SİYASAL İLETİŞİM 2.0

Siyasi konular sosyal medya ortamlarında geniş yer bulmaktadır. Medya ve siyaset ilişkisine sosyal medya güçlü bir aktör olarak müdahil olmaktadır. Sosyal medya sadece gündemi tüketen bir ortam olmaktan çıkmakta, siyasetin ve geleneksel medyanın gündemini belirlemektedir. 410 sosyal medya kullanıcısının katılımıyla gerçekleştirilen araştırmada, katılımcıların siyasi parti üyesi olmasalar dahi sosyal medya üzerinden siyasi paylaşımlarda bulundukları, Twitter kullanıcılarının daha çok siyasallaştığı ve sosyal medyada paylaşılan siyasi içeriklerin kullanıcıların siyasi tercihlerini etkilediği gibi sonuçlara ulaşılmıştır. Bu çalışma, yapılan araştırma bulgularının da katkısıyla, siyaset ve sosyal medya ilişkisini belirlemeye, sosyal medya etkisiyle değişen siyasal iletişimin bu yeni halini siyasal iletişim 2.0 kavramıyla açıklamaya çalışmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim; Siyaset; Siyasal İletişim; Sosyal Medya; Siyasal İletişim 2.0

-

Political issues have a large place in social media. Social Media have interfered in the relationship between the media and politics as a powerful factor. Social Media have come to be a determinant of agenda in political circles and traditional media rather than an environment just consuming the agenda. In the study conducted on 410 social media users, the participants are found to share their political views even if they are not a member of any political parties, Twitter users are found to be more politicalized and political content has an impact on political choices. The study, along with the research findings, is aimed at identifying the relationship between politics and social media and at defining the altering form of political communication under the influence of social media by political communication 2.0.

Keywords:

Communication, Politics, Political Communication, Social Media Political Communication 2.0,

PDF

___

Aziz, A. (2003). Siyasal İletişim. Ankara: Nobel Yayınevi.
Bohnen, J, ve Kallmorgen, J. F. (1999). How Web 2.0 is Changing Politics. Erişim: 29.01.2014, Atlantic Community Ağ Sitesi: http://archive.atlantic-community.org/app/webroot/ files/articlepdf/Web_2.0_Change_Politics.pdf
Bostancı, M. N. (1998). Siyaset, Medya ve Ötesi. Ankara: Vadi Yayınları.
Boyd, D. M. ve Ellison, N. B. (2008). Social Network Sites: Definition, History, and Scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13, 210-230.
Çildan, C. vd. (2012). Sosyal Medyanın Politik Katılım ve Hareketlerdeki Rolü. Erişim: 02014, Akademik Bilişim Ağ Sitesi: http://ab.org.tr/ab12/bildiri/205.doc
Damlapınar, Z. (2007). Medya Okuryazarlığı Dersi Öğretmen El Kitabı. Ankara: RTÜK Araştırma Geliştirme Daire Bşk.
Devren, Y. (2011). Seçim Kampanyalarında Geleneksel Medya, İnternet ve Sosyal Medyanın Kullanımı. Ankara: Başlık Yayın Grubu.
Genel, M. G. (2012). Siyasal İletişim Kampanyalarında Sosyal Medyanın Kullanımı (12 Haziran 2011 Seçimleri “Twitter” Örneği). TOJDAC, 2(4), 23-31.
Karaçor, S. (1999). Yeni İletişim Teknolojileri, Siyasal Katılım, Demokrasi. Yönetim ve Ekonomi, 16(2), 121-131.
Kentel, F. (1991). Demokrasi Kamuoyu ve Siyasal İletişime Dair, Birikim Dergisi, 30, 39-44. Klieber, P. (2009). Document Classification Through Data Mining Social Media Networks. Erişim: 26.01.2014, Stetson Üniversitesi Ağ Sitesi: http://www2.stetson.edu/mathcs/ people/students/research/pdf/2008/pkleiber/final.pdf
Prensky, M. (2001). Digital Natives, Digital Immigrants. Erişim: 24.01.2014, Marc Prensky Ağ Sitesi: http://www.marcprensky.com/writing/Prensky%20-%20Digital%20 Natives,%20Digital%20Immigrants%20-%20Part1.pdf
Akıncı Vural, Z. B. ve Bat, M. (2009). Siyasal Seçim Kampanyalarında Yeni İletişim Teknolojileri ve Blog Kullanımı: 2008 Amerika Başkanlık Seçimlerine Yönelik Karşılaştırmalı Bir Analiz. Journal Of Yaşar University, 4(16), 2745-2778.
Wolton, D. (1991). Medya, Siyasal İletişimin Zayıf Halkası. Birikim Dergisi, 30, 51-58.