Anadolu’ da anti k dönemden Cumhuri yete uzanan b ir yerleşim: selçi kler

Çalısmamızda öncelikle kasabanın tarihsel süreç içerisinde fiziksel dokusunun olusumuna yer verilmistir. Bu baglamda yerlesimin, topografik ve cografi konumu üzerinde durulmus ve ayrıca Ilk Tunç ve Kalkolitik dönemden baslayarak; Bizans, Selçuklu ve Osmanlı yerlesim sahalarını içine alacak sekilde fiziksel gelisimi tarihsel süreç içerisinde ele alınmıstır. Devamında, bölgedeki tümülüsler ve kiliselerde yapılan kazı çalısmaları ile nekropol alanında yapılan yüzey arastırmalarına deginilmis ve bu alanların; Izmir II. Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun 21.01.1983 tarih ve A-4049 sayılı kararı ile 1 ve 3. derece arkeolojik sit alanı ilan edilmesi neticesinde, tescilli ve tescile deger tarihi anıtlar, kendi içlerinde sınıflandırılarak incelenmistir. Son bölümde Izmir II. Numaralı Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu’nun almıs oldugu kararlar dogrultusunda 1/5000 ve 1/1000 ölçekli koruma amaçlı imar planı kapsamında tarihi anıtların korunması için öneriler dile getirilmistir

A settlement from antiquity to republic era: selciks

Study, firstly the evolution of physical texture within the historical process is given. In this respect, topographical and geographical location of the settlement is insisted on. Starting from the Chalcolithic period and Early Bronz era, Roman, physical development of the settlement is analysed with respect to Roman, Byzantian, Seljukian and Ottoman periods. After than, several archeological digging studies held on the tumulusses and churchs and surface researchs in necropol area are insisted on. Registered and valuable to register historical monuments in these areas are analysed according to the classification of first and third degree archeological site area which was announced after the decision of Izmir 2. Conservation Council of Cultural and natural assets numbered A-4049 in 1983. In the last part, with respect to decisions of the Izmir 2. Conservation Council of Cultural and Natural Assets, suggestions concerning the conservation of historical site areas within the Conservation Aimed Development Plan (map scale of 1/5000 and 1/1000) are proposed.

PDF

___

Akurgal, E ( 1998), Anadolu Kültür Tarihi, Tübitak Yayınları, Ankara. Anonim (Tarihi Yok), Bütün Yönleriyle Ilçemiz Çivril, Çivril.
Buchwald, H (1969), The Church of the Archongels in Sige near Mudania, Wien Ergil, T-Fıratlı, N (1971), “Bir Türk Evi”, Türkiyemiz Dergisi, S: 5, Istanbul.
Fıratlı, N (1977), “Usak-Selçikler Kazısı ve Çevre Arastırmaları: 1966-1970”, Türk Arkeoloji Dergisi, S: XIX Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara. Head, V (1911), Historia Numarıum, Oxford.
Izmirligil, Ü (1978), “Sebaste Tümülüsleri” Usak Halk Egitim Dergisi, S: 5, Usak Köymen, M (1993), Selçuklu Devri Türk Tarihi, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Krautheimer, R (1965), Early Christion and Byzatine Architecture. Magie, D (1950), Roman Rule in Asia Minor, Paris.
Mendel (1914), Catalogue des Sculptures, III.
Numan, I (1981), “Çankırı’ da Yaren Sohbetleri ve Sohbet Odaları”, Vakıflar Dergisi, S: 13, Vakıflar Genel Müdürlügü Yayınları, Ankara.
Özkan, A (2011), “Köy Odalarının Sosyal Hayatımızdaki Rolü”, Imaret Dergisi, S: 7, Karaman Belediyesi Yayınları, Karaman.
Ramsey, W (1991), Cities and Bishoprics of Phrygia, Oxford.
Sevim, A-Yücel, Y (1990), Türkiye Tarihi (Fetihten Osmanlılara Kadar), Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
Toruk, F (2002), “Denizli –Çivril Emirhisar Kasabası’ndaki Yapılar”, Ortaçag’da Anadolu (Prof Dr Aynur Durukan’ a Armagan Kitabı),Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara. Tümer, H (1971), Usak Tarihi, Usak.
Uysal, A. O (1991), Germiyanogulları Mimari Eserleri, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamıs Doktora Tezi, Ankara.
Varlık, M (1974), Germiyanogulları Tarihi, Ankara Üniversitesi Yayınları, Ankara.
Wilfield, D (1968), “Some Early Medieval Figure sculpture from North-east Turkey” Journal of the Warburg and Caurtauld Institute, 31.
Yavuz, M (1969), Çivril Tarihi, Çivril.