MÜZİK ÖĞRETMENİ ADAYLARININ ÇOKLU ZEKÂ PROFİLLERİNİN PİYANO VE BİREYSEL ÇALGI DERSİ BAŞARILARI VE BAZI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN KARŞILAŞTIRILMASI

Bu çalışmada, Necmettin Erbakan Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Müzik Eğitimi Anabilim Dalı öğrencilerinin çoklu zekâ profilleri ile piyano ve bireysel çalgı ders başarıları; cinsiyet ve sınıf değişkenlerinin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Armstrong (1994) tarafından geliştirilmiş, 80 maddelik “Çoklu Zekâ Alanlarını Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Ayrıca ilgili değişkenleri elde etmek için yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Ölçek 106 öğrenciye uygulanmıştır, elde edilen verilerin normal dağılıp dağılmadığını anlamak için Kolmogorov Smirnov testi uygulanmış, çıkan sonuçlar neticesinde veriler normal dağıldığı için çoklu grupların karşılaştırılmasında parametrik testlerden ANOVA, ikili grupların karşılaştırmasında ise Independent Sample-T testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; kız öğrencilerin, sözel, görsel, müziksel, bedensel, benlik ve doğa zekâsı profillerinin erkek öğrencilere göre daha gelişmiş olduğu; sınıf düzeyi değişkenine göre ise zekâ profilleri arasında hiç bir fark bulunmadığı ortaya çıkmıştır. Ortaya çıkan diğer önemli sonuçlardan bazıları; bireysel çalgı ders notları 60-74 arası olan öğrencilerin sözel zekâ profillerinin, 50-59 arası olan öğrencilerinkine göre daha gelişmiş olduğu; piyano ders notları 0-49 arası notları olan öğrencilerin görsel zekâ profillerinin, 50-74 arası notları olan öğrencilerin görsel zekâ profillerine göre daha gelişmiş olduğu şeklindedir.

Anahtar Kelimeler:

Çoklu Zekâ Kuramı, Müzik Eğitimi, Piyano, Bireysel Çalgı, Cinsiyet, Sınıf.

PDF

___

Armstrong, T. (1994b). Educational leadership. USA Alexandria: ASCD Publishing.
Azar, A. (2006). Lisede seçilen alan ve ÖSS alan puanları ile çoklu zekâ profilleri arasındaki ilişki. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Bahar, 46, 157-174.
Berkant, G.H., ve Ekici, G. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde öğretmen öz-yeterlik inanç düzeyleri ile zekâ türleri arasindaki ilişkinin değerlendirilmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 16(1), 113-132.
Çuhadar, H.C. (2017). Müziksel zekâ. ÇÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 26(3), 1- 12.
Dalkıran, E. (2017). Müzik eğitimi ve resim eğitimi öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının bazı değişkenlere göre karşılaştırılması. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 9(22), 225-234.
Demirel, Ö. (1995). Öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Doğan, Y., ve Alkış, S. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının sosyal bilgiler derslerinde çoklu zekâ alanlarını kullanabilmelerine yönelik görüşleri. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 20(2), 327-339.
Fumham, A., Fong, G., ve Martin, F. (1999). Sex and cross-cultural differences in the estimated multifaceted intelligence quotient score for self, parents, and sibilings. Personality and Individual Diferences. 26, 1025-1034.
Gardner, H. (2004). Zihin çerçeveleri, çoklu zekâ kuramı. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Goleman, D. (2003). Duygusal zekâ. (24. Baskı). (Çev. Seçkin Yüksel, B.), İstanbul: Varlık Yayınları. (Eserin orijinali 1995’de yayımlandı).
Gürçay, D., ve Eryılmaz, A. (2002). Lise 1. sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ alanlarının tespiti ve fizik eğitimi üzerine etkileri. Web:http://www.old.fedu.metu.edu.tr/ ufbmek5/netscape/b_kitabi/PDF/Fizik/Bildiri/t114DD.pdf adresinden 22 Kasım 2019 tarihinde alınmıştır.
Harms, G.D. (1998). Self-perceptions of multiple intelligences among selected third, seventh, and eleventh-grade students in South Dakota. Dissertation Abstracts International. 59(8), 2850.
Kurt, M., Çinici, A., ve Demir, Y. (2011). Dokuzuncu sınıf öğrencilerinin çoklu zekâ kuramına göre zekâ alanları ile biyoloji dersine yönelik akademik başarıları ve cinsiyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 3, 51-68.
Nasser, R., Singhal, S., ve Abouchedid, K. (2008). Gender differences on self-estimates of multiple ıntelligences: a comparison between Indian and Lebanese Youth. Journal of Social Sciences. 16(3), 235-243.
Özden, Y. (2014). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem Akademi.
Pirgon, Y. (2009). Piyano eğitiminde karşılaşılan teknik güçlüklerin aşılmasına yönelik bir uygulama. Yayımlanmamış doktora tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Talu, N. (1999). Çoklu zekâ kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 5, 64-72.
Tuğrul, B., ve Duran, E. (2003). Her çocuk başarılı olmak için bir şansa sahiptir: zekânın çok boyutluluğu çoklu zekâ kuramı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 24, 224-233.
Yalçınkaya, B., Eldemir, C., ve Sönmezöz, F. (2014). Müzik öğretmeni adaylarının bireysel çalgı dersine yönelik tutumlarının değerlendirilmesi. Turkish Studies - International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 9(2), 1583-1595.