BİLGİ POLİTİKASI: KAPSAMI, UNSURLARI VE DÜZLEMLERİ

Bilgi toplumlarında bilgi ve bilgi politikaları her alanda etkin ve etkilidir. Bilgi politikasıoluşturma sürecinde yer alan unsurlar (bilgi altyapısı, bilgi sistemleri, bilgi kaynakları ve bilgihizmetleri) ve politika kapsamları (devlet yönetimi, yönetimve yönetimsellik) bilgi toplumununönemli bileşenleridir. Bu çalışmada bu kapsam ve unsurlar ile birlikte politikaların uygulanmasıgereken düzlemlere (dikey politika, yatay politika ve altyapı politikası) de yer verilmiştir.Çalışmada belgesel tarama yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak tanımlanan kapsam, unsurlarve düzlemler özetlenerek bilgi politikasının her alanda oluşturulması gerekliliği vurgulanmıştır.

Information Politics: Scope, Elements, and Levels

Information and information policies in information societies are efficient and effective in all areas. The elements involved in the process of creating information policy (information infrastructure, information systems, information resources and information services) and policy scopes (state administration, management and governmentality) are important components of the information society. In this study, the levels of policies (vertical policy, horizontal policy and infrastructure policy) are also included with the scope of policies and the elements of policies. Documentary research method was used in the study. As a result, the scope,the elements, the levels of information policies are defined and summarised and it also is emphasised that information policy should be formed in every field.

___

  • Alaca, E., & Yılmaz, B. (2016). Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin Kullanımı ve Bilgi Toplumuna Dönüşüm: Türkiye’de Durum. Türk Kütüphaneciliği, 30(3), 507-523.
  • Alkan, N. (1997). Üniversite kütüphaneleri ve ulusal bilgi politikası. Türk Kütüphaneciliği, 11(3), 233-252.
  • Althusser, L., &Balibar, E. (1970). Reading Capital, trans. Ben Brewster, London: NLB.
  • Aslan, S. (1997). Ulusal bilgi politikası sorunsalına pragmatik bir yaklaşım. Türk Kütüphaneciliği, 11(3), 208-216.
  • Birinci, H. G. (2009). Amerika Birleşik Devletleri Bilgi Politikası. Türk Kütüphaneciliği, 23(3), 586-601.
  • Braman, S. (2009). Change of state: Information, policy, and power. MIT Press.
  • Browne, M. (1997). The field of information policy: 1. Fundamental concepts. Journal of Information science, 23(4), 261-275.
  • Canata, F. (2012). Ulusal bilgi politikaları ve bilgi merkezleri (Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi).
  • Chatfield, A. T., & Reddick, C. G. (2018). The role of policy entrepreneurs in open government data policy innovation diffusion: An analysis of Australian Federal and State Governments. Government Information Quarterly, 35(1), 123-134.
  • Foucault, M. (2003). İktidar İlişkileri Bedenlerin İçine Nüfuz Eder. İktidarın Gözü: Seçme Yazılar, 4, 106-116.
  • Hız, G. (2005). Avrupa Birliği bilgi politikası: Gelişmiş ülkelerdeki bilgi politikalarının az gelişmiş ülkelere ışık tutması. A. Yıldızeli, HK Bahşişoğlu,
  • B. Bulgun ve F. Başar (Yay. Haz), ÜNAK, 5, 280-293.
  • Jaeger, P. T., Taylor, N. G., & Kranich, N. (2019). Foundations of Information Policy. ALA Neal-Schuman.
  • Kalkınma Bakanlığı 2015-2018 Bilgi Toplumu Stratejisi ve Eylem Planı (bilgitoplumu.gov.tr adresinden 18.03.2018 tarihinde erişildi) James, T. (2001). Information policy handbook for Southern Africa: a knowledge base for decision makers.
  • Maumbe, B. M. (Ed.). (2009). E-Agriculture and E-Government for Global Policy Development: Implications and Future Directions: Implications and Future Directions. IGI Global.
  • Montviloff, V. (1990). National Information Policies. A Handbook on the Formulation, Approval, Implementation and Operation of a National Policy on Information.
  • Porter, M. E., & Millar, V. E. (1985). How information gives you competitive advantage.
  • Reidenberg, J. R. (1997). Lex informatica: The formulation of information policy rules through technology. Tex. L. Rev., 76, 553.
  • Sağsan, M. (2001). Gelişmişliğin vazgeçilmez unsuru: Ulusal bilgi politikası. Çukurova Üniversitesi Stratejik Araştırmalar.
  • Sevgisunar, M. K. (2016). Bilgi, iktidar ve gerçek. Eğitim Bilim Toplum, 14(54), 199-2019.
  • Soylu, D., Yılmaz, B., & Medeni, T. D. (2019). Avrupa Birliği Bilgi Politikası Belgelerinin İncelenmesi Üzerine Bir Çalışma.
  • Tonta, Y., & Küçük, M. E. (2005). Sanayi toplumundan bilgi toplumuna geçiş sürecinde temel dinamikler. Türk Kütüphaneciliği, 19(4), 449-464.
  • Toplu, M. (1999). Türkiye’de ulusal enformasyon ve bilim politikaları alanındaki yaklaşımlar. Türk Kütüphaneciliği, 13(4), 335-362.
  • Toplu, M. (2006). Ulusaldan evrensele enformasyon politikası: Süreçler, değişimler. H. Odabaş ve H. Anameriç (Yay. Haz.), Bilgi… içinde, 129- 166.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası (https://www.tbmm.gov.tr/anayasa.htm 18.03.2018 tarihinde erişildi)
  • Uçkan, Ö. (2006). Bilgi politikası ve bilgi ekonomisi: Verimlilik, istihdam, büyüme ve kalkınma. Bilgi Dünyası, 7(1), 23-48.
  • Yılmaz, B., & Aydın, H. (2011). Bilgi Politikası Konusundaki Uluslararası Çalışmalarda Kütüphane Kurumuna Yaklaşım: Avrupa Birliği Lizbon Stratejisi ile Birleşmiş Milletler Dünya Bilgi Toplumu Zirvesi. Bilgi Dünyası, 12(1), 46-69.
  • Yılmaz, B. (1998). Bilgi toplumu: eleştirel bir yaklaşım. Edebiyat Fakültesi Dergisi, 15(1), 147-158.
  • Yılmaz, B. (2010). Türkiye’nin bilgi toplumu politikasında kütüphane kurumuna yaklaşım. Bilgi Dünyası, 11(2), 263-289.
  • Yılmaz, B. (1997). Ulusal Bilgi Politikası. Türk Kütüphaneciliği, 11(1), 3-4.