülüğü Özel Sayısı 46/47.
  • Andaç, Feridun (1997) “Oktay Akbal: Yazarlar En İyi Okurlardır”, Söz Uçar Yazı Kalır, İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.
  • [Atabeyoğlu], Selahaddin Enis (Temmuz 1336), “Süprüntü Arabası”, Şebab 2.
  • Baxter, Charles (1997), “Anlık Kurmaca”; (İng. Çev: Taner Karakoç), Adam Öykü 12.
  • Bikriye, Atilla (1990), “Oktay Akbal ile söyleşi”, Varlık Dergisi, Varlık Yayınları.
  • Ceyhun, Demirtaş (1997), “Oktay Akbal Usta (Öykücük Ustası)”, Feridun Andaç, Aydınlanmanın Işığında Sanat İnsanlarımız, İstanbul: İde Yayınları.
  • Duru, Orhan (1997), Adam Öykü 12.
  • Edgü, Ferit (2001), Yazmak Eylemi, İstanbul: YKY.
  • Gündüz, Osman (2003), Düş ile Gerçek Arasında Oktay Akbal’ın Öykücülüğü, Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Kelly, Robert (1997), Adam Öykü 12.
  • Korkmaz, Ramazan (2011), “Küçürek Öykü (Short Short Story) Türü”, Yeni Türk Edebiyatı El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Korkmaz, Ramazan-Mutlu Deveci (2011), Türk Edebiyatında Yeni Bir Tür: Küçürek Öykü, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Kökden, Uğur (1997), “Kısa Kurmaca”, Adam Öykü 12.
  • Özdemir, Emin (1983), “Oktay Akbal’ın Yazıları”, Çağdaş Eleştiri 2 (12).
  • Penner, Jonathan (1997), “Atlambaçlar, Kapanlar ve Patlangaçlar” (Çev: F. Zeynep Bilge), Adam Öykü 12.
  • Salman, Y.-D. Hakyemez (1997), “Öykülemenin Öyküsü”, Adam Öykü, 12.