1912

Öğretmenlerin Okul kültürünü algılama düzeyleri: Büyükçekmece örneği

Arastırmanın amacı ilköğretim okullarındaki yönetici ve öğretmenlerin kurumlarındaki kültüre iliskin algılarının belirlenmesidir. Arastırmada genel tarama yöntemi kullanılmıstır. Ölçme aracı olarak Sisman tarafından (1994) gelistirilmis olan “Okul Kültürü Ölçeği”nden yararlanılmıstır. Đstanbul ili Büyükçekmece ilçesi ilköğretim okullarında görevli 30 yönetici ve 331 öğretmen arastırmanın çalısma grubunu olusturmustur. Elde edilen bulgular sonucunda öğretmen ve yöneticilerin kurumlarındaki kültüre iliskin algıları ile ilgili sonuçlarda kurum kültürünün yerlesmesine “çoğunlukla” katıldıkları belirlenmistir. Arastırmada, yöneticilerin kurum kültürünü algılama düzeyleri öğretmenlere göre daha yüksek çıkmıstır.

Teachers perceptions of school culture: Buyukcekmece sample

The purpose of this study is to detemine school administrators’ and teachers’ perceptions of organisational culture. Survey method was used in the study. Scale entitled as “School Culture Scale” previously devised by Sisman (1994) was used in the study. 30 administrators and 331 teachers, who work at primary schools in Buyukcekmece Region, constituted the study group .Results of the study showed that administrators’ and teachers’ perceptions of school culture were determined within the range of “most of the time”. With regards to title variable, administrators’ perceptions of school culture were higher than teachers.

PDF

___

Açıkalın, A. (1994). Çağdas örgütlerde insan kaynağının yönetimi. Ankara : Pegem Yayınları.
Bakioğlu, A., Hacıfazlıoğlu, Ö., & Özcan, K. (2010). Influence of mentors on principals’ career phases. Teachers and Teaching. Theory and Practice, 16 (2), 245-259.
Balcı, A. (2001). Etkili okul ve okul gelistirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Bulach, C. R. (2001). A four step process for identifying and reshaping school culture. Principal Leadership, 1(8), 48-51
Cameron, K. S. & Quinn, R. E. (2006). Diagnosing and changing organizational culture: Based on the competing values framework. John Wiley & Sons: San Francisco.
Çalıs, E. (2008) Öğretmenlerin Kurum Kültürünü Algılama Düzeyleri: Uğur Dershaneleri Örneği. (Yayınlanmamıs Yüksek Lisans Projesi). Bahçesehir Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çelik, V. (2000).Okul Kültürü ve Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık Tic. Ltd. Sti.
Çelik,V. (2002). Okul kültürü ve yönetimi. 3.Baskı. Ankara: Pegem A Yayıncılık Tic. Ltd. Sti.
Çetin, M. Ö. (2004). Örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık. Ankara: Nobel. Day, C., & Bakioğlu, A. (1996). Development and Disenchantment in the professional lives of headteachers. In I. F. Goodson & A. Hargreaves (Eds.), Teachers' professional lives (ss. 117-130). London: Falmer Press.
Deal, T. E. & Peterson, D.K. (1999). Shapping school culture: The Heart of leadership. San Fransisco: Jossey- Bass Publishers.
Demirtas, Z. (2010). Okul kültürü ile öğrenci basarısı arasındaki iliski, Eğitim ve Bilim / Education and Science , 35 (158),3 -13.
Fırat, N. S. (2010). Okul müdürü ve öğretmenlerin kurum kültürü ile değer sistemlerine iliskin algıları. Eğitim ve Bilim, 35 (156), 71- 84.
Fiore, D., (2000). Positive school cultures: The importance of visible leaders. Contemporary Education, 71 (2), 11- 14.
Gümüseli, Đ. A. (2006). Okul Kültürü ve Liderlik, artı@eğitim Dergisi http://www.agumuseli.com/modules/weblog/details.php?blog id=13 (ziyaret tarihi: 21temmuz 2008).
İbicioğlu, C. (1999). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Kültürel Liderlik Davranısları. (Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi). Malatya: Đnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İrmis, A., (1995). Örgüt Yapısı Açısından Örgüt Kültürü ve Bir Uygulama. (Yayımlanmamıs Doktora Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
İpek, C. (1999). Resmi ve Özel Liselerde Örgütsel Kültür ve Öğretmen Đliskisi. (Yayımlanmamıs Doktora Tezi). Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Karasar, N. (2003). Bilimsel arastırma yöntemi. Ankara: Nobel
Kuyumcu, M. (2007). Đlköğretim Okullarında Okul Kültürü ve Takım Liderliği. (Yayımlanmamıs Doktora Tezi). Elazığ: Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Litrell, J. & Peterson, S. J. (2001). Transforming the school culture: A model based on an exemplary counselor. Proffesional School Counselling, 4, 5, 310- 320.
Narsap, H. (2006). Genel ve Meslek Liselerinde Örgüt Kültürü. (Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi). İstanbul, Marmara Üniversitesi, Yayımlanmamıs
Pehlivan, Đ. A. (1998). Yönetsel mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegem.
Saphier, J.& King, M. (1985). Good seeds grow in strong cultures. Journal of Educational Leadership. 42, 6, 67–74.
Schein, E. H. (1992). Organizational culture and leaderhsip. (Second Edition). San Francisco: Jossey- Bass Publishers.
Schein, E. H. (2010). Organizational culture and leaderhsip. (Second Edition). San Francisco: Jossey- Bass Publishers. (Fourth Edition). John Wiley & Sons: San Francisco.
Simsek, Y. (2003). Okul Müdürlerinin Đletisim Becerileri ile Okul Kültürü Arasındaki iliski Eskisehir ili Örneği. (Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi). Eskisehir: Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Sisman, M. (1994). Örgüt kültürü. Eskisehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
Sisman, M. (2002). Örgütler ve kültürler. 1.Baskı. Ankara: Pegem A.
Sisman, M. (2007). Örgütler ve kültürler. 2.Baskı. Ankara: Pegem A.
Terzi, R.A. (1999). Özel ve Devlet Liselerinde Örgüt Kültürü. (Yayımlanmamıs Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilmileri Enstitüsü.
Terzi, R.A. (2000). Örgüt Kültürü. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım Ltd. Sti.
Yolasan, A. (2006). Genel Liselerde Yaratıcı Örgüt Kültürünü Olusturmada Okul Yöneticilerinin Rollerinin Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamıs Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.