“Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması” Dersinde Grup Süpervizyonu Sürecinin İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı, “Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması” dersi kapsamında grup süpervizyonu sürecinin nasıl yürütüldüğünün, hem süpervizörlerin hem de psikolojik danışman adaylarının (PDA) süreçteki deneyimleri aracılığıyla tanımlanması ve grup süpervizyonu sürecinin etkili ve etkisiz yanlarının neler olduğunun saptanmasıdır. Durum çalışması desenindeki bu araştırmada katılımcılar, 16 psikolojik danışman adayı ve dört süpervizörden oluşmaktadır. Veri toplama araçları olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu, çevrimiçi günlükler, Süpervizyon Ölçeği kullanılmıştır. Veri toplama işlemi yaklaşık 14 hafta süren süpervizyon süreci boyunca devam etmiştir. İçerik analizi sonucunda ulaşılan bulgular, grup süpervizyonunun; a) süpervizyonu yapılandırma aşaması, b) süpervizyonda uygulamaya hazırlık aşaması, c) süpervizyonda uygulama aşaması ve d) süpervizyonda sonlandırma aşaması olarak dört aşamadan oluştuğunu ortaya koymuştur. Her bir aşama için odaklar, psikolojik danışman adaylarının ve süpervizörlerin rolü, kullanılan süpervizyon teknikleri, değerlendirme süreci gibi boyutlar tanımlanmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Grup süpervizyonu, süpervizyon, psikolojik danışma

An Investigation of Group Supervision Process of “Individual Counseling Practice Course”

The purpose of this research was to describe how the group supervision process was conducted within the scope of the practicum and to determine the effective and ineffective components of group supervision process through analyzing both the supervisors’ and counselor candidates’ experiences. In this case study, the participants involved 16 counselor cadidates and four supervisors. A semistructured interview form, online diaries, the supervision scale were used as data collection tools. The data collection process continued throughout the 14-week supervision process. The findings gathered through the content analysis revealed that group supervision was carried out in four stages: (a) the forming phase, (b) preparation for practice, (c) practice phase, and (d) termination. For each phase, the focus of supervision, the roles of counselor candidates and supervisors, the supervision techniques used, the evaluation process were defined.

Keywords:

group supervision, supervision, counseling,

PDF

___

Aladağ, M. ve Kemer, G. (2017). Psikolojik danışman eğitiminde bireyle psikolojik danışma uygulamasının ve süpervizyonunun incelenmesi. Bilimsel Araştırma Projesi Sonuç Raporu. Proje No: 12 EGF 003
American Counseling Association (2014). The ACA Code of Ethics. https://www.counseling.org/resources/aca-code-of-ethics.pdf adresinden elde edildi.
Atik, Z. (2017). Psikolojik danışman adaylarının bireyle psikolojik danışma uygulaması ve süpervizyonuna ilişkin değerlendirmeleri. (Yayınlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara
BACP (2009). Accreditation of training courses. http://www.bacp.co.uk/accreditation/ adresinden elde edildi.
BACP (2018). BACP course accreditation scheme. https://www.bacp.co.uk/media/1505/bacp-course-accreditation-eligibility-guide.pdf adresinden elde edildi.
Bang, K. ve Park, J. (2009). Korean supervisors’ experiences in clinical supervision. The Counseling Psychologist, 37(8), 1042-1075. doi:10.1177/0011000009339341
Bernard, J. M. (1979). Supervisor training: A discrimination model. Counselor Education and Supervision, 19(1), 60-68.
Bernard, J. M. (1994). Receiving and using supervision. In H. Hackney & S. Cormier (Eds.), Counseling strategies and interventions (pp. 169-189). Needham Heights, MA: AUyn & Bacon
Bernard, J. M. (1997). The discrimination model. In C. E. Watkins, Jr. (Ed.), Handbook of psychotherapy supervision (pp. 310-327). Hoboken, NJ, US: John Wiley & Sons Inc.
Bernard, J. M. ve Goodyear, R. K. (2004). Fundamentals of clinical supervision (3. baskı) MA: Pearson.
Blocher, D. H. (1983). Toward a cognitive developmental approach to counseling supervision. The Counseling Psychologist, 11(1), 27-34.
Blount, A. ve Mullen, P. (2015). Development of an integrative wellness model: Supervising counselors-in-training. The Professional Counselor, 5(1), 100–113. doi:10.15241/ajb.5.1.100
Bogdan, R., ve Biklen, S. K. (1997). Qualitative research for education. Boston: Allyn & Bacon.
Borders, L. D., ve Brown, L. L. (2005). The new handbook of counseling supervision. Mahwah, NJ: Erlbaum.
Büyükgöze- Kavas, A. (2011). Bireysel ve grupla psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir değerlendirme. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(2). 411-432
Campbell, J. M. (2000). Becoming an effective supervisor: A workbook for counselor and psychotherapist. USA: Routledge.
Campbell, J. M. (2005). Essentials of clinical supervision. New Jersey: John Wiley & Sons.
Canadian Counselling and Psychotherapy Association (2015). Canadian Certified Counsellor-Supervisor1 (CCC-S). http://www.ccpa-accp.ca/ adresinden elde edildi.
Canadian Counselling and Psychotherapy Association (CCPA) (2018). CCPA Accreditation Procedures and Standards for Counsellor Education Programs at the Master’s Level. https://www.ccpa-accp.ca/wp-content/uploads/2018/01/AccreditationProcedures_en.pdf
Corey, G., Haynes, R. H., Moulton, P., & Muratori, M. (2014). Clinical supervision in the helping professions: A practical guide. John Wiley & Sons.
Council for Accreditation of Counseling and Related Educational Programs (2016). CACREP Standards. http://www.cacrep.org/wpcontent/uploads/2012/10/2016-CACREP- Standards.pdf adresinden elde edildi.
Clynes, M. P. ve Raftery, S. E. (2008). Feedback: An essential element of student learning in clinical practice. Nurse Education in practice, 8(6), 405-411.
Denizli, S. (2010). Danışanların algıladıkları terapötik çalışma uyumu ve oturum etkisi düzeylerinin bazı değişkenlere göre yordanması: Ege Üniversitesi örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye
Denzin, N. K. (1978). The research act: A theoretical introduction to sociological methods. (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
Ellis, M. V. (2010). Bridging the science and practice of clinical supervision: Some discoveries, some misconceptions. The Clinical Supervisor, 29(1), 95-116. doi: 10.1080/07325221003741910
Eren Gümüş, A. (2015). Bireyle psikolojik danışma uygulaması dersi kapsamında süpervizyon deneyimlerimiz: Bir vakıf üniversitesi örneği. Psikolojik Danışman Eğitiminde Uygulamalı Dersleri̇n Yürütülmesi̇ Sempozyumu. (pp. 29-43). İstanbul. https://slidex.tips/download/uygulamali-derslern-yrtlmes-sempozyumu adresinden elde edildi.
Erkan Atik, Z., Arıcı, F. ve Ergene, T. (2014). Süpervizyon modelleri ve modellere ilişkin değerlendirmeler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(42), 305–317.
Eryılmaz, A. ve Mutlu-Süral. (2014). Kuramdan uygulamaya bireyle psikolojik danışma. Ankara: Anı Yayıncılık.
Falender, C. A., Shafranske, E. P. ve Ofek, A. (2014). Competent clinical supervision: Emerging effective practices. Counselling Psychology Quarterly, 27(4), 393-408. doi:10.1080/09515070.2014.934785
Holloway, E. L., ve Neufeldt, S. A. (1995). Supervision: Its contributions to treatment efficacy. Journal of consulting and clinical psychology, 63(2), 207-213. http://dx.doi.org/10.1037/0022-006X.63.2.207
Kemer, G. ve Aladağ, M. (2013, Eylül). Türkiye’de psikolojik danışman eğitiminde bireyle psikolojik danışma uygulaması ve süpervizyonu: Ulusal bir tarama çalışması. Sözel Bildiri. 2013 Dünya Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, İstanbul
Kurtyılmaz, Y. (2015). Counselor trainees’ views on their forthcoming experiences in practicum course. Eurasian Journal of Educational Research, 61, 155-180. doi:10.14689/ejer.2015.61.9
LeCompte, M. D., ve Goetz, J. P. (1982). Problems of reliability and validity in ethnographic research. Review of educational research, 52(1), 31-60.
Levendosky, A. A., ve Hopwood, C. J. (2017). Terminating supervision. Psychotherapy, 54(1), 37-46. http://dx.doi.org/10.1037/pst0000096
Linton, J. M. (2006). An exploratory qualitative investigation of group processes in group supervision: Perceptions of masters-level practicum students. The Journal for Specialists in Group Work, 31(1), 51-72. doi:10.1080/01933920500341390
Loganbill, C., Hardy, E. ve Delworth, U. (1982). Supervision: A conceptual model. The Counseling Psychologist, 10(1), 3-42
Meydan, B. (2014). Psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir süpervizyon modeli: Mikro beceri süpervizyon modeli, Ege Eğitim Dergisi,15(2), 358-374.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M.(1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage
Ülker-Tümlü, G. (2014). Bireyle psikolojik danışma uygulaması dersinin değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi Örneği. Sözlü Bildiri, V. Ulusal PDR Uygulama Kongresi, Antalya
Stoltenberg, C. (1981). Approaching supervision from a developmental perspective: The counselor complexity model. Journal of Counseling Psychology, 28(1), 59-65
Stoltenberg, C. D., McNeill, B. ve Delworth, U. (1998). IDM supervision. San Fransico: Jossey-Bass.
Yin, R. K. (2012). Case study research design and methods (3.baskı.). London: SAGE Publication.
Yin, R. K. (2014). Case study research design and methods (5.baskı.). London: SAGE Publication.
YÖK (2007). Eğitim fakültesi öğretmen yetiştirme programları. http://www.yok.gov.tr/ adresinden elde edildi.
YÖK (2018). Yeni öğretmen yetiştirme programları. http://www.yok.gov.tr/documents/10279/41805112/Rehberlik_ve_Psikolojik_Danismanlik_Lisans_Programi.pdf adresinden elde edildi.