Atatürk'ün Eğitim Politikasının Kaynakları ve Temel İlkeleri
Bu makalede, Atatürk'ün eğitim politikasının kaynaklan ve temel ilkeleri saptanmaya çalışılmıştır. Atatürk'ün eğitim politikasını, iki temel olgu biçimlendirmiştir. Birincisi, Osmanlılardaki eğitimin dağınık, ulusal olmaktan uzak oluşu ve bilime dayalı olmayışı; ikincisi, yeni Türkiye Cumhuriyeti'nin kökleşmesinde ve devrimlerin yaygınlaştırılmasında eğitime işlevsel yaklaşımıdır. Eğitim politikasının temel ilkeleri olarak da şu on ilke saptanmıştır: Eğitim, ulusal, bilimsel, karma, uygulamalı, laik, disiplinli, olmalıdır; halk eğitimine önem verilmelidir; eğitim birliği sağlanmalıdır; öğretmenlere değer verilmelidir; eğitimde fırsat eşitliği sağlanmalıdır.
The Sources and Basic Principles of Atatürk's Policy of Education
This article attempts to discuss the sources and basic principles of Atatürk's policy of education. Atatürk's education policy was formed with regard to two basic considerations. The first was that the education in Ottoman empire was disorganized, far from being national and not based on science. The second concerns the functional approach to education in the development of the new Turkish Republic and the spread of revolutions. The following ten principles were determined as the basic principles of education policy: Education must be national, scientific, co-educational, practical, secular and disciplined; importance must be given to adult education, unity in education must be provided, teachers must be appreciated, and incidental equality in education must be provided.
___
- Aksoy, M. (1989). Laikliğe çağrı. Ankara: Gündoğan Yayınları.
- Akyüz, Y. (1983). Atatürk ve öğretmenler. Cumhuriyet döneminde eğitim. Istanbul: MEB Yayınevi.
- Atatürk, M.K. (1997). Atatürk’ün yazdığı yurttaşlık bilgileri. İstanbul: Yenigün Haber Ajansı.
- Başgöz, I. (1995). Türkiye'nin eğitim çıkmazı ve Atatürk. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını .
- Bingöl, V. (1970). Atatürk’ün milli eğitimle ilgili düşünce ve buyrukları. Ankara: TDK Yayın No:316.
- Boratav, K. (1995). İktisat tarihi (1908-1980). Sina Akşin (Ed.), Türkiye tarihi, çağdaş Türkiye. 4. Cilt (Ortak Kitap). İstanbul: Cem Yayınevi.
- Doğan, H. (1982). Atatürk’ün işlevsel eğitim anlayışı. Milli Eğitim Dergisi, 57, 32.
- Göksel, B. (1995). Çağlar boyunca Türk kadını ve Atatürk. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını No: 906.
- Karal, E.Z. (1969). A tatürk’ten düşünceler. Ankara: Türkiye Iş Bankası Yayınlan.
- Karal, E.Z. (1981). Atatürk ilkelerinin biçimlendirdiği eğitim. Atatürk ve Eğitim. Ankara: TED Yayını Bilim Dizisi No:5.
- Kongar, E. (1983). Atatürk. İstanbul: Remzi Kitapevi.
- Ozankaya, Ö. (1995). Cumhuriyet çınarı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını, Atatürk Dizisi: 42.
- Öztürk, H. (1983). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Utku Yayınevi.
- Sarpkaya, R. (1995). Atatürk ve halk eğitimi. ABECE Dergisi, 111 (21).
- Tezcan, M. (1992). Atatürk ve eğitim. Ankara: Gündoğan Yayınevi.
- Tonguç, I. H. (1974). İş ve meslek eğitimi. Ankara: TÖB-DER Yayını.
- ISSN: 1300-1337
- Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
- Yayıncı: Türk Eğitim Derneği (TED) İktisadi İşletmesi
Sayıdaki Diğer Makaleler
Ortaöğretim Kurumlarındaki Eğitsel Kol Etkinliklerinin Değerlendirilmesi
Bünyamin YURDAKUL, Mehtap KİRAZ, Ercan KİRAZ
A Case Study on Science Teacher Trainees
Ceren TEKKAYA, Jale ÇAKIROĞLU, Özlem ÖZKAN
Atatürk'ün Eğitim Politikasının Kaynakları ve Temel İlkeleri