TÜRKİYE’DE KAMU POLİTİKASI OLUŞTURMA SÜRECİNDE YER ALAN REFORMLARIN AĞBAĞ ANALİZİ

Bu çalışma Türkiye’de 1620-1991 yılları arasında kamu politikası üretme sürecinde önemli birer aktör olan reform çalışmalarının ağbağ analizini ortaya çıkarmak için yapılmıştır. Araştırmanın amacı bu aktörlerin birbirleriyle olan ilişkileri ve bu ilişkilerin ortaya çıkardığı yapıyı incelemektir. Çalışmanın teorik çerçevesi Türkiye’de kamu politikası oluşturulması sürecinde yer alan aktörlerin kimler ve bu aktörler arasındaki ilişkilerin neler olduğunu araştırmak için oluşturulmuştur.Nicel bir çalışmadır. İkincil veriler kullanılmıştır. Risaleler ve raporlar incelenmiştir. Veri toplama yöntemlerinden tarama yöntemi kullanılmış, belgeler üzerinden geçmiş veriler incelenmiştir. Bu yöntem paralelinde ağbağ analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre 1620-1991 yılları arasında geçen sürede saptamalar ve çözüm önerileri güncelliğini korumaktadır. Türk devlet tarihindeki siyasal olaylar kamu politikası süreci açısından daima önem arzetmiştir. Reform çalışmalarına “devleti kurtarmak” penceresinden bakılmaktadır. Bu durum aynı çözüm önerilerinin yinelenmesi sonucunu doğurmaktadır.

A NETWORK ANALYSIS TEST LOCATED IN THE PROCESS OF CREATING PUBLIC POLICY REFORMS IN TURKEY

This paper examines social network analysis of reform projects that one each important as an actor in the process of public policy in Turkey over the period 1620-1991. The purpose of the study is to reveal relationships between actors each other and the structure of relations. Theoretical framework of this study to investigate who are the actors and what are relationships between the actors contained in the process of creating public policy in Turkey. It is a quantitative study. Secondary data are used. Reports have been examined. Screening method was used from data collection methods, documents have been reviewed through history. This method was used in parallel with network analysis technique. According to results of the study, determinations and suggestions of solution are up to date during the period between 1620-1991. Events of Turkey's political history have always been important in terms of the process of public policy. Reform projects seem as if "Save the Government". This situation has resulted in duplication of the same solutions.

