MERKEZ – ÇEVRE İLİŞKİLERİ BAĞLAMINDA MEDYA DERNEĞİ

Bu makale Türkiye’deki Basın Meslek Örgütlerini, Medya Derneği’nin kurulmasında belirleyici olan tutumlarından hareket ederek irdelemektedir. Kalkış noktasını, meslek örgütleri arasında cereyan eden politik ayrışmanın nedenlerini anlamak oluşturmaktadır. Şerif Mardin’in merkez – çevre teorisi, çözümleyici anahtar olarak kullanılmaktadır. Kavramsal ve tarihsel analiz yapılmakta meslek örgütleri tarihsel seyri içinde aktarılmaktadır. Son kertede ise teorinin ışığında ele alındığında, özelde meslek örgütlerinin genelde ise medyanın Türkiye’de iktidar mücadelesinin yapıldığı evlerden birisine denk düştüğü tespitine varılmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Medya Derneği; Şerif Mardin; Merkez-Çevre Teorisi; Gazetecilik; Basın Konseyi

-

This essay examines the press trade bodies in Turkey by setting out to road considering their decisive stance, which caused the Media Association be established. The gist of the starting point of this essay is to understand the reasons of the political opposition going on amongst the trade bodies. Through this research, in which Şerif Mardin’s theory of centre-periphery is employed as analytical tool, the trade bodies are represented in a historical course by executing a conceptual and historical analysis. By employing the opportunities of the centre-periphery conceptualization, a position defining for the press trade bodies and accordingly the Media Association is being taken on. According to the result of this research, one of the fields where a struggle for the power is happening is the press trade bodies and this struggle is going on in accord with the separation points in the centre-periphery theory.

Keywords:

The Media Association, Şerif Mardin, Centre-Periphery Theory, Journalism the Press Council,

PDF

___

Akçura, Y. (2005). Üç Tarz-ı Siyaset. İstanbul: Lotus Yayınları.
Akyol, Ş. (2010, Kasım 04). Mayıs 13, 2013 tarihinde Haber 7 Web Sitesi: www.haber7.com adresinden alındı
Alemdar, Z. (1990). Oyunun Kuralı Basında Özdenetim. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Alpay, Ş. (2010, Nisan 10). Zaman Gazetesi .
Atalay, T. (2011, Şubat 16). Gazeteciler Cemiyetini Sert Sözlerle Eleştirdi. Mayıs 15, 2013 tarihinde Flash Haber Malatya: http://www.flashabermalatya.com/inx/haber-9460Gazeteciler_Cemiyetini_Sert_Sozlerle_Elestirdi.html adresinden alındı
Aydın, M. (2002). Siyasetin Sosyolojisi. İstanbul: Açılım Kitap.
Bilgin, N. (2009, Ekim 3). Nisan 30, 2013 tarihinde Net Gazete Web Sitesi: http:/www.netgazete. com adresinden alındı
Bilici, A. (2009, Nisan 15). Dağda Kalsam Beni Kurtarır Mısın Paşam. Zaman Gazetesi .
Çarkoğlu, A., & Toprak, B. (2006). Değişen Türkiye›de Din, Toplum ve Siyaset. İstanbul: TESEV Yayınları.
Çitoğlu, A., & İğci, N. (2010). Türkiye Gazeteciler Cemiyeti 64. Yıl Albümü 1946-2010. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
Ekşi, O. (2005, Mayıs 9). Mayıs 12, 2013 tarihinde Basın Konseyi: http://www.basinkonseyi. org.tr/lang_tr/news_detail.asp?newID=106 adresinden alındı
Gökman, M. (1970). Sedat Simavi Hayatı ve Eserleri. İstanbul: Apa Ofset.
Göle, N. (1997). 80 Sonrası Politik Kültür. E. Kalaycıoğlu, & A. Y. Sarıbay içinde, Türkiye’de Siyaset, Süreklilik ve Değişim (s. 514). İstanbul: Der Yayınları.
Gönenç, L. (2006). 2000’li Yıllarda Merkez Çevre İlişkilerini Yeniden Düşünmek. Toplum ve Bilim Dergisi , s. 129-152.
Huduti, E. O. (2010, Ağustos 25). Basın Konseyinin Türkiye’de İletişim Özgürlüğüne Yönelik Tehditler Raporu. Mayıs 14, 2013 tarihinde Basın Konseyi Web Sitesi: www. basinkonseyi.org.tr adresinden alındı
İskit, S. (1939). Türkiye›de Matbuat Rejimleri. Ankara: Matbuat Umum Müdürlüğü.
Kahraman, H. B. (2008). Türk Siyasetinin Yapısal Analizi-1. İstanbul: Agora Kitaplığı.
Kaplan, Y. (2011, Haziran 10). Yol Ayrımı. Yeni Şafak Gazetesi .
Karpat, K. (2003). Kemal Karpat’la Syaset Tarihi Üzerine. G. Çetinsaya içinde, Türkiye Araştırmaları Literatür Dergisi (s. 400-401).
Koloğlu, O. (1994). Osmanlı’dan Günümüze Türkiye’de Basın. İstanbul: İletişim Yayınları.
Koloğlu, O. (1999). Meya - Devlet ve Sermaye. Birikim Dergisi, Sayı: 117.
Kongar, E. (1998). 21. Yüzyılda Türkiye- 2000’li Yıllarda Türkiye’nin Toplumsal Yapısı. İstanbul: Remzi Kitapevi. 100