___

• Açık, Ö. (2008). Evlilik uyumu ve bağlanma stilleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Alayi, Z., AhmadiGatab, T. ve Khamen A. B. Z. (2011). The relationship between parents’marital adjustment, parents rearing style and health of children in azad university. Social and Behavioral Sciences, 30, 1969-1975.
• Algan, C. (2018). Ebeveynini kaybetmiş evli bireylerde evlilik doyumunun aile işlevselliği açısından açıklanması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziantep: Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ayyıldız, T. (2005). Zonguldak il merkezinde 0-6 yaş çocuğu olan annelerin çocuk yetiştirme tutumları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Zonguldak: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Bahr, S. J., Chappell, C. B. ve Leigh, G. K. (1983). Age at marriage, role enactment, role consensus, and marital satisfaction. Journal of Marriage and Family, 45(4), 795-803.
• Basharpoor, S. ve Sheykholeslami, A. (2015). The relation of marital adjustment and family functions with quality of life in women. Europe's Journal of Psychology, 11(3), 432-441.
• Bulut, I. (1993). Ruh hastalığının aile işlevlerine etkisi. Ankara: Başbakanlık Kadın ve Sosyal Hizmetler Müsteşarlığı Yayınları.
• Butt, Y. A. (2001). Breastfeeding, marital satisfaction, and family functioning in primiparous couples. Unpublished degree master of arts, Coumbia: Department of Social Work and Family Studies of University of British Columbia.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Choi, H. ve Yoo, J. (2019). Husband’s emotional support provision to adult children and wife’s marital satisfaction in later life. Innovation in Aging, 3(1), 670.
• Civan, A. (2011). Eşlerin duygu dışavurum tarzları ile algılanan evlilik kalitesinin ilişkisi ve duygusal farkındalığın rolü. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Mersin: Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Çarkoğlu, A. ve Kalaycıoğlu, E. (2013). Türkiye’de aile, iş ve toplumsal cinsiyet raporu. Ankara Üniversitesi Kadın Sorunları Araştırma ve UygulamaMerkezi. http:// kasaum.ankara.edu.tr/files/2013/11/turkiyedeaileisvetoplumsalcinsiyetraporu2. pdf adresinden 20 Nisan 2019 tarihinde alınmıştır.
• Çelik, H. E. ve Yılmaz, V. (2013). Yapısal eşitlik modellemesi: Temel kavramlar – uygu- lamalar – programlama. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Dai, L. ve Wang, L. (2015). Review of family functioning. Open Journal of Social Scien- ces, 3, 134-141. DOI: 10.4236/jss.2015.312014
• Demiray, Ö. (2006). Evlilikte uyumun demografik özelliklere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Diyarbakır: Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demircioğlu, H., Tezel Şahin, F. ve Günindi, Y. (2011). Anne babaların görüşlerine göre aile işlevleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 93-105.
• Düzgün, G. (2009). Evli kişilerde depresyon, ilişkiye ilişkin inanç, kendini ayarlama düzeyinin evlilik uyumu ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Epstein, N. B., Baldwin, L. M. ve Bishop, D. S. (1983). The McMaster family assessment device. Journal of marital and family therapy, 9(2), 171-180.
• Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., ve Alpkan, R. L. (2005). Evlilik uyumu. Düşünen Adam, 18(1), 39-47.
• Erdoğan, S. (2007). Evlilik uyumu ile psikiyatrik rahatsızlıklar, bağlanma stilleri ve mizaç ve karakter özellikleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yayımlanmamış Tıpta uzmanlık tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Eroğlu, M. (2014). 0-6 yaş arası çocuğa sahip anne babaların sosyo ekonomik durumlarının ve benlik saygılarının çocuk yetiştirme tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Eskin, M. (2012). Evlilik terapisi için başvuran çiftlerin evlilik doyumu ve evlilik terapisiyle hakkındaki görüşleriyle ilişkili etmenler. Klinik Psikiyatri, 15, 226-237.
• Garip, E. S. (2010). 5-6 yaş döneminde, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuğu olan eşlerin çocuk yetiştirme stilleri ile evlilik uyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Gavazzi, S. M., McKenry, P. C., Jacobson, J. A. Julian, T. W. ve Lohman, B. (2000). Modeling the effects of expressed emotion, psychiatric symptomology, and marital quality levels on male and female verbal aggression. Journal of Marriage and Family, 62(3), 669-682.
• Ghaemian, A. ve Gholami, J. (2010). An investigation into the relationship between personality types and interpersonal problem solving styles with marital adjustment in the married students at Islamic Azad University. The Arab Journal of Psychiatry, 21(1), 70-84.
• Güzel, H. Ş. (2013). Psikiyatri kliniğine başvuran çocuklarda mizaç özellikleri, aile işlevleri ve çocuk yetiştirme tutumları ile içe yönelim/dışa yönelim sorunları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış doktora tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kabadayı, Ö. (2019). Annenin çocuk yetiştirme tutumuna evlilik uyumunun etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: Biruni Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Kalkan, M. (2002). Evlilik ilişkisini geliştirme programının, evlilerin evlilik uyum düzeyine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Karagöz, Y. (2016). SPSS 23 ve AMOS 23 uygulamalı istatitistiksel analizler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kim, H-Y. (2013). Statistical notes for clinical researchers: Assessing normal distribution (2) using skewness and kurtosis. Restorative Dentistry & Endodontics, 38(1), 52-52. doi: 10.5395/rde.2013.38.1.52
• Kodan Çetinkaya, S. (2018). Evlilik uyumuna ilişkin model araştırması. Yayımlanmamış doktora tezi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Le Compte, G., Le Compte A. ve Özer, S. A. (1978). Üç sosyo-ekonomik düzeyde, Ankaralı annelerin çocuk yetiştirme tutumları: bir ölçek uyarlaması. Türk Psikoloji Dergisi, 1(1), 5-8.
