KLASİK TÜRK EDEBİYATINA VE KLASİK TÜRK EDEBİYATI ÖĞRETİMİNE İLİŞKİN TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ GÖRÜŞLERİ

Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının klasik Türk edebiyatı ve klasik Türk edebiyatı öğretimine ilişkin görüşlerinin belirlenmesidir. Bu amaç doğrultusunda iki araştırma sorusu oluşturulmuş ve bu sorular temelinde çalışma yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubunu Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Eğitimi Bölümü birinci sınıf öğrencilerinden uygun örnekleme yöntemi ile belirlenen 48 Türkçe öğretmeni adayı oluşturmuştur. Nitel yaklaşıma dayalı olarak tarama yönteminin kullanıldığı çalışmada veri toplama aracı olarak yapılandırılmamış görüşme formu kullanılmıştır. Görüşme formundan elde edilen veriler içerik analiziyle çözümlenmiş ve tablolar hâlinde sunulmuştur. Öğrenci görüşlerinden örneklerin verildiği ve daha önce yapılan çalışmaların sonuçlarıyla değerlendirmelerin yapıldığı çalışmada Türkçe öğretmeni adaylarının klasik Türk edebiyatının Türk edebiyatının önemli bir parçası olduğunu, kültür ve gelecek açısından önem arz ettiğini, okullarda klasik Türk edebiyatı eğitiminin verilmesi gerektiğini, klasik Türk edebiyatı öğretiminde bazı sorunlar yaşandığını düşündükleri sonucuna varılmıştır. Çalışmanın sonunda elde edilen verilerden hareketle klasik Türk edebiyatı öğretimi ile ilgili önerilersunulmuştur.

___

  • Bilkan, A. F. (1991). Liselerimizde divan edebiyatı üzerine düşünceler, Millî Eğitim, 106. sayı s. 5-13.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. (14. Baskı). Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. (2. Baskı), Ankara: Anı Yayınları.
  • Gibb, E. J. W. (1999).Osmanlı şiirinin hususiyeti ve sahası. Osmanlı Divan şiiri üzerine metinler (1. Baskı) içinde (54-63). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Gökyay, O. Ş. (1978). Divan edebiyatı kimin?, Türk Dili. s.224-236.
  • Güzel, A. (2006). Edebiyat Eğitiminde Amaçlar ve Bu Amaçlara Yönelik Yöntem Teknik ve Örnek Uygulamalar. Millî Eğitim, 169, 85-106.
  • İspirli, S. A., Gülbahçe, A. (2009). Gençlerimiz ve divan edebiyatı öğretimi - Erzurum ili örneği- Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 2(4), s. 654-671.
  • Kaynak, M. A. (2011). Divan edebiyatı metinlerinin ilköğretim II. kademede kullanılabilirliği ve hayriyye-i Nâbî’nin 8. sınıf Türkçe ders kitabında etkinliklerle işlenmesi.
  • Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. T.C. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Erzincan.
  • Levent, A. S. (2006). Divan edebiyatı. Aklın Aydınlığında Eğitim. 7 (77-78), s. 132.
  • Mcmillan, J. H. Schumacher, S. (2010). Research in education: evidence-based inquiry (7th edition). New York: Pearson Publishing.
  • Mengi, M. (2006). Divan edebiyatı öğretiminin sorunları ve bazı çözüm önerileri. Aklın Aydınlığında Eğitim. 7 (77-78), s. 16-19.
  • Mermer, A., Alıcı, L,. Eflatun, M., Bayram, Y., Koç Keskin, N. (2006). Üniversiteler için eski Türk edebiyatına giriş. (11. Baskı), Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Oktaylar, H. C. (2015). Eğitim bilimleri gelişim psikolojisi. Ankara: Yargı Yayınevi.
  • Özden, M. (2010). Türkçe kaynak metinler ve Türkçe eğitimi. Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 1, s. 167-180.
  • Sağlam, F, (1999). Çuvaldız, iğne ve divan edebiyatı üzerine. Osmanlı Divan şiiri üzerine metinler (1. Baskı) içinde (324-329). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Ünver, İ. (1993). Eski Türk edebiyatı ile ilgili sorunlarımız. Türk Dili, 500, s. 118-126.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (8. Baskı). Ankara: Seçkin Yayınları.