VERGİ PLANLAMASI ÇERÇEVESİNDE UZLAŞMA KURUMU

Tüm dünyada artan refah seviyesi ile birlikte kamu hizmetlerine de talep artmaktadır. Bu talebi karşılamak için yapılan kamu harcamaları temel olarak vergi gelirleriyle finanse edilmektedir. Bu durum devlet açısından daha fazla vergi toplama ihtiyacını ortaya çıkarmaktadır. Ancak mükellefler özellikle işletmeler sürekli olarak daha az vergi ödemenin yollarını aramakta ve bu amaçla vergi planlaması yapmaktadırlar. Devletlerin daha fazla vergi alma amacına karşılık bireylerin daha az vergi ödeme isteği vergi uyuşmazlıklarını artırmaktadır. Türk vergi hukukunda uzlaşma uyuşmazlığın yargı yoluna gitmeden idare ile mükellef arasında anlaşma yoluyla çözümlenmesidir. Bu çalışmada Türk vergi hukukunda uygulanan uzlaşma müessesesinin işleyişi, adalet açısından meydana gelen uygulamadaki sorunlar ile uzlaşmanın vergi planlama aracı olarak işletmeler ve devlet tarafından ne şekilde değerlendirileceği hususları literatür incelemesi ve hukuki mevzuatın tekrar gözden geçirilmesi çerçevesinde ortaya konulmaktadır. Çalışma ile mükelleflerin agresif vergi planlaması çabalarının sonucunda uzlaşma yoluna gitmesiyle devlet açısından elde edilen gelirin vergiler ve cezalar açısından devletin vergi planlamasını ne şekilde etkilediği belirtilmeye çalışılmıştır.

COMPROMISE AGGREEMENT IN ACCORDANCE WITH TAX PLANNING

With increasing levels of welfare, demand for public services is increasing all over the world. Public expenditures which satisfy this demand are financed by tax revenue. This situation has make government to collect tax much more. However taxpayers, especially companies, always investigate to pay tax more less. So they do tax planning. As government aims are in conflict with taxpayers aims, tax disputes increases in partes. Settlement is an administrative solution between government and taxpayers without taking legal action. In this paper it has been stated how settlement institution action is, what is the problem for justice in implementation and what settlement is considered by both government and taxpayers as a tax planning means. How the revenue which acquired from compromise in consequence of taxpayer s agressive tax planning have an impact on government s tax planning with regards to taxes and punishments will state in the paper.

PDF

___

Akdoğan, A. (2013). Kamu Maliyesi. Ankara: Gazi Kitabevi.
Bilici, N. (2013). Vergi Hukuku. 31. Baskı, Ankara:Seçkin Yayınları.
Birinci, N. (2009). Uluslararası Vergi Planlamasının Analizi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Üniversitesi.
Budak, Y. (2006). Uzlaşma Kişiye Özel Vergi Affı(mı)dır. Vergi Dünyası, 304, 60.
Candan, T. (2006). Vergilendirme Yöntemleri ve Uzlaşma. Ankara: Maliye ve Hukuk Yayınları Çağan, N. (1984). Türk anayasası açısından vergileme yetkisi, Anayasa Yargısı, Cilt No:1.
Demir, A. (1998). Uzlaşma müessesinden beklenen faydanın sağlanabilmesi için iki öneri. Vergi Dünyası, 88, 43.
Demirci, A. (2007). Uzlaşma için öneriler, Vergi Dünyası, 315, 25.
Doğrusöz, B. (2013). Uzlaşma Kurumunun Düşündürdükleri. Erişim tarihi ve Erişim: 25.11.2013, http:// referansgazetesi.com/print. aspx? HBR __ KOD, Dura, İ. H. (2009). Uzlaşma Nedir? Vergi Sorunları Dergisi, 253, 50.
Edizdoğan, N., Çetinkaya, Ö. ve Gümüş, E. (2011). Kamu Maliyesi, Bursa: Ekin Kitabevi.
Eroğlu, O. (2014). Kurumlar Vergisinde Vergi Planlaması. Bursa:Ekin Yayınevi.
Garbarino, C. (2011). Aggressive Tax Strategies and Corporate Tax Governance: An Institutional Approach. European Company and Financial Law Review, 8(3).
Gelir İdaresi Başkanlığı (2013), Faaliyet Raporu, Ankara.
Güçlü, S. (2007). Hatalı Uzlaşmalar Hakkında. Vergi Sorunları Dergisi, 225 (38).
Karadağ, N. Ç. (2009). Hukuki Güvenlik İlkesinin Vergi Planlamasında Taşıdığı Anlam Üzerine Bir Değerlendirme. A.Ü. Hukuk Fakültesi Yayını, -Prof. Dr. Mualla Öncele Armağan.
Karakoç Y. (2011). Genel Vergi Hukuku. Ankara:Yetkin Yayınları.
Karakoç, Y. (2007). Vergi Sorunlarının/Uyuşmazlıklarının Çözüm Yolları. Ankara:Yetkin Yayınları. Kırbaş, S. (2006). Vergi Hukuku. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Korkusuz, M. (1998). Vergi sistemimizde uzlaşma müessesesi ve bugünkü durumu üzerine bir değerlendirme. Yaklaşım Dergisi, 83, 7879.
Nas, A. (2008). Türk Vergi Hukukunda Uzlaşma Kurumu. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Öncel, M, Kumrulu, A. ve Çağan, N. (2013) Vergi Hukuku, Ankara: Turhan Kitabevi.
Saygılı, N. (2012). Vergi yönetimi açısından vergi yargısına bakış, Danıştay ve İdari Yargı Günü 144. Yıl Sempozyum, Ankara, 11 Mayıs, 217. http://www.danistay.gov.tr/sempozyum/2012/2012.pdf , Erişim Tarihi: 17.06.2014
Serim, N. (2006). Türkiyede ve Abdde uzlaşma sistemi. Vergi Sorunları Dergisi, 214, 104.
Sözer, C. (1998). Küçük ve orta ölçekli işletmelerde vergi planlaması, Mali Çözüm Dergisi, 45, 67.
Şişman, B. (2003). İşletmelerde Vergi Planlaması Yöntemleri. İstanbul: Yaklaşım Yayınları.
Şenyüz, D. (2015). Vergi Ceza Hukuku. 8.Baskı, Bursa:Ekin Kitabevi. Tuncer, S. (2008). İşletme Vergiciliğinde Vergi Planlaması. Yaklaşım Dergisi, 181, 10.
Türkiye Kurumsal Yönetim Derneği (2013) Kurumsal Yönetim İlkeleri Işığında Aile Şirketleri Yönetim Rehberi, TKYD Yayınları.
Weiner, J. M. (2006). Company Tax Reform in the European Union. Guidance from the United States and Canada on Implementing Formulary Apportionment in the EU New York: Springer Science + Business Media
Yıldırım, A. ve Demirarslan, A. (2006). Vergi planlaması çalışmaları çerçevesinde, yatırım indirimi istisnasında 2006 yılında yapılan, 2007 ve 2008 yıllarında yapılacak tercihin belirlenmesi. Vergi Dünyası, 302, 95.
Yılmaz, E. (2009). Uzlaşma müessesesinin hukuki niteliği ve temel vergilendirme ilkeleri açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1-2(338).

Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi-Cover

ISSN: 1306-2174
Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
Başlangıç: 2005
Yayıncı: Abant İzzet Baysal Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi