Zehra GÜLCAN, Şanser VURGUN, Bahar GÜRDİN, G. Müge AKPINAR

MESLEK YÜKSEKOKULU ÖĞRENCİLERİ VE SOSYAL AĞLAR: NAZİLLİ, ATÇA VE KUYUCAK MESLEK YÜKSEKOKULLARININ KARŞILAŞTIRMASI

Gelişen ve değişen teknolojiyle birlikte iletişim sistemlerinde de birçok yenilik söz konusu olmuştur. İletişim teknolojilerinin ilerlemesi de iletişimin parçası olan bireylerin iletişim alışkanlıklarının farklılaşması durumunu ortaya çıkarmıştır. 1900’lü yılların ortalarına doğru radyo, 20. yüzyılın son çeyreğinde televizyon, 1900’lü yılların sonlarına doğru ise internet çok önemli bir kitle iletişim aracı olarak kendisini göstermiştir. İnternet kullanımının yaygınlaşmasıyla birlikte sosyal ağ kavramı bireylerin yaşamına girmiş ve günlük yaşamın önemli bir parçası haline gelmiştir. İletişim teknolojilerinin bir parçası olan facebook, twitter gibi sosyal ağlar toplumun birçok kesimi tarafından gündelik yaşamlarında oldukça sık kullanılmaya ve bireyler vakitlerinin çoğunu bu ağlarda harcamaya başlamıştır. Gittikçe önemli bir olgu haline gelmeye başlayan sosyal ağlar, günümüzde gençler tarafından da oldukça yaygın bir biçimde kullanılmaktadır. Bu durum, gençlerin bu ağları hangi amaçla kullandıkları ve ne oranda benimsedikleri sorularının ve cevaplarının da önemini arttırmaktadır. Bu çalışmanın amacı, meslek yüksekokulu öğrencilerinin sosyal ağları kullanım amaçları ve sosyal ağları benimseme düzeylerini analiz etmek ve elde edilen bulgulara bağlı olarak meslek yüksekokullarında eğitim ve öğretim esnasında bu ağlardan nasıl faydalanılabileceği yönünde görüş ortaya koymaktır. Çalışmada Nazilli Meslek Yüksekokulu, Atça Meslek Yüksekokulu ve Kuyucak Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin sosyal ağları kullanma amaçlarını ve benimseme düzeyleri uygulanacak olan anketle ortaya konacaktır. Ayrıca ilgili okul öğrencilerinin sosyal ağlara yaklaşımı da karşılaştırılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Gençlerin sosyal ağ kullanımı, meslek yüksekokulu öğrencileri, sosyal ağlara yaklaşımı

PDF

___

Ajjan, H. ve Hartshorne, R. (2008). Investigating Faculty Decisions To Adopt Web 2.0 Technologies: Theory And Empirical Tests. The Internet and Higher Education, 11 (2), 71-80.
Akyazı, E. ve Ünal – Tutgun, A. (2013). İletişim Fakültesi Öğrencilerinin Amaç, Benimseme, Yalnızlık Düzeyi İlişkisi Bağlamında Sosyal Ağları Kullanımı. http://globalmediajournaltr.yeditepe.edu.tr/makaleler/GMJ_6._sayi_Bahar_2013/pdf/Akyazi_Tutgun.pdf adresinden 20 Mart 2015 tarihinde alınmıştır.
Bilen, K., Ercan, O. ve Gülmez, T. (2014). Sosyal Ağların Kullanım Amacı Ve Benimsenme Süreci; Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Örneği. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. Cilt:3 Sayı:1 Makale No: 11. 115-123.
Çetin, E. (2008). Sosyal İletişim Ağları ve Gençlik :Facebook Örneği. http://idc.sdu.edu.tr/tammetinler/bilim/bilim15.pdf adresinden 25 Mart 2015 tarihinde alınmıştır.
Dawley, L. (2009). Social Network Knowledge Construction: Emerging Virtual World Pedagogy. On The Horizon, Vol. 17, No. 2.
Ekici, M. ve Kıyıcı, M. (2012). Sosyal Ağların Eğitim Bağlamında Kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 5/2, 156-167.
Onat, F. (2010). Bir Halkla İlişkiler Uygulama Alanı Olarak Sosyal Medya Kullanımı: Sivil Toplum Örgütleri Üzerine Bir İnceleme. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 31, 103-121.
Orsini, M. (2010). Social Media: How Home Health Care Agencies Can Join the Chorus of Empowered Voices. Voices. Home Health Care Management & Practice, 22(3), 213–217.
Günüç, S. ve Kayri, M. (2010). Türkiye’de İnternet Bağımlılık Profili Ve İnternet Bağımlılık Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik-Güvenirlik Çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 39: 220-232.
Gürsakal, N. (2009). Sosyal Ağ Analizi. Bursa: Dora Yayıncılık.
Hazar, M. (2011). Sosyal Medya Bağımlılığı-Bir Alan Çalışması. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. Bahar 2011, Sayı:32, 151-176.
Heres, J. ve Thomas, F. (2007). CivicparticipationandICTs, information and communication technologies in society e-living in a digital Europe, Ed. By Ben Anderson, MalcolmBrynin, Jonathan Gershungand Yoel Raban, Routledge, 175-188.
Hogg, T. & Adamic, L (2004). Enhancing Reputation Mechanisms via Online Social Networks. Proceedings of the 5th ACM Conference on Electronic Commerce, EC’04, ACM Press, New York, NY, 17‐20 May sunulmuş bildiri.
İşbulan, O. (2011). Opinions of University Graduates About Social Networks According to Their Personal Characteristics. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 10 (2), 184-189.
Kalaycı, Ş. (2006). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık.
Karal, H. ve Kokoç, M (2010), Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Ağ Siteleri Kullanım Amaçlarını Belirlemeye Yönelik Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education Vol.1 No.3 (2010), 251-263.
Kartal, M. (2013). Türkiye’de Sosyal Medya Raporu. İletişim ve Diplomasi / Yeni Medya. 159-165
Kirkley, R. J., ve Kirkley, S. E. (2006). Expanding Boundaries Of Blended Learning: Transforming Learning With Mixed And Virtual Reality Technologies. The Handbook of Blended Learning Global Perspectives, Local Designs. C. J. Bonk; C. R. Graham (eds). Pfeiffer. San Francisco.
Laure, G., Haythornthwaite, C., ve Wellman, B. (1997), Studying Online Social Networks. Journal of Computer‐Mediated Communication, Vol. 3 No. 1.
Mazman, S. G. (2009). Sosyal Ağların Benimsenme Süreci Ve Eğitsel Bağlamda Kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Anabilim Dalı, Ankara.
Mazman, S.G. ve Koçak-Usluel, Y. (2009). Eğitimde Yeniliklerin Yayılımı, Kabulü Ve Benimsenmesi. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (39), 60-74.
Mazman, S. G. ve Koçak – Usluel, Y. (2010), Modeling Educational Usage Of Facebook. Computers & Education 55, 444 – 453.
Mazman, S. G. ve Koçak – Usluel, Y. (2011). Gender Differences In Usıng Social Networks. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Volume 10 Issue2, 133-139
Ozkan, N. P. (2013). Sosyal Ağ Kullanıcılarının E-Sosyalleşme Sürecindeki Kimlik Yapılandırma Süreçleri. II. International Conference on Communication, Media, Technology and Design. 386-391.
Öncel, Ü. (2011). Facebook Öğrencilere Zararlı mı? http://www.chip.com.tr/konu/Facebook-ogrencilerezararli-mi_12133.html adresinden 19 Mart 2015 tarihinde alınmıştır.
Öztürk, M. ve Akgün, Ö. E. (2012). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Paylaşım Sitelerini Kullanma Amaçları Ve Bu Sitelerin Eğitimlerinde Kullanılması İle İlgili Görüşleri. Sakarya University Journal of Education, 2/3 (Aralık /December 2012), 49-67.
Vural- Akıncı, Z. B. ve Bat, M. (2010). Yeni Bir İletişim Ortamı Olarak Sosyal Medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of Yasar University 20(5) 3348‐3382.
Wellman, B., Haase, A. Q., Witte, J., ve Hampton, K. (2001). Does The Internet Increase, Decrease, Or Supplement Social Capital? Social Networks, Participation, And Community Commitment. American Behavioral Scientist, 45 (3), 436-455.
Widyanto, L., ve McMurran, M. (2004). The Pyschometric Properties Of The İnternet Addiction Test. Cyberpsychology & Behavior, Volume 7, Number 4.
Yılmaz, A. (2012). Sosyal Medya Kullanımında Güncel Tartışmalar: Üniversite Öğrencileri Örneğinde Mahremiyet-Kamusal Alan İlişkisi. http://globalmediajournaltr.yeditepe.edu.tr/makaleler/GMJ_5._sayi_Guz_2012/pdf/Yilmaz.pdf adresinden 20 Mart 2015 tarihinde alınmıştır.