Tüm dünyada artan refah seviyesi ile birlikte kamu hizmetlerine de talep artmaktadır. Bu talebi karşılamak için yapılan kamu harcamaları temel olarak vergi gelirleriyle finanse edilmektedir. Bu durum devlet açısından daha fazla vergi toplama ihtiyacını ortaya çıkarmaktadır. Ancak mükellefler özellikle işletmeler sürekli olarak daha az vergi ödemenin yollarını aramakta ve bu amaçla vergi planlaması yapmaktadırlar. Devletlerin daha fazla vergi alma amacına karşılık bireylerin daha az vergi ödeme isteği vergi uyuşmazlıklarını artırmaktadır. Türk vergi hukukunda uzlaşma uyuşmazlığın yargı yoluna gitmeden idare ile mükellef arasında anlaşma yoluyla çözümlenmesidir. Bu çalışmada Türk vergi hukukunda uygulanan uzlaşma müessesesinin işleyişi, adalet açısından meydana gelen uygulamadaki sorunlar ile uzlaşmanın vergi planlama aracı olarak işletmeler ve devlet tarafından ne şekilde değerlendirileceği hususları literatür incelemesi ve hukuki mevzuatın tekrar gözden geçirilmesi çerçevesinde ortaya konulmaktadır. Çalışma ile mükelleflerin agresif vergi planlaması çabalarının sonucunda uzlaşma yoluna gitmesiyle devlet açısından elde edilen gelirin vergiler ve cezalar açısından devletin vergi planlamasını ne şekilde etkilediği belirtilmeye çalışılmıştır.