TÜRKİYE'YE GÖÇ ETMİŞ İRANLI KADINLARIN SOSYOEKONOMİK DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Bu araştırmada, Türkiye’ye göç eden İranlı kadınların ekonomik, sosyal ve eğitim durumları incelenmiştir.Araştırmanın evrenini İstanbul ilinde yaşayan ve Türkiye’ye göç etmiş İranlı kadınlar oluşturmaktadır. Araştırmaİstanbul genelinde bulunan 101 İranlı göçmen kadın ile gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın veri toplama aracıolarak “Anket Formu” kullanılmıştır. Veriler SPSS 20.0 paket programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerinanalizinde tanımlayıcı nitelikteki frekans analizlerinden faydalanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre İranlıgöçmen kadınların; yarısından fazlasının evli olduğu, çoğunun üniversite mezunu olduğu, çoğunun Türkiye’deeğitimlerine devam edemediklerini ve düzenli bir işte çalışamadıklarını, iş bulma konusunda zorlukyaşadıklarını, katılımcıların çoğunun sosyal yardım almadıklarını, dil, eğitim, sosyal ve ekonomik olarak sorunyaşadıklarını ortaya çıkarmaktadır.

THE EXAMINATION OF SOCIO-ECONOMIC STATUS OF IRANIAN IMMIGRANT WOMEN IN TURKEY

This research has examined the socio-economic status and the level of education of Iranian immigrant women in Turkey. The universe of the research consists of Iranian immigrant women living in Istanbul. This research was conducted on 101 Iranian immigrant women all over Istanbul. “Questionnaire Form” was used as the research's data collection tool. The data were analyzed using the SPSS 20.0.. Frequency Analysis, a descriptive statistical method, was utilized in the analysis of the data. According to the results of the research, it has shown that more than half of Iranian immigrant women are married, most of them have undergraduate degree, most of them cannot continue their education in Turkey but they do not work in a regular job, they have difficulty in finding a job, that most of the participants do not receive social assistance, most of them have problems about language, education, and socio-economic status.

PDF

___

Arabacı, Z., Hasgül, E. ve Serpen, A.S. (2016). Türkiye’de kadın göçmenlik ve göçün kadın sağlığı üzerine etkisi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi,16(36), 129-144.
Arslan, E. (2012). Etnik farklılık, Kendini anlamlandırma ve göç: Denizli’ye Doğudan göç eden kadın ile Batıdan göç eden kadın kimlik ve cinsiyet deneyimler. Yüksek Lisans Tezi. Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
Bayraklı, C. (2007). Dış göçün sosyo-ekonomik etkileri: görece göçmen konutlarında yaşayan Bulgaristan göçmenleri örneği. Yüksek Lisans Tez. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Bozan, İ. (2014). Türkiye’de iç göç hareketleri ve göçün eğitim üzerindeki etkisi: bir durum çalışması. Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bozbeyoğlu, E. (2015). Mülteciler ve insan hakları. Moment Dergi. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 2(1), 60-80.
Buz, S. (2007). Göçte Kadınlar: Feminist Yaklaşım Çerçevesinde Bir Çalışma. Toplum ve Sosyal Hizmet Dergisi, 18(2), 37-50.
Ciğerci-Ulukan, N. (2008). Göçmenler ve işgücü piyasası: Bursa’da Bulgaristan göçmenleri örneği. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Coşkun, E. (2005). Uluslararası göç teorilerinde kadınlar, batı Avrupa ülkelerine göç, göçmen politikaları ve kadın göçmenlerin ekonomiye katkısı. Yüksek Lisans Tezi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dedeoğlu, S. (2011). Türkiye’de göçmenlerin sosyal dışlanması: İstanbul hazır giyim sanayinde çalışan Azerbaycanlı göçmen kadınlar örneği. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 66(1),31-47.
Ekici, S.; Tuncel G. (2015). Göç ve insan. Birey ve Toplum Dergisi, 5(1),25-30.
Ereş, F. (2015). Türkiye’de göçmen eğitimi sorunsalı ve göçmen eğitiminde farklılığın yönetimi. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 17- 24.
Erez, E. (2000). Immigration, culture conflict and domestic violence/woman battering. Crime Prevention and Community Safety: An International Journal, 2(1), 27-36.
Kalaylıoğlu, Y. A. (2014). Uluslararası göç bağlamında Bourdieu’nun kavramları: Ankara’da yaşayan İranlılar örneği. İdeal kent Dergisi, 5(14), 182-205.
Kalfa Topateş, A., Durmaz. N. ve Topateş, H. (2017). Araf’ta kalmak: Denizli’de yaşayan İranlı sığınmacı ve mültecilerin çalışma deneyimleri. Farklılıklar, çatışmalar ve eylemlilikler çağında sosyoloji VIII. Ulusal Sosyoloji Kongresi bildiriler kitabı, (24), 341-345.
Kandemir, O., Bakırtaş, O. (2010). Gelişmekte olan ülkeler ve beyin göçü: Türkiye örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi,18(3), 961-974.
Kaşka, S. (2005). Ev içi hizmetlerin küreselleşmesi ve Türkiye’deki göçmen kadınlar. Tes-İş Sendikası Dergisi, 3,49-54.
Khodaviren, M. (2015). Migration of İranian women to the UK. Submitted to the University of Hertfordshire in partial fulfilment of the requirement of the degree of MA by Reserch.
Lotfi, S., Çelik-Gümüş, G. (2019). Ekonomi ve çalışma yaşamı bağlamında sığınmacı ve göçmenlerle sosyal hizmet. Göktuna Yaylacı, F. Ed. İçinde. Türkiye’de sığınmacı, mülteci ve göçmenlerle sosyal hizmetler. Transnational Press London, 99-112.
Özdemir, M. (2008). Türkiye’de iç göç olgusu ve kentleşme süreci. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Pieronia, L., Agostinob, G. and Lanaric, D. (2019). The effects of language skills on immigrant employment and wages in Italy. Munich Personal RePEc Archive.
Department of Political Science, University of Perugia, Department of Economics, Roma Tre University, Department of Medicine, University of Perugia. JEL codes: J15, J20, J31:1-32.
Sayın, Y., Usanmaz, A., Aslangiri. F. (2016). Uluslararası göç olgusu ve yol açtığı etkiler: Suriye göçü örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik araştırmalar dergisi,18(31), 1-13.
Şahin, Ç. (2015). Türkiye’de göçmen işçiler sorunu. Toprak İşveren Sendikası.
Şeker, D. ve Uçan, G. (2016). Göç sürecinde kadın. CBÜ Sosyal bilimler dergisi, 14(1), 200- 214.
T.C İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğü. Giriş-Çıkış İstatistikleri. (2018). https://www.goc.gov.tr/giris-cikis. Erişim Tarihi: 5.09.2019.
Topçu, S. (2006). Göç eden ve göç etmeyen kadınların sağlığı geliştirme davranışlarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
TÜİK (2016-2017). Uluslararası göç istatistikleri, 2017/ İllere ve vatandaşlığa göre Türkiye’ye gelen ve Türkiye’den giden göç.
TÜİK. (2019). Uluslararası Göç İstatistikleri, 2018. http://tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=30711 Erişim Tarihi: 5.09.2019.
TÜİK. (2020). Uluslararası Göç İstatistikleri, 2019. https://tuikweb.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33709 Erişim Tarihi: 30.01.2021.
Varol, N. ve Gültekin, T. (2016). “Etkin bir göç faktörü: afetler.” AÜDTCF, Antropoloji Dergisi, (32), 43-51.
Zschirnt, E. ve Ruedin, D. (2016). Ethnic discrimination in hiring decisions: a meta-analysis of correspondence tests 1990- 2015. Journal of Ethnic and Migration Studies, 42 (7), 1115 – 1134.
Zubaroğlu Yanardağ, M., Yanardağ, U., Avcı, Ö. (2020). Avrupa Birliği ve Türkiye’de göç politikalarını etkileyen bazı gelişmeler ve sosyal hizmet mesleği açısından bir tartışma. Arch Health Sci Res, 7 (1), 95-103.