• Locke, H. J. ve Wallace, K. M. (1959). Short marital-adjustment and prediction tests: Their reliability and validity. Marriage and Family Living, 21(3), 251-255.
• Malkoç, G. ve Güren, A. S. (2017). Evli ve çocuk sahibi çiftlerin evlilik uyumu, evlilik çatışması, yakın ilişki düzeyi ve yalnızlık düzeylerinin çocuk yetiştirme tutumları ile ilişkisi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 33(1), 225- 239.
• Matejevic, M. D. ve Jovanovic, D. R. (2011). The functionality of families with children with special needs from the systemic perspective. Psychology and History, 10(1), 57- 66.
• Matejevic, M., Jovanovic, D. ve Illic, M. (2015). Patterns of family functioning and parenting style of adolescents with depressive reactions. Social and Behavioral Sciences, 185, 234-239.
• Mirgain, S.A., ve Cordova,J. V. (2007). Emotion skills and marital health: The association between observed and self-reported emotion skills, intimacy, and marital satisfaction. Journal of Social and Clinical Psychology, 26(9), 983-1009.
• Nalbantoğlu, G. (2016). 6 ile 11 yaş arasında çocuklarda görülen ruhsal sorunların annelerin bağlanma düzeyi, çocuk yetiştirme tutumu ve aile işlevleri ile olan ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü.
• Öngider, N. (2013). Anne-baba ile okul öncesi çocuk arasındaki ilişki. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5(4), 420-440.
• Özen, A. (2010). Evlilik uyumu ve evlilikte çatışma yönetimi. T. Solmuş (Ed.). Romantik ilişkiler, evlilik ve ana-baba-çocuk ilişkileri (s.133-151). Ankara: Nobel Yayın.
• Öztürk, N. (2017). 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinde, ailelerin çocuk yetiştirme tutumu ile istismar arasındaki bağlantının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Pedro, M. F., Ribeiro, T. ve Shelton, K. H. (2015). Romantic attachment and family functioning: The mediating role of marital satisfaction. Journal of Child Family Study, 24, 3482-495.
• Serpen, A. S. ve Maçkan, A. Ç. (2017). The effect of problem solving skills and resilience to the marital adjustment in old ages. The Eurasia Proceedings of Educational & Social Sciences, 7, 169-174.
• Schaefer, E. S. ve Bell, R. Q. (1958). Development of a parental attitude research instrument. Child Development, 29(3), 339-361.
• Sıbğatullah, Y. (2018). Okul öncesi dönemde çocuğu olan evli bireylerin duygusal zekâ düzeylerinin ve problem çözme becerilerinin evlilik uyumu ile ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Söylemez, İ. (2011). Evlilikte uyum ve aile işlevleri ölçeği geliştirme: güvenirlik ve geçerlik çalışması. Yayımlanmamış tıpta uzmanlık tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi.
• Şafak Öztürk, C. (2014). Cinsel işlev bozukluğu olan çiftlerde mizaç ve karakter boyutları, evlilik uyumu ve cinsel doyum arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış doktora tezi, İzmir: Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Pearson Education, Inc.
• Tellioğlu, P. ve Özdemir, H. (2018). Kırsal kesimde yaşayan evli kadınların aile işlevlerinin evlilik uyumuna etkisi. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 127-140.
• Tutarel-Kışlak, Ş. (1999). Evlilikte Uyum Ölçeğinin (EUÖ) güvenirlik ve geçerlik çalışması. 3P Psikoloji, Psikiyatri ve Psikoloji Dergisi, 7(1), 50-57.
• Tutarel-Kışlak, Ş. ve Göztepe, I. (2012). Duygu dışavurumu, empati, depresyon ve evlilik uyumu arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(2), 27-46.
• Türkmen, G. K. (2018). Evli ve çocuk sahibi kadınların evlilik uyumlarının çocuk yetiştirme tutumları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul: Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yavuzer, H. (2004). Çocuk psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yazıcıoğlu, Y. (2015). Aile ve yaşam döngüsü. M. B. Acat (Ed.). Aile içi uyumlu etkileşim (s. 2-25). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
• Yıldırım, E. (2011). Aile ve evlilik türleri. K. Canatan ve E. Yıldırım (Editörler). Aile sosyolojisi (s. 65-83). İstanbul: Açılımkitap.
• Yılmaz, A. (2016). Lise öğrencilerinin ders dışı sportif etkinliklere katılımlarına yönelik ebeveyn tutum ve görüşleri. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• Yörükoğlu, A. (2003). Çocuk ruh sağlığı. Ankara: Özgür Yayınları.
• Zhang, Z. ve Hayward, M. D. (2006). Gender, the marital life course, and cardiovascular disease in late midlife. Journal of Marriage and Family, 68, 639-657.