ADAY ÖĞRETMENLERİN ADAYLIK EĞİTİMİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİ

Bu çalışmanın amacı aday öğretmenlerin adaylık sürecine ilişkin görüşlerini incelemektir. Çalışma nitel araştırma yöntemlerinden fenomenoloji (olgubilim) modeliyle yapılandırılmıştır. Araştırma kapsamında 2016 Şubat ayında göreve başlayan ve 6 aylık stajyerlik sürecine tabi tutulan 20 öğretmene araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz tekniği ile analiz edilmiştir. Yapılan analiz sonucuna göre; katılımcıların büyük çoğunluğu adaylık eğitimini yeterli bulmamaktadır. Adaylık eğitiminin en avantajlı yanı mesleki anlamda ve idari işlerde deneyim sahibi olmak iken dezavantajlı yanları ise aday öğretmenin okulda öğrenci olarak görülmesi, aday öğretmenlere ayak işleri yaptırılması olarak belirtilmiştir. Verilen adaylık eğitimi sonrası öğretmenler kendini mesleğe hazır hissetmektedirler. Katılımcılara göre adaylık süreci öğretmenlerin atandığı okulda veya benzer şartlarda bir okulda olmalıdır. Bazı adaylara göre ise adaylık eğitimi kaldırılmalıdır. Adaylık sürecinin en yararlı tarafı aday öğretmenlerin; uygulama, ders içi gözlem, aktiviteler sayesinde deneyim kazanmalarıdır. Adaylık sürecinin en gereksiz yanı aday öğretmenlerin doldurduğu formlar, yazın yapılan seminerler, okul dışı faaliyetler, film ve kitap özeti çıkarmaktır.

___

  • Akdemir, S. A. (2013). Türkiye’de öğretmen yetiştirme programlarının tarihçesi ve so- runları. Turkish Studies, 8(12), 15-28.
  • Akyüz, Y. (2012). Türk eğitim tarihi (23. baskı). Ankara, Pegem A Yayıncılık.
  • Alkan, S. (2012). AB ülkelerinde öğretmen yetiştirme programlarıyla Türkiye’deki öğret- men yetiştirme programının karşılaştırılması ve Türkiye için bir model önerisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
  • Atanur Baskan, G. (2001). Öğretmenlik mesleği ve öğretmen yetiştirmede yeniden yapı- lanma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 20, 16 – 25.
  • Atanur Baskan, G., Aydın, A. ve Madden, T. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Ensti- tüsü Dergisi, 15(1), 35-42
  • Ayvaz Düzyol, M. (2012). Aday öğretmenlere uygulanan aday yetiştirme programının etkililiğinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Christensen, L., B., Johnson, R., B., Turner, L., A. (2015). Araştırma yöntemleri desen ve analiz (Çev. Edt: Ahmet Aypay). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Doğan, C. (2005). Türkiye’de Sınıf öğretmeni yetiştirme politikaları ve sorunları. Mar- mara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi. 35, 133-149.
  • Ekinci, A. (2010). Aday öğretmenlerin iş başında yetiştirilmesinde okul müdürlerinin rolü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 63-77.
  • Küçükahmet, L. (2007). 2006-2007 öğretim yılında uygulanmaya başlanan öğretmen ye- tiştirme lisans programlarının değerlendirilmesi. Türk Eğitim Bilimler Dergisi. 5(2), 203-218.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (Çev. Ed.: Sela- hattin Turan). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2016_03/02052358_ynerge.docx 12.10.2016 tari- hinde erişilmiştir.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (3. Baskıdan Çeviri) (Çev. Edt: Mesut Bütün, Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi.
  • Seferoğlu, S. S. (2004). Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydın- lığında Eğitim, 58, 40-45.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. Bas- kı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.