Sınıf Öğretmenlerinin Oyun Oynamaya Yönelik Metaforik Algılarının Belirlenmesi

Oyun oynamak, insan ömrünün her döneminde var olan ve önemi herkes tarafından kabul edilen bir süreçtir. Eğitim hayatında da kullanılan oyun, öğrenciler tarafından sevilen bir uğraştır. Bu sebeple öğretmenler ders sürecinde oyun oynamayı sıklıkla kullanırlar. Öğrencilerin eğitim hayatında onlara oyun oynama imkânı sunan ve bu süreci yürütmede en önemli etken olan kişiler öğretmenlerdir. Hem öğrenci yaş grubu özellikleri hem de eğitim sürecindeki kritik önemi göz önüne alındığında ilkokul hayatı, oyun oynamak ve paydaşların oyun oynamaya yönelik görüşlerinin incelenmesi konusunda önemsenmesi gereken bir alandır. Bu araştırma, bilgiler göz önüne alınarak planlanmıştır. Bu araştırmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin oyun oynamaya yönelik metaforik algılarını ortaya koymaktır. Araştırmanın örneklemini, Denizli ilinde 2021-2022 eğitim-öğretim yılında görev yapan sınıf öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırma, nitel araştırma yaklaşımlarından olgu bilim (fenomenoloji) deseni ile yürütülmüştür. Araştırmada metaforik algı formu aracılığıyla veri toplanmıştır. Toplanan veriler içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. Elde edilen bulguların analizinde sınıf öğretmenlerinin metaforik algıları, üç tema altında gruplandırılmıştır. Bu temalar; çocuğa sağladığı fayda, oyunun yapısı ve oyunun süreci şeklinde isimlendirilmiştir. Çocuğa sağladığı fayda teması altında hayata hazırlar, mutlu eder, geliştirir, öğretir alt temaları yer almaktadır. Oyunun yapısı teması altında sevilir, önemlidir, eğitim aracıdır alt temaları yer almaktadır. Oyunun Süreci teması altıda ise özgürdür, kurallıdır alt temaları yer almaktadır. Elde edilen sonuçlardan hareketle sınıf öğretmenlerinin oyun oynamaya yönelik genel anlamda olumlu düşünceleri olduğunu, oyun oynamayı önemli ve faydalı gördükleri söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Sınıf öğretmeni, oyun, oyun oynamak, metafor, ilkokul.

Determining the Metaphoric Perceptions of Classroom Teachers about Playing

Playing games is a process that exists in every period of human life, and its importance is recognized by everyone. Play, which is also used in educational life, is a favorite pastime for students. For this reason, teachers often use games in the lesson process. Teachers are the ones who offer students the opportunity to play games in their educational lives and are the most important factor in carrying out this process. Considering both the characteristics of the student age group and its critical importance in the educational process, primary school life is an area that should be given importance in terms of playing games and examining the views of stakeholders towards playing games. This research was planned with this information in mind. The aim of this study is to reveal the metaphorical perceptions of classroom teachers toward playing games. The sample of the study consists of classroom teachers working in Denizli province in the 2021–2022 academic year. The research was conducted with phenomenology design, one of the qualitative research approaches. The data were collected through a metaphorical perception form. The collected data were analyzed using the content analysis method. In the analysis of the findings, the metaphorical perceptions of classroom teachers were grouped under three themes. These themes were named benefit to the child, structure of the game and process of the game. Under the theme of benefit to the child, there are sub-themes of prepares for life, makes happy, develops, and teach. Under the theme of the structure of the game, there are sub-themes of it is loved, it is ımportant, and it is an educational tool. Under the theme of the process of the game, there are the sub-themes of it is free and it has rules. Based on the results obtained, it can be said that classroom teachers have positive thoughts about playing games in general, and they see playing games as important and useful.

Keywords:

Primary school teacher, game, play a game, metaphor, primary school.,

PDF

___

Adıgüzel, Ö. (2018). Eğitimde yaratıcı drama. Yapı Kredi Yayınları.
And, M. (1974). Oyun ve bügü. Türk kültüründe oyun kavramı. Yapı Kredi Yayınları.
Aykaç, N., & Çelik, Ö. (2014). Öğretmenlerin ve öğretmen adaylarının eğitim programına ilişkin metaforik algılarının karşılaştırılması. Eğitim ve Bilim, 39(173) 328-340.
Baydar Arıcan, H. Ö. (2021). Üniversite öğrencilerinin oyun ve fiziksel aktivite kavramlarına yönelik metaforik algılarının incelenmesi. Spormetre The Journal of Physical Education and Sport Sciences, 19(4), 170-183.
Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri. (Çev. Ed. Mesut Bütün & Selçuk Beşir Demir). Siyasal Kitabevi.
Çakaroğlu, D., & Ömür, E. H. (2020). “Oyun” kavramına ilişkin algının metafor yoluyla belirlenmesi. Sinop Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(1), 155-164.
Çar, B. (2022). Sınıf öğretmenlerinin beden eğitimi dersi ve oyun kavramı ile ilgili algılamalarının incelenmesi. Spormetre The Journal of Physical Education and Sport Sciences, 20(3), 105-117.
Çırak Kurt, S., & Yıldırım, İ. (2020). İlköğretim matematik öğretmenleri ile öğretmen adaylarının çeşitli kavramlara ilişkin metaforik algıları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 48, 174-198.
Gözel, Ü. & Gündoğdu, K. (2021). Öğrencilerin oyun kavramına yönelik metaforik algıları. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 11(1), 135-158.
Hazar, Z., Tekkurşun, D. G., & Dalkıran, H. (2017). Ortaokul öğrencilerinin geleneksel oyun ve dijital oyun algılarının incelenmesi: Karşılaştırmalı metafor çalışması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 15(4), 179-190.
Karaaslan, E., Çelebi Erol, C., Yıldız Demirtaş, V., & Çubukçu, F. F. (2018). Öğretmen adaylarının sanat eserlerine yönelik metaforik algıları. İdil Dergisi, 7(51), 1377-1383.
Miles, B., & Huberman, M. (2015). Genişletilmiş bir kaynak kitap: Nitel veri analizi. (Çev. Ed: Sadegül Akbaba Altun & Ali Ersoy). Pegem Akademi.
Milli Eğitim Temel Kanunu, 1973 https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/08144011_KANUN.pdf )
Patton, M. Q. (2015). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. Ed. Mesut Bütün & Selçuk Beşir Demir). Pegem Akademi Yayınları.
Poyraz, H. (2011). Okul öncesinde oyun ve oyun örnekleri. Anı Yayıncılık.
Saban, A. (2008). Okula ilişkin metaforlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 55(55), 459-496.
Say, S., & Akbulut, S. (2021). Investigation of primary-school teachers' attitudes towards educational game according to different variables. The Turkish Online Journal of Educational Technology, (Special Issue), 79-84.
Sel, R. (1984) Okul öncesi çocuklarına oyunlar-rondlar. Yapa Yayınları
Özmen, Ö. (1999). Çağdaş sporda eğitim üçgeni (2. Baskı). Bağırgan Yayım Evi.
Önder, A. & Arslan Çiftçi, H. (2017). Erken çocuklukta oyun ve oyun yoluyla öğrenme. Nobel Akademik Yayıncılık.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayınevi.