1923

Kamu diplomasisi politikalarının eğitim alanındaki stratejik uygulamaları ve Türkiye'nin kültürel diplomasi potansiyeli

Kamu diplomasisi yönetimi; karşılıklı anlayış oluşturma amacıyla kültür, eğitim, bilim,medya, spor vb. yumuşak güç unsurlarını yoğun olarak kullanmakta, karşılıklı iletişim veetkileşimi esas almaktadır. Bu sayede ülkelerin ve toplumların birbirlerine yönelik algılamalarıdeğişmekte, yakınlıkları artmakta, zihinlerdeki imajlar güncellenmekte, yanlış anlamalarortadan kalkmaktadır. Olumlu algılamalar çoğalınca insanlar arasında bağlantılar kurulmakta,böylece insanların birbirini tanımasının ve anlamasının yolu açılmaktadır. Kamu Diplomasisindekültürel diplomasi; değişim programları ve yabancı ülkelerde bulunan kültür dernekleriaracılığıyla yürütülmektedir. Fullbright, Erasmus gibi değişim programları ve Fransız KültürMerkezi, British Council gibi yapılanmalar bunun en iyi örneklerini oluşturmaktadır. Eğitimve dil; toplumlar arasında etkileşim kurmak, uzun vadeli ilişkiler inşa etmek isteyen devletlerinson yıllarda yoğun olarak kullandıkları iki önemli unsurdur. Kendi dilini başka toplumlaraöğretmeyi başarabilen ülkeler aynı zamanda o toplumun eğitim sistemi/anlayışı üzerinde deetkili olmakta, kendi kültürel değerlerinin hedef topluma yerleşmesini sağlayabilmektedir. Bunuyaparken hiçbir baskı ve dayatmada bulunmamakta, yumuşak güç unsurları dediğimiz kültürve eğitimin çekiciliğini/cazibesini kullanmaktadır. Bildiri; Kamu Diplomasisi kavramının yeniyüzyılda oynadığı rolü açıklamakta, eğitim alanında uygulanan stratejilerle elde edilen başarılısonuçlara dikkat çekmekte ve Türkiyenin sahip olduğu önemli kültürel diplomasi potansiyelinevurgu yapmaktadır.

Strategic practices of public diplomacy policies in educational field and Turkey s potential for cultural diplomacy

Public Diplomacy management, based on mutual communication and interaction, largelybenefts from the elements of soft power such as culture, education, sport and etc. for creatingmutual sympathy. The increase of positive perceptions enables the connection between people.Thus, people could know and understand each other. Afterwards, long term and persistentrelations could be established and countries could gain sympathy. Cultural Diplomacy in PublicDiplomacy is practiced through Exchange programs and cultural associations in foreign countries.The Exchange programs such as Fullbright and Erasmus; associations such as French CulturalAssociations and British Councils are the best examples.Recently, the states willing to createinteraction between societies and long-term relations deeply focus on two elements: Educationand Language. The countries that mange to teach their own language to other societies alsomanipulate the education system/perception of these societies and transmit their own culturalvalue. Furthermore, these countries beneft from the attraction of culture and education calledas soft power elements rather than imposition and press. This paper explains the role of publicdiplomacy in the new century, underlines the success of strategies practiced in educational feldand emphasizes on the Turkey s potential for cultural diplomacy.

PDF

___

Akçadağ, E. (2012). ABnin Kamu Diplomasisi ve Türkiyeye Yansımaları. Kamu Diplomasisi (Ed: Abdullah Özkan-Tuğçe Ersoy Öztürk). İstanbul: Tasam Yayınları
Akçadağ, E. (2011).Türkiyede ve Dünyada Kamu Diplomasisi. Kamu Diplomasisi Enstitüsü (www.kamudiplomasisi.org). İstanbul
Cull, J.Nicholas. (2009). Public Diplomacy Before Gullion. Handbook of Public Diplomacy. Nancy Snow and Philip M. Taylor (Eds.). Newyork: Routledge
Canbolat, İ.S. (2009). Türk Dış politikasının Avrupa ile ilişkiler çerçevesinde geleceği. Uluslar arası 3. Türk dış politikası sempozyumu tebliğleri. (Ed: Sedat Laçiner, Hacali Necefoğlu, Hasan Selim Özertem). Ankara: Uluslar arası stratejik araştırmalar yayınları
Doğan, E. (2012). Kamu Diplomasisinin sunduğu fırsatlar ve kısıtlar üzerine. Kamu Diplomasisi (Ed: Abdullah Özkan-Tuğçe Ersoy Öztürk). İstanbul: Tasam Yayınları
Gönlübol, M. (1993). Uluslar arası Politika: İlkeler, kavramlar, kurumlar. Ankara: Attila Kitabevi
İnan, E. (2012). Kamu Diplomasisi ve Halkla İlişkiler Ekseni. Kamu Diplomasisi (Ed: Abdullah Özkan-Tuğçe Ersoy Öztürk). İstanbul: Tasam Yayınları
Kalın, İ. (2011) . Soft Power and Public Diplomacy in Turkey, Perceptions, Vol: 16, No:1
Kalın, İ. (2012). Türk Dış Politikası ve Kamu Diplomasisi. Kamu Diplomasisi (Ed: Abdullah Özkan-Tuğçe Ersoy Öztürk). İstanbul: Tasam Yayınları
Leonard, M., Alakeson, V. (2000). Going Public: Diplomacy for the Information Society. London: The Forein Policy Center
Morrow. E. R. What is Public Diplomasi? Center of Public Diplomacy. (http://fetcher. tufts.edu/murrow/public-diplomacy.html, Erişim:03.06.2014)
Nye, S.J. (2005). Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs
Özkan, A. (2014a). 21. Yüzyılın etkili iletişim yöntemi kamu diplomasisinde yumuşak güç unsuru olarak medyanın stratejik kullanımı. International Communication Science and Media Studies Congress.(12-15 May 2014). Kocaeli University Faculty of Communication: Kocaeli.
Özkan, A. (2013) Ülke Markası İnşasında Kamu Diplomasisinin Rolü ve Türkiyenin Kamu Diplomasisi İmkanları. Avrupa Sosyal Bilimler Araştırma Konferansı bildirisi. 19 Haziran 2013. İstanbul
Özkan, A. (2012). Kamu Diplomasisi. İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi ders notları. İstanbul
Sancar, A. (2012). Kamu Diplomasisi ve Uluslararası Halkla İlişkiler. İstanbul: Beta Yayınları
Signitzer,B.(2008). Public Relations and Public Diplomacy, Some Conceptual Explorations. Ansgar Zerfass, Betteke van Ruler, Krishnamurthy Sriramesh, (Eds.), Public Relations Research-European and Internationals Perspectives and Innovations
Signitzer,B, Wamser,C. (2006). Public Diplomacy: A Specifc Governmental Public Relations Functions. Public Relations Theory II. (Der.) Carl Botan ve Vincent Hazelton. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
Simonin, B. (2008). Nation Branding and Public Diplomacy: Challenges and Opportunities. Fletcher Forum of World Affairs 32 (3):19-34
Sönmezoğlu, F. (1989). Uluslar arası Politika ve Dış Politika Analizi. İstanbul: Filiz Kitabevi
Snow,N.(2009). Rethinking Public Diplomacy. Nancy Snow & Philip M.Taylor. (Eds.) Handbook of Public Diplomacy, New York: Routledge
Szondi, G. (2008). Public Diplomacy and National Branding: Conseptual Similarities and Differences. Discussion paper in diplomacy.Netherland Institute of International Relations Clingendael, No:112. Netherland.
Tiedeman, A. (2005). Branding America: An Examination of U.S. Public Diplomacy Efforts After Sebtember 11, 2001. Master Thesis. Tufts University the Fletcher School of Law and Diplomacy.
Yağmurlu, A. (2007). Halkla İlişkiler Yönetimi Olarak Kamu Diplomasisi. İletişim Araştırmaları Dergisi. Ankara
Yavaşgel, E. (2004). Siyasal İletişim: Kavramlar ve Ardındakiler. Ankara: Babil Yayınları