PDF

___

AKDOĞAN, Argun; (2011), “Türkiye’de Kamu Politikası Disiplinin Tarihsel İzleri” iç. Filiz KARTAL (Ed.) Türkiye’de Kamu Yönetimi ve Kamu Politikaları, Ankara: TODAİE Yayınları.
AKIN, Cengiz; (2000), “Kamu Yönetiminde Yeniden Düzenleme Çalışmaları ve Denetim Sistemimiz “, Türk İdare Dergisi, 427, ss.77-108.
AYKAÇ, Burhan; (1999), “Türkiye’de Kamu Yönetiminin Küçültülmesi, Yerel Yönetimler ve Yerel Demokrasinin Amaçları”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,1, ss.1-12.
AYKAÇ, Burhan; Şenol DURGUN ve Hüseyin YAYMAN; (2003), Türkiye’de Kamu Yönetimi, Ankara: Yargı Yayınevi.
AYKAÇ, Burhan; Hüseyin YAYMAN ve Mehmet Akif ÖZER; (2003),”Türkiye’de İdari Reform Hareketlerinin Eleştirel Bir Tahlili”, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2, ss. 153-179.
BAADE, Fritz; (1959), F.A.O. Türkiye Raporu, Ankara: Ziraat Bankası Yayınları.
BABAOĞLU, Cenay ve Mete YILDIZ; (2015), “Kamu Politikası Bakış Açısından Selçuklu ve Osmanlı Devletlerinde Hükümdar-Danışman İlişkisi Üzerine”, Yasama Dergisi, 29, ss.84-108.
Barker Misyonu; (1951), “Türkiye’nin İktisadi kalkınması Hakkında Rapor” iç. 1949-1950 Yılları Arasında Hazırlanan Yabancı Uzman Raporları, Ankara: Başbakanlık Devlet Personel Dairesi.
BİÇER, Mustafa ve Hakan YILMAZ; (2009), “Parlamentonun Kamu Politikası Oluşturma ve Planlama Sürecindeki Konumunun Yeni Kamu Mali Yönetim Sistemi Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Yasama Dergisi, 13, ss.45-84.
BURT, Ronald S.; (1992), Structural Holes, Harward University Press, Cambridge.
CHAILLOUX-DANTEL, Maurice; (1963), “Türkiye’de Devlet Personeli Teşkilatı Hakkında Bir Araştırma”, Hükümete Sunulan Yabancı Uzman Raporları, Ankara: Başbakanlık Devlet Personel Dairesi.
COLEMAN, James.S.; (1988), “Social Capital in the Creation Human Capital”. American Journal of Sociology, 94, 1, pp. 1-9.
ÇOKER, Ziya; (1996), Yönetim ve Siyaset, İstanbul: Kazancı Matbaacılık.
Defterdar Sarı Mehmet Paşa; (1742), Devlet Adamlarına Öğütler- Osmanlılarda Devlet Düzeni, Hüseyin Ragıp Uğural (Çeviren), Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
DEMİR, Fatih; (2011), “Kamu Politikası ve Politika Analizi Çalışmalarının Teorik Çerçevesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30, ss. 108-120.
DEMİR YAŞAMIŞ, Firuz; (2001), “Osmanlı Devlet Yönetiminin Başlangıcı Yılları, Türk İdare Dergisi, 432, ss.1-32. Dorr Raporu; (1933), Türkiye’nin İktisadi Bakımdan Umumi Bir Tenkidi, Ankara: Köy Öğretmeni Basımevi.
DYE, Thomas R.; (1987), Understanding Public Policy, Englewood Cliffs, NJ, Prentice Hall, Inc.
ERYILMAZ, Bilal; (2011),Kamu Yönetimi, Ankara: Okutman Yayıncılık.
FISHER, John; (1963), “Türk Hükümeti Personel İdaresinin Ana Hatlarına Taalluk Eden Politika ve Tatbikatına Dair Rapor”, DPD’ye Verilen Yabancı Uzman Raporları, Ankara: Başbakanlık Devlet Personel Dairesi.
FREEMAN, Linton C.; (2004), The Development of Social Network Analysis: A Study in the Sociology of Science, Vancouver, BC: Empirical Press.
GRUBER, Leim; (1962) “İdare Teşkilatı ve Personeli Hakkında Rapor”, Hükümete Sunulan Yabancı Uzman Raporları, Ankara: DPT Yayını.
GÜRSAKAL, Necmi ; (2009),Sosyal Ağ Analizi, Bursa: Dora Yayıncılık.
GÜVEN, Sami; (1998), 1950'li Yıllarda Türk Ekonomisi Üzerine Amerikan Kalkınma Reçeteleri / Hilts Raporu / Thornburg Raporu / Barker Raporu, Bursa: Ezgi Kitabevi.
HANSON, A.H.; (1954), Türkiye’deki İktisadi Devlet Teşekküllerinin Bünyesi ve Murakabesi, Ankara: TODAİE Yayını.
HEPER, Metin; (1985), The State Tradition in Turkey, Walkington: Eothen Press.
İdarenin Yeniden Düzenlenmesi Öneriler ve İlkeler, İdari Reform Danışma Kurulu Raporu; (1972), Ankara: TODAİE Yayını, No: 123.
İdari Reform ve Reorganizasyon Raporu; (1961), Ankara: TODAİE Yayını.
İdari Reform ve Reorganizasyon Hakkında Ön Rapor; (1965), Ankara: TODAİE Yayını.
Kamu Yönetimi Araştırma Projesi Genel Rapor; (1991), Ankara: TODAİE Yayını.
Kamu Yönetiminin İyileştirilmesi, Özel İhtisas Komisyonu Raporu; (1994), Ankara: DPT Yayını.
Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma 2, Kamu Yönetimi Temel Kanun Tasarısı; (2003), Ankara: T.C. Başbakanlık.
Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma 3, Mahalli İdareler Kanun Tasarısı; (2003), Ankara: T.C. Başbakanlık.
KARADAĞ, Metin; (2000), “Devlet Personel Başkanlığı: Bir Örgüt Geliştirme Örnek Olayı”, Amme İdaresi Dergisi, 1, ss.133-152.
Kâtip Çelebi; (1982), Bozuklukların Düzeltilmesinde Tutulacak Yollar (Düstûru’l-amel li-ıslâhi’l-hale), Ali Can (Hazırlayan), Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
Kitab-ı Müstebat; (2011), iç. Bilal Eryılmaz, Kamu Yönetimi, Ankara: Okutman Yayıncılık.
KURT, Yılmaz; (1998), Koçi Bey Risalesi, Ankara: Akçağ Yayıncılık.
MARTIN, James W. and Frank CUSH; (1951), “Administration of Turkish Ministry of Finance”, Haluk Demirkan (Çeviren) ,”Maliye Bakanlığı Kuruluş ve Çalışmaları Hakkında Rapor”, Damga Matbaası.
Mehtap Raporu; (1966), Ankara: TODAİE Yayını.
MOOK, Van; (1962), “Türkiye’de Memuriyet Rejimi Alanında Reform”, Van Mook’un Raporları, No: 1, T.C. Başbakanlık Devlet Personel Dairesi, Ankara.
NEUMARK, Fritz; (1949), Devlet Daire ve Müesseselerinde Rasyonel Çalışma Esasları Hakkında Rapor, Ankara: Başbakanlık Devlet Matbaası.
ÖZTAŞ, Nail ve Muhittin ACAR; (2004),” Ağbağ Analizine Giriş: Kavramlar ve Yöntemler” iç. Muhittin ACAR ve Hüseyin ÖZGÜR (Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi II: Konular Kuramlar ve Kavramlar, Ankara: Nobel Yayınevi, ss. 289-320.
ÖZTAŞ, Nail; (2007),” Sosyal Sermayenin Ağbağ Kuram(lar)ı, Dayanışmacı ve Aracı Sosyal Sermaye”, Amme İdaresi Dergisi, 3, ss.79-98.
PARSONS,Wayne; (1995), Public Policy: An Introduction to the Theory and Practice of Policy Analysis, Cheltenham: Edward Elgar Publishing.
PODOL, Richard; (1967), “Bir Yabancı Gözüyle Yirminci Yüzyılın Ortasında Türk Kamu Yöneticisi”, Cahit Tutum (Çeviren), Amme İdaresi Bülteni, 10,ss.10- 15..
Prens Sabahaddin; (2002), Türkiye Nasıl Kurtarılabilir?, Ankara: Liberte Yayınları.
SÜRGİT, Kenan; (1972), Türkiye’de İdari Reform, Ankara: TODAİE Yayını. SEZER, Yasin ve Naci KARGIN; (2002),”Kamu Yönetiminde Modernleşmesinde Şeffaflaşma Sorunu” ,Türk İdare Dergisi, 436, ss. 209-225.
TUTUM, Cahit; (1994), Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma, Ankara: Tesav Yayınları.
TUTUM, Cahit; (1995), “Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma”, Yeni Türkiye Dergisi, 4,ss.133-145.
TORTOP, Nuri; (1993), Yönetim Bilimi, Ankara: Yargı Yayınevi.
YAYMAN, Hüseyin; (2005),”Türkiye’nin İdari Reform Politiği”, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
YILMAZ, Osman; (2001), Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve Ülke Deneyimleri, Ankara: DPT Yayınları.