KAMU VE ÖZEL SEKTÖR YÖNETİCİLERİ ARASINDAKİ DAVRANIŞSAL ÇALIŞMA KOŞULLARI VE KİŞİLİK FARKLILIKLARININ BELİRLENMESİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Kişilik; bireylerin doğuştan getirdiği özellikler ile sonradan toplum içeri-sinde yaşamanın kazandırdığı özelliklerin toplamıdır. Doğuştan getirilen özellikler biyolojik temellidir ve değiştirilmesi güçtür. Ancak, çevreden kazanılan özellikler, içinde yaşanılan toplumun, grubun, işletmenin veya işin niteliğine göre farklılıklar arzedecektir. Bu çalışmada, Eysenck’in kişilikle ilgili modeli esas alınarak, kamu ve özel sektör yöneticileri arasındaki kişilik farklılıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Buradaki temel varsayım, kamu ve özel sektör yöneticilerinin çalışma ortamlarının ve beklentilerin farklı olmasıdır. Elde edilen sonuçlara göre, kamu sektörü yöneticilerinin daha az inisiyatif sahibi olduğu, daha az yetki kullandığı, kamuda çalışanlar arasında daha az çatışmaların çıktığı belirlenmiştir. Her iki sektör yöneticileri arasında kişilik farklılıkları bulunduğu belirlenmiştir, ancak, bu farklılıkların nede-ni ortamın özellikleri ile açıklanamamaktadır. Farklılıklar istatistiksel açıdan an-lamlı çıkmamıştır.

Anahtar Kelimeler:

kişilik farklılıkları, davranışsal çalışma

PDF

___

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu.
CALIGIURI, P. M. (2000). “The Big Five Personality Characteristics as Predictors of Expatriate’s Desire to Terminate The Assignment and Supervisor-Rated Performance” Personnel Psychology, Vol:53, Spring, P,67-89.
CHURCH, A. (1996), “The Effects of Personelity Orientation and Behavior on Subordunate Perceptions of Workgroup Enablement” International Journal of Organizational Analysis, 4,20-38.
DUBRIN, A. (1994), Applying Psychology: Individual and Organizational Effectiveness, Prentice Hall, New Jersey. EREN, E. (2000), Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, Beta Yayınevi, İstanbul, 2000.
ERKMEN, T. ve G. ORDUN. (2001), “Örgüt Kültürü Tipleri İle Yönetim Biçimle-ri Arasındaki İlişkinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma” 9. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildirileri, İstanbul, ss.67-87.
EYSENCK, H.J. ve G. WILSON. (2000), Kişiliğinizi Tanıyın, 4.B., (Çev: Erol Erduran), Remzi Kitabevi, İstanbul.
FESHBACH, S. and B. WEINER. (1991), Personality, 3. Ed., Maryland: C. Heath and Company.
FLETCHER, C. and C. BALDRY. (2000), “A Study of Individual Differences and Self-Awareness in The Context of Multi-Source Feedback” Journal of Occupational & Organizational Psychology, Sep 73(3), p.303-320.
HANDY, C. (1993), Understanding Organizations, Oxford University Publishing, New York.
KAVRUK, H. (1993), “Türkiye’de Kamu Hizmetlerinin Yapısı ve Kamu Hizmeti Anlayışına Yön Veren Çağdaş Gelişmeler” Türk İdare Dergisi, Şubat ss.139-161.
KOÇEL, T. (2001). İşletme Yöneticiliği, Beta Yayınevi. İstanbul.
MCCLURE, L. (1993), “Personality Variables in Management Development Interventions” Journal of Management Development, 12, s.33-40.
ONAR, S. (1966). İdari Hukukunun Umumi Esasları, C. 1, 3.B., İstanbul.
ÖZKALP, E. ve Z. SUNGUR. (2001), “Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Risk Kültürü ve Karşılaştırmalı Bir Uygulama” 9. Ulusal Yönetim ve Organi-zasyon Kongresi Bildirileri, İstanbul, ss.207-217.
RAINEY, H. G. (2000), “Comparing Public and Private Organizations: Empirical Research and The Power Of A Priori” Journal of Public Administration Research & Theory, April (2), p.447-70.
ROBERTSON, I. T. (2000), “Conscientiousness and Managerial Performance” Journal of Occupational & Organizational Psychology, 73(2), p.171-181.
WILLIAMS, S. (1999), “Determinants of Managerial Risk: Ewploring Personality and Cultural Influences” Journal of Social Psychology, Feb 99., 139, p.102-126.