Ankara Üniversitesi Uzaktan Eğitim Programına Katılan Öğrencilerin Akademik Başarılarını Yordayan Faktörler

Bu çalışmanın amacı, Ankara Üniversitesi Uzaktan Eğitim Merkezi (ANKUZEM)’nde eğitim gören öğrencilerin akademik başarılarını yordayan faktörlerin neler olduğunu belirlemektir. Çalışma grubu, 2010-2011 eğitim-öğretim yılında ANKUZEM önlisans programlarının birinci sınıfında okuyan 302 öğrenciden oluşmaktadır. Veriler; bireye ilişkin, aileye ve çalışma ortamına ilişkin, bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımına ilişkin ve eğitimsel veriler olarak dört grupta toplanmış, analiz edilmiş ve yorumlanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde, aşamalı çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda kişisel özelliklerden; yaş, tam zamanlı bir işte çalışma ve boşanmış olmanın akademik başarıyı yordadığı gözlenmiştir. Aile ve çalışma ortamına ilişkin özelliklerden; birlikte yaşanılan birey sayısı, annenin tam günlük bir işte çalışması ve annenin lise mezunu olmasının akademik başarıyı yordadığı belirlenmiştir. Eğitimle ilgili özelliklerden ise; lisans ve meslek lisesi mezunu olmanın, Adalet önlisans uzaktan eğitim programında okumanın, uzaktan eğitimi ‘üniversitede okumak’ için seçmenin; ders çalışırken tercih edilen farklı yöntemlerin, derece almak için uzaktan eğitim görmenin akademik başarıyı yordadığı ortaya konulmuştur. Öğrencilerin bilgi ve iletişim teknolojileriyle ilgili özelliklerinin uzaktan eğitimde akademik başarının yordayıcılarından olmadığı görülmüştür.

PDF

___

Alkan, C. (1987). Açık öğretim: Uzaktan eğitim sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Yayın No: 157.
ANKUZEM. (2011).2010-2011 Eğitim-öğretim yılı güz yarıyılı beklenti ve memnuniyet anketi sonuçları.Web: http://uzem.ankara.edu.tr/index.php/yayinlar.htmladresinden indirilmiştir.
Baykul, Y. (2000). Eğitimde ve psikolojide ölçme: Klasik test teorisi ve uygulaması. Ankara: ÖSYM Yayınları.
Baykul, Y. (2005). İlköğretimde matematik öğretimi (8. baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Bean, J. P. (1980). Dropouts and turnover: The synthesis and test of a causal model of student attrition. Research in Higher Education, 12, 155-187.
Billings, D. M. (1989). A conceptual model of correspondence course completion. The American Journal of Distance Education. 2(2), 23-35.
Bowa, O. (2011). The Relationship Between Learner Characteristics and Academic Performance of Distance Learners: The Case of External Degree Programme Of The University Of Nairobi. Journal of Continuing, Open and Distance Education. 1(2), 26-37.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Chinnanon, S. (1985). Multi-media distance education: A study of factors affecting the educational achievement of adult participants in the radio correspondence project in Thailand. Dissertation Abstracts International, A (Humanities and Social Sciences). 46(4). Retrieved from
Web:http://www.cabdirect.org/abstracts/19871844331.html;jsessionid=17F56B974CB77D3CC9651C9DE78C964E
Coldeway, D.O. (1986). Learner characteristics and success. In I. Mugridge, D. Kaufman (Eds.), Distance Education in Canada, 81-87.London: Croom Helm.
Darwazeh, A.N. (1998). Variables affecting university academic achievement in a distance- versus a conventional education setting. Proceedings of Selected Research and Development Presentations at the National Convention of the Association for Educational Communications and Technology (AECT). Retrieved from Web: http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED423833.pdf
Driscoll, M. (2002).Web-based training: Creating e-learning experiences (2. edition). San Francisco, CA:Jossey-Bass/Pfeiffer.
Gelbal, S. (2008). Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyoekonomik Özelliklerinin Türkçe Başarısı Üzerinde Etkisi. Eğitim ve Bilim, 33 (150).
Hughes, M. & Forest, S. (1997). Distance education in early intervention personnel preparation. In P. J. Winton, J. A. McCollum, & C. Catlett (Eds.), Reforming personnel preparation in early intervention: Issues, models, and practical strategies(pp. 475-494). Baltimore: Paul H. Brookes.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayıncılık.
Kember, D. (1995). Open learning courses for adults: A model of student progress. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications.
Kerr, M. S., Rynearson, K. & Kerr, M. C. (2006). Student characteristics for online learning success. Internet and Higher Education, 9, 91-105.
Keskin, G. ve Sezgin B. (2009). Bir grup ergende akademik başarı durumuna etki eden etmenlerin belirlenmesi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(10), 3-18.
Koçer, H. E. (2001). Web tabanlı uzaktan eğitim (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
Kutlu, Ö., Büyüköztürk, Ş. ve Doğan, C. (2007). İlköğretim öğretmenlerinin yeni değerlendirme yöntemlerine yönelik tutumlarını etkileyen faktörler. 16.Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Tokat, Türkiye.
Memduhoğlu, H. B. ve Tanhan, F. (2009, Mayıs). Üniversite öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen örgütsel faktörler ölçeğinin geliştirilmesi. I. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresi, Çanakkale, Türkiye.
Moore, M. G. and Kearsley, G. (2005).Distance education: A systems view. (2. edition). Belmont, CA: Wadsworth Publishing Company.
Neto, J. D. O. & Santos, E. M. (2010).Analysis of the methods and research topics in a sample of the Brazilian distance education publications 1992 to 2007.AmericanJournal of Distance Education, 24(3), 119-134.
Oladejo, M. A., Ige, N. A., Fagunwa, A. O. and Arewa, O. O. (2010). Socio-demographic variables and distance learners’ academic performance at the University of Ibadan, Nigeria, European Journal of Scientific Research, 46(4), 540-553.
Özgüven, İ. E. (1974). Üniversite Öğrencilerinin akademik başarılarını etkileyen zihinsel olmayan faktörler. Hacettepe Üniversitesi Yayınevi, Ankara.
Price, M. (1993). Student satisfaction with distance education at the University of South Carolina as it correlates to medium of instruction, educational level, gender, working status, and reason for enrollment (Unpublished PH.D. degree Dissertation).University of South Carolina,Columbia.Retrievedfromhttp://www.ntlf.com/html/lib/umi/92-93e.htm
Romero, M. and Barbera, E. (2011).Quality of e-learners’ time and learning performance beyond quantitative time-on-task. The International Review of Research in Open and Distributed Learning.12(5).
Ross, L. R. and Powell, R. (1990). Relationships between gender and success in distance education courses: A preliminary investigation, Research in distance education, Research in Distance Education, 2(2), 10-11.
Savaş, S. (2007). Web tabanlı uzaktan eğitimde iki farklı öğretim modelinin öğrenci başarısı üzerindeki etkilerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara). http://tez2.yok.gov.tr/ adresinden edinilmiştir.
Seal, K. C. & Przasnyksi, Z. H. (2001). Using the world wide web for teaching improvement. Computers and Education, 36, 33-40.
Sikora, A.C. (2002). A Profile of Participation in Distance Education: 1999-2000. Post secondary Education Descriptive Analysis Reports. National Center for Education Statistics (ED),Washington, DC.; MPR Associates, Berkeley, CA.
Tinto, V. (1975).Dropout from higher education: A theoretical synthesis of recent research. Review of EducationalResearch,45(1), 89-125.
Wang, A. Y. and Newlin, M. H. (2002). Predictors of web student performance: The role of self-efficacy and reasons for taking an on-line class. Computers in Human Behavior, 18(2), 151-163.
Whittington, L. A. (1995).Factors impacting on the success of distance education students of the University of the West Indies: A review of the literature. University of the West Indies: Barbados. Retrievedfromhttp://eric.ed.gov/?id=ED453740
Wolman, B. (1973). Dictionary of behavioral science. New York: Van Nostrand Company.