Mehmet FATİH KAYA, Necati TOMAL

Sosyal bilgiler dersi öğretim programının sürdürülebilir kalkınma eğitimi açısından incelenmesi

Bu araştırmada, Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı’nı oluşturan temel ögeler ve programda her sınıf kademesi için ayrı olarak belirlenen kazanımlar; sürdürülebilir kalkınma eğitimine olan katkıları ortaya konacak şekilde incelenerek, sosyal bilgiler eğitiminin sürdürülebilir kalkınma eğitimi açısından önemi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırma nitel bir desene sahip olup, doküman ve içerik analizine uygun olarak yapılmıştır. Araştırma sonucunda Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı’nda sürdürülebilir kalkınma, kültürel sürdürülebilirlik, sürdürülebilir ekonomi (sürdürülebilir kalkınma), doğal kaynakların sürdürülebilir kullanımı, sürdürülebilir barış, yaşam alanlarının sürdürülebilirliği, sürdürülebilir toprak kullanımının ön plana çıktığı tespit edilmiştir. Programının sürdürülebilir kalkınma eğitimine katkı sağlayacak şekilde hazırlanmış titiz bir çalışma ürünü olmasına karşın programın eksik yanlarının da bulunduğu tespit edilmiş ve bu doğrultuda önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Sürdürülebilir Kalkınma Eğitimi, Sosyal Bilgiler Öğretim Programı, Sosyal Bilgiler Eğitimi

Examination of the social sciences education program in the context of sustainable development training

In this study, revealing the importance of social sciences education for sustainable development training by examining the basic elements that form social sciences education and achievements specified individually for each grade of the program, in a way that reveals their contribution to sustainable development training. The study has a qualitative pattern and was performed in accordance with document and content analysis. As a result of the study, it has been determined that sustainable development, cultural sustainability, sustainable economics (sustainable development), sustainable use of natural sources, sustainable peace, sustainability of residence areas and sustainable land use come into prominence in sustainable development training. Despite being an attentive study that will contribute to sustainable development training, there are some limitations and in relation to these, some suggestions have been put forth.

Keywords:

Sustainable development education, Social sciences education program, social science education,

PDF

___

Akıllı, H., Kemahlı, F., Okudan, K. & Polat, F. (2008). Ekolojik ayak izinin kavramsal içeriği ve Akdeniz üniversitesi iktisadi ve idari bilimler fakültesinde bireysel ekolojik ayak izi hesaplaması. Akdeniz İ. İ. B. F. Dergisi, 15, 1‐25.
Alım, M. (2006). Avrupa birliği üyelik sürecinde Türkiye’de ve ilköğretimde çevre eğitimi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 599‐616.
Alkış, S. & Öztürk, M. (2007). Sustainable development in opinions of primary student teachers and pre‐service teacher education in Turkey. Geographiedidaktische Forschungen, 42, 134‐143.
Alkış, S. (2008). Education for sustainable development in Turkey. Bildung für Nachaltige Entwicklung, 30 (2), 597‐608.
Atasoy, E. & Ertürk, H. (2008). İlköğretim öğrencilerinin çevresel tutum ve çevre bilgisi üzerine bir alan araştırması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 105‐122.
Brinkman, M. (2006). Glossar nachhaltigkeit. Viertel Jahr Schrift Für Wissenschaftlische Pädagogik, 2, 288‐304. http://home.ph‐freiburg.de. İndirme Tarihi: 15.05.2011.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Çabuk, B. & Karacaoğlu, Ö. C. (2003). Üniversite öğrencilerinin çevre duyarlılıklarının incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36 (2), 189‐198.
Erdoğan, M., Kostova, Z. & Marcinkowski, T. (2009). Components of environmental literacy in elementary sciences education curriculum in Bulgaria and Turkey. Eurasia Journal of Mathematics, Sciences and Technology Education, 5 (1), 15‐26.
Ersoy, A. F. & Kaya, E. (2009). Sosyal bilgiler dersi öğretim programının (2004) uygulama sürecine ilişkin öğrenci görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1), 71‐86.
Girgin, M. (2010). Coğrafya programının (2005) kavramsal yapısı. Doğu Coğrafya Dergisi, 15 (23), 145–156.
Haan, G. & Harenberg, D. (1999). Bildung für nachhaltige entwicklung. Materialen zur Bildungsplanung und zur Forschungsförderung, Heft 72. Bonn: Bund‐Lander‐ Kommission. http://www.blk‐bonn.de. İndirme Tarihi: 10.05.2011.
http://www.undp.org.tr/Gozlem3.aspx?WebSayfaNo=325. İndirme Tarihi: 01.05.2011. İncekara, S. (2009). Uluslar arası alanda coğrafya eğitimi araştırmaları ve Türkiye’den örnekler: mevcut durum ve gelecek yönler. Doğu Coğrafya Dergisi, 21, 123‐136.
Köksal, M. S. (2006). Kavram öğretimi ve çoklu zekâ teorisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2), 473‐480.
Kışoğlu, M. (2009). Öğrenci merkezli öğretimin öğretmen adaylarının çevre okuryazarlığı düzeyine etkisinin araştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Linder, W. (2007). Bildung für nachhaltige entwicklung, ansichten und aussichten. Wien: Bundesministerium für Unterricht, Kunst und Kultur.
MEB (2005). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı ve kılavuzu (6. ve 7. sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
Heinecke, M. (2009). Umweltbildung im geographieunterricht. eine schulbuch analyse. Masterarbeit im Studiengang “Master Of Education” am İnstitut für Didaktik der Naturwissenschaft. Fachgebiet Didaktik der Geographie. Hannover.
Morgil, İ., Yılmaz, A. & Cingör, N. (2002). Fen eğitiminde çevre ve çevre koruma projesi hazırlamasına yönelik çalışma. 5. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi. 16‐18 Eylül, Ankara.