İlköğretim Öğrencilerinin Saldırgan Davranışları ile Yaş, Cinsiyet, Başarı Durumu ve Öfke Arasındaki İlişkiler

Bu çalışmada, ilköğretim öğrencilerinin saldırgan davranışları ile yaş, cinsiyet, algılanan akademik başarı ve öfke arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Çalışma, 2008–2009 eğitim-öğretim yılında Edirne merkez ilçesindeki beş resmi ilköğretim okulunda öğrenim gören, 9–14 yaşları arasındaki 520 (% 49.8’i kız, % 50.2’si erkek) öğrencinin katılımı ile gerçekleşmiştir. Çalışmada, öğrencilerin öfke ve saldırganlık düzeyleri ile ilgili veri toplamak için Kişisel Bilgi Formu, Saldırganlık Ölçeği ve Sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ve hiyerarşik çoklu regresyon analizi kullanılmıştır. Sonuçlar, ilköğretim öğrencilerinin saldırgan davranışları ile yaş, cinsiyet, algılanan başarı durumu ve öfke arasında anlamlı ve pozitif ilişkiler bulunmuştur. Öfkenin, öğrencilerin saldırgan davranışlarını anlamlı düzeyde yordadığı bulunmuştur. Çalışmanın sonucunda elde edilen bulgulara dayalı olarak saldırganlığın önlenmesi ile ilgili çalışmalara yardımcı olabilecek bazı önerilerde bulunulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Çocuk, Ergen, Öfke ve Saldırganlık

Aggressive behaviors in elementary students and their relationship to age, gender, academic success and anger

PDF

___

Albayrak K. & Kutlu, Y. (2009). Ergenlerde öfke ifade tarzı ve ilişkili faktörler. Maltepe Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi, 3 (2), 57-69.
Aral, N., Ayhan, A., Türkmenler, B. & Akbıyık, A. (2004). İlköğretim okullarının sekizinci sınıfına devam eden çocukların saldırganlık eğilimlerinin incelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 17 (25), 18-24.
Averill, J. R. (1983). Studies on anger and aggression: Implications for theories of emotion. American Psychologist, 38 (11), 1145-1160.
Aydın, B. (2005). Çocuk ve ergen psikolojisi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Balkaya, F. & Şahin, N. (2003). Çok boytlu öfke ölçeği. Türk Psikiyatri Dergisi, 14 (3), 192-202
Baltaş, A. & Baltaş, Z. (2004). Stres ve başa çıkma yolları. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Bandura, A. (1977). Social learning theory. New Jersey: Prentice-Hall.
Beyers, M. J., Loeber, R., Wikström, P. H. & Stouthamer-Loeber, M. (2001). What predicts adolescents. Journal of Abnormal Child Psychology, 29 (5), 369-381.
Brezina T, Piquero A.R. & Mazerolle P. (2001). Student anger and aggressive behavior in school: An initial test of Agnew’s macro-level strain theory. Journal of Research in Crime and Delinquency, 38, 362–386.
Burney, D. (2006). An investigation of anger styles in adolescent students. Florida AM University, 57, 1-2.
Buss, A. (1961). The psychology of aggression. New York: John Wiley.
Can, S. (2002). “Aggression Questionnaire” adlı ölçeğin Türk popülasyonunda geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi. GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesi.
Campano, J. P. & Munakata, T. (2004). Anger and aggression among filipino students. Adolescence, 39 (156), 757-764.
Çetin, H. (2004). Öğrenci ergenlerin şiddet yönelik tutumları; yaş ve cinsiyete göre bir inceleme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Çetinkaya-Yıldız, E. & Sümer, Z. (2010). Saldırgan davranışlarını yordamada çevresel risk, çevresel güvenlik ve okul iklimi algısı. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (34), 161-173.
Dwyer, K. (1998). Early warnings, timely response: A guide to safe schools. Washington, DC: U. S. Department of Education.
Edmondson, H. & Bullock, L. (1998). Youth with aggressive and violent behaviors: pieces of a puzzle. Preventing School Failure, 42 (3), 135-141.