Bu çalışmada, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve Türkiye’de rekabet politikası çerçevesinde firma birleşmeleri konusu ele alınarak, tarihsel gelişim sürecinde firma birleşmelerine olan yaklaşımdaki değişim açıklanmaktadır. Globalleşme ve değişen ekonomik şartlara bağlı olarak piyasalarda ayakta kalabilme ve rekabet edebilme endişesi verimlilik ölçütünün ön plana çıkmasına neden olmaktadır. Dahası başta ABD’nin arkasından da AB’nin birleşmelere yönelik olarak daha esnek ve ılımlı yaklaşmaları sonucunu doğurmuştur. Türkiye’de birleşme ve satın almalar özellikle 1980’lerden sonra artmaya başlamıştır. Türkiye’nin bir yandan globalleşmenin diğer yandan ileride AB’ye tam üye olması durumunun gerek iç gerekse de dış piyasalarda yaratacağı etkileri dikkate alarak ciddi ve kapsamlı bir birleşme stratejisi benimsemesi gerekmektedir. Bu çerçevede Türkiye birleşmelerle ilgili karar verirken sadece piyasa gücü analizini değil aynı zamanda etkinlik analizini de dikkate almalıdır.

In this study, the mergering of firms in the United States, European Union and Turkey are examined within the competition policy and the changes in approaches that are explained in a historical aspect. The fear of survival and competence in the markets comes out as a result of globalisation and changing economic conditions causes economic measures to be set as a priority. Moreover, it has caused USA, followed by EU, to have a more flexible and positive attitude towards mergering. Mergers and acquisitions in Turkey have started to increase, especially after 1980. A serious and extensive unification strategy is needed with respect to the effects of the full membership on domestic and external markets, in one hand globalisation, on the other, full membership to European Union of Turkey. In this perspective, Turkey should take into consideration not only market power analysis but also efficiency analysis at the same